134
ketligini belgilaydi. Kodonni tanishni aminokislota bog’langan
molekulasi amalga oshiradi va u kodonga komplementar nukleotidlar
ketma-ketligi -
antikodon
tutadi. Boshqacha aytganda
kodon va
kodlanayotgan aminokislota o’rtasida adaptor hisoblanadi. Adaptorni
borligi translyasiyani matrik sintez, transkripsiya va replikasiyadan
asosiy farqidir. Bularda mahsulot matritsa
kabi bir xil kimyoviy
tabiatga ega. Oqsil biosintezini adaptor gipotezasi 1958 yilda
F.Crick
tomonidan taklif etilgan. Genetik kod barcha organizmlar uchun
birdir. U 64 kodon tutadi, ya’ni 4 nukleotidni 3 tadan qo’shilishi soni,
ya’ni
.
- kodonlar aminokislotalarni kodlamaydi,
balki oqsil sintezini tugashini signalari hisoblanadi. Ular
nonsense
yoki
stor-kodon
lar hisoblanadi. Qolgan 61 triplet 20 ta
aminokislotaga to’g’ri keladi
.
Genetik
kodni ochilishi
F.Crick,
H.Khorana, S.Ochoa, M.Nirenberg, S.Brenner
nomlari bilan
bog’liqdir. Tripletlar soni aminokislotlardan ko’p bo’lganligidan
ko’pchilik aminokislotalar bir necha kodonlar bilan kodlanadi.
Ma’lum bir aminokislotaga to’g’ri keluvchi
bittadan ortiq
kodon bilan ta’sir etishi mumkin. Bunda kodonnni birinchi 2
harfi
uchun komplementarlik hosdir. Uchinchi holatda odatdan tashqari
juftliklar hosil bo’ladi uchinchi asosga yengilroq cheklanishlar
to’g’risidagi g’oya
F.Crick
ga tegishli bo’lib, uning
Wobble
(chayqalish) - gipotezasida ta’kidlab o’tilgan.
Bunga asosan hozirda
U va G, I va U, C va A juftliklarini hosil bo’lishi tasdiqlangan.
Haqiqatdan ham bittadan ortiq kodon bilan ta’sirlashuvchi
da
antikodonni birinchi asosi (kodonni uchinchi asosiga to’g’ri keladi)
minor asos inozin hisoblanadi. Hujayrada bitta aminokislotaga bir
necha
lar to’g’ri kelishi mumkin. Bunday
lar izoakseptor
deyiladi.
Dostları ilə paylaş: