nndan çox çətin bir dövr başladı. Oktyabr - noyabr aylarında Azərbaycanın daha
çox könüllülük əsasında yaradılan, çox az sayda təcrübəli və peşəkar zabitlərə
malik olan, silah - sursat baxımından pis təchiz olunan özünümüdafiə qüvvələri
Ermənistanda və Qarabağda yerləşən sovet ordusu tərəfindən yaxşı
silahlandırılmış və təlim keçmiş erməni hərbi hissələrinə qarşı
uğurlu hərbi
əməliyyatlar aparmaq gücündə deyildi. Sovet qoşun hissələrinin köməkliyi ilə
erməni yaraqlıları 1991-ci ilin dekabrından Azərbaycanın Dağlıq Qarabağ
bölgəsinin azərbaycanlılar yaşayan kəndlərinə hücum əməliyyatlarını
genişləndirdilər. 1992-ci ilin yanvar - fevral aylannda Kərki- cahan, Malıbəyli
və Quşçular kəndləri uğrunda döyüşlərdə onlarla
Azərbaycan əsgəri Vətən
yolunda camm qurban versə də, həmin yaşayış məntəqələri düşmən tərəfindən
ələ keçirildi və nəticədə Xocalı və Şuşa şəhərləri mühasirəyə düşdü. Azərbaycan
ordu hissələrinin 1992-ci il yanvar ayının 25- dən 26-na keçən gecə Şuşanın
mühasirəsini yarmaq üçün keçirdiyi "Daşaltı əməliyyatı" isə uğursuz oldu.
Dəhşətli Xocalı soyqırımı
1992-
ci il fevral ayının 15 - 17-də Qaradağlı kəndini işğal edən erməni
silahlı qüvvələri kəndi büsbütün yandıraraq məhv etdilər. Qaradağlı faciəsi
zamanı 54 nəfər dinc sakin xüsusi amansızlıqla qətlə yetirildi. Artıq növbə çox
mühüm strateji əhəmiyyət daşıyan Xocalıya çatmışdı. Ermənilər Xocalını
tutmadan Dağlıq Qarabağın bütün ərazisinə yiyələnə bilməyəcəklərini yaxşı
bilirdilər. Ona görə də düşmən Xocalıya hücum əməliyyatına çox böyük hərbi
qüvvə və texnika cəlb etmişdi. 1992-ci il fevralın 25-də axşam saat 9-da
başlayan Xocalıya hücum əməliyyatında erməni hərbi hissələri ilə yanaşı,
xarici
ölkələrdən gətirilmiş muzdlu quldurlar, əvvəl SSRİ-yə,
indi isə Rusiyaya
məxsus olub Xankəndində yerləşən və komanda - zabit heyətinin 2/3-si
ermənilərdən ibarət olan 366-cı motoatıcı alayı da iştirak edirdi.
Respublika rəhbərliyi Xocalı şəhərinin müdafiəsini lazımi şəkildə təşkil
etməmişdi. Özünümüdafiə qüvvələrinin sayı az idi və demək olar ki,
heç bir
zirehli texnika ilə silahlanmamışdı. Buna baxmayaraq Azərbaycan oğullan qeyri
- bərabər döyüşdə mərdliklə vuruşurdular. Xüsusi təyinatlı polis dəstəsinin
komandiri Əlif Hacıyev cəmi 22 nəfərlik dəstəsi ilə düşmənin Xocalı hava
limanına üç hücum cəhdinin qarşısını almış, ancaq vəziyyətin çıxılmaz
olduğunu görüb, hava limanının dispetçer məntəqəsini partladaraq ermənilərin
əlinə keçməsinə imkan verməmişdi. Xocalı uğrunda döyüşdə şəhid olmuş Əlif
Hacıyevə Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı adı verilmişdi. Cəsur komandir Tofiq
Hüseynov 150 nəfərə qədər döyüşçüsü ilə birlikdə sayı
dəfələrlə çox olan
düşmənlə son nəfəsinədək vuruşaraq dinc sakinlərin bir hissəsinin mühasirədən
çıxmasına imkan yaratmışdı. Bu qəhrəman vətən oğlu düşmənin təslim olmaq
çağırışına məhəl qoymayaraq son gülləni özünə vurmuş və Vətənimiz uğrunda
şəhid olmuşdu. Ölümündən sonra Tofiq
Dostları ilə paylaş: