DAŞ YUXULAR 78
Sadayın üzünә gülümsәyir. Hәlә bu harasıdır. Bir anda o
başı çalmalı arvadın qucağındakı uşaq da canlanır,
boynunu ora-bura әyir bapbalaca әllәrini, xırda ayaqlarını
hәrәkәtә gәtirir. Saday gözlәri ilә açıq-aydın görürdü ki,
körpә göz qapaqlarını qaldırır vә hәtta kiminsә üzünә
gülüb göz vurur. Bu nә demәkdi, ey böyük yaradan, axı
onun gözlәri elә hәmәn anda hәm dә Camalın gözlәri
deyildimi? Yaxşı deyәk qarabasmadır, yuxudur,
görkәzmәdir. Bәs yaxşı onda kilsәnin yaxınlığında yaşayan
Taytax Çimnazın, ortancıl vә әcaz qızı Cinni Sәkinәnin
"Baxın, ay camaat! Sarı Saday ermәni kimi xaç çevirir"-
deyәn sәsi hardan gәlirdi? Bu Çimnazın hәmәn
başdanxarab qızı idi ki, Allah qoymasa haqq aşığı
olmuşdu, özü kimi çirkin bir bayatı qoşub boğazı cırıla-
cırıla oxuyurdu:
Ermәni, ay ermәni...
Dağa-daşa dırmanır
Dalından buynuz çıxıb
Yox әlacı, dәrmanı...
Hәlә o qeyri-adi İlahi işıq!
Haykanuş ermәni dilindә oxuyan duaların Sadaya
әyan olduğu, ömründә ilk dәfә qeyri-ixtiyarı xaç çevirdiyi
gün hәmişәki kimi kilsәnin günbәzinә, dağların dikinә
sarımtıl-narıncı işıq sәpәlәnmişdi - Sanki o işıq Allahın
nәzәri idi, mәbәdin içini nurlandırırdı. Necә olur axı bu?
Saday Sadıqlı kilsәni, eyni zamanda onun özünün qәlbini
dolduran qeyri-adi dәrәcәdә parlaq işığı bir daha heç
zaman, heç harda görmәdi. Amma bununla belә heç
vәchlә inanmaq istәmirdi ki, Әylisin işığı bambaşqadı,
dünyanın işığı bambaşqa. Onun Әylisdә gördüyü nur, o