DAŞ YUXULAR 74
vә güclü olmağına görә qazanmışdı. Camalın Cambul adı
almağının isә mәxsusi, olduqca kәdәrli tarixçәsi vardı.
O, müharibәdәn irәli doğulub, iki yaşına çatanda
onları atalarından ayrı salan dava düşüb ortalığa. Ancaq
dava bitәndәn üç-dörd il sonra xәbәr çıxıb ki, bәs Camalın
atası Sümük Sәfi sağdı. Arvadı Dilruba Sәfidәn belә
mәzmunda bir mәktub alıb, bәs o ölmәyib sağ-salamatdır
vә hal-hazırda Qazaxstanın Cambul vilayәtindә yaşayır.
Yazıb ki, orda ikinci dәfә evlәnib, hәtta bir oğlu da
dünyaya gәlib. Sonra yazıb, bir daha Әylisә ayaq
basmayacaq, әgәr oğlu Camalın meyli çәkirsә atasının
yanına - Cambul şәhәrinә gәlә bilәr.
Belә dәhşәtli mәktubdan sonra günlәrin birindә
Camalın nәnәsi Әzranın qışqırığı bütün kәndi yuxudan
durğuzdu. Sәbәb dә bu idi ki, qızı Dilruba bir şüşә nefti
tәpәsinә әmdәrib özünü odlamaq istәmişdi.
Bu hadisәdәn sonra Camalın anası heç cür özünә
gәlә bilmәdi. Yemәdi, içmәdi, gecәlәr yuxusu әrşә çәkildi,
әli işә - gücә yatmadı, ev-eşik tamam yadından çıxdı.
Sonda başına hava gәldi, gecәlәr dişi canavar kimi
dağların, tәpәlәrin arasında dolaşıb әrini axtardı ki, onu
tapıb cәzalandırsın. Amma Cambulun yolunu tanımır, ora
nә tәhәr getmәyi dәrk edә bilmirdi...
Camalın anasının cәsәdini Әylisdәn otuz-qırx kilometr
aralıda daş yola sәrilmiş tapdılar. Bu sarsaq adın Camala
qoşulmağının tarixcәsi belәdir. Saday Bakıya gedәndәn
sonra Camal demәk olar ki, hәr gün onun yadına düşürdü
vә hәr dәfә dә Camal gözünün qabağına gәlәndә Vәng
kilsәsini, onun hündür gilәnar ağacları sıralanan hәyәtini,
beli daim şalla sarınmış Haykanuş qarını xatırlayırdı,