DAŞ YUXULAR 70
qucaqlayıb öpürdü. Lap çıxa-çıxda gәlib durdu burda,
limon ağaclarının önündә, hönkürdü, elә bil qoyub getdiyi
yeddi limon ağacı deyildi, yeddi körpә balasıydı. Belә, o
vaxtdan bәri yeddi ildi qapı-bacaya mәn baxıram. Bu il
limon yaxşı gәtirib, bir iri vedrә yığıb özünә göndәrdim.
Bizimkilәr il boyu Erevana mal dalınca gedib-gәlirlәr,
verdim onlar apardılar - Zöhrә arvad işıldayan yarpaqlar
arasından bir cüt limon üzüb kәtilin üstünә qoydu.
- Götürün, bu da sizin payınız, hәrәnizә biri düşür.
Evdә çayla içәrsiz. Sizin kimi әziz qonaqlar üçün hәr
ağacın üstündә üç-dörd dәnә saxlayıram.
Çayın sәbәbinә yorğunluğu canından çıxan doktor
Abasәliyev limon ağaclarını süzüb qәmli halda
gülümsündü. Sonra isә söhbәti davam etdirmәk xatirinә
sual verdi:
- Nә yaxşı Haykanuş sәni Erevana qonaq çağırmır?
- Çağırır, niyә çağırmır. Dәfәlәrlә Erevan bazarında
alver elәyәn әylislilәrdәn xәbәr göndәrib ki, bacıma deyin,
gәlsin, on-on beş gün qonağım olsun. - Zöhrә arvad gülüb
doktora göz vurdu. - Hә, necә bilirsәn? Bәlkә gedim olan
müsәlmanlığımı da qoca yaşımda ermәninin xarabasında
qoyub gәlim?
- Nә tәhәr belә deyirsәn ey, onsuz da içindә olduğun
ev ermәni evidi dә...
- Sәn bu qoca dәcәlxataya fikir ver. - Zöhrә arvad
ucadan Sadaya sәslәndi. - Dәli hәkimindә ağıl hardan
olsun? - dedi vә doktora yarıciddi, yarızarafat barmaq
silkәlәdi. - Bu evi atam Mәşәdiәli on beş qızıl tümәnә
Samveldәn - Arutyun dayıdan alıb. Guya bilmirsәn...
- Bilirәm. Mәn o mәnada demәdim.