DAŞ YUXULAR 66
oradaca od vurub diri-diri yandırırlar. Hәmin dәhşәtli gün
evdәn bayıra çıxmağa ürәk elәmәyәn müsәlman arvadları
sonralar xatırlayırdılar: "Bir hәftә arxlardan qırmızı qan
axdı". "Әdif bәy qarğa kimi qara atın üstündә oturmuşdu,
"Atәş" deyib bağırdı, atını qamçılaya-qamçılaya çapıb
getdi. Elә o dәqiqә dә güllә yağış kimi yağdı. Elә bil göy
guruldadı, havanı bomboz toz-duman bürüdü. Elә dәhşәtli
hay-hәşir qalxdı ki, dünya yaranandan elә bir şey
görülmәyib. Hәyәtlәrdә itlәr hürüşmәyә başladı,
ağaclardan sığırçınlar çığırışıb uçdu. Perikmiş qarğalar,
göyәrçinlәr bir göz qırpımında kәnddәn qeybә çәkilib
dağlara sığındı. Sanki cәhәnnәmin ağzı aralanmışdı.
Günәş göy üzündәn yerә düşüb çilik-çilik olmuşdu.
Saday Sadıqlı, indiyәcәn Әylisdә baş verәn qәtliyam
barәdә sakit, dәhşәtә gәlmәdәn danışan adam
görmәmişdi. Sadayın yaddaşı balaca vәtәnindә baş verәn
qanlı tarixçәnin bir parçasıydı.
Doktor Abasәliyevlә tanışlıqdan sonra artist, abadlığı,
heyrәtamiz tәmizliyi, sahmanlı küçәlәri ilә "balaca Paris",
yaxud "balaca İstanbul" adlanan Әylisin - bu yığcam
coğrafi әrazinin әsil qiymәtini sözün tam mәnasında
anladı. Yalnız bundan sonra Allaha bütün varlığı ilә inanan
insanların ağılı vә zәhmәti sayәsindә yaranan zәngin
mәdәniyyәtin, әvәzsiz irsin mahiyyәtini dә anlamağa
başladı.
Doktor Abasәliyev, onun öz ifadәsi ilә desәk, sadәcә
Әylisin "fanatı" deyil, eyni zamanda bu yerlәrin tarixçisi,
pisxoloqu, yeri gәlsә lap filosofu idi. Saday Sadıqlı ilk dәfә
doktor Abasәliyevdәn eşitmişdi ki, möhtәşәm rahib Mosop
Maştos bax elә bu Әylisdә ermәni әlifbası tәrtib elәyib,