DAŞ YUXULAR 73
hәyәtinә gәlir vә sanki durduğu yerdә ağlını itirir,
mәbәdin başına dәli kimi dolanmaqdan yorulmur, daşı-
divarı öpüb xaç çevirirdi. Nәhayәt, qoca Haykanuş qarı
yaxınlaşıb qapının önündә dayanır, divardakı Әylis
müsәlmanlarının "başı çalmalı, әli uşaqlı" dediyi qadın vә
uşaq divar rәsminin önündә bir neçә dәfә xaç çәkirdi.
Saday Haykanuşun Erevanda yaşayan oğlu Joranı bir
neçә dәfә Әylisdә görmüşdü. Joranın qızı Lüsik Erevandan
Әylisә gәlәndә Sadayın on bir-on iki yaşı olardı.
Onlar eyni sinifdә oxuyan, biri - birindәn
aralanmayan üç dost idilәr - Sarı Saday, Bomba Babaş vә
Cambul Camal. Biçilmiş zәmi yerindәn başaq topalamağa
birgә gedirdilәr. Dağlara dırmaşıb qayalar, daşlar
arasından quş yumurtası yığırdılar. Mәktәbdә dәrs
olmayanda, başağa getmәyәndә, küçәdә aşıq-aşıq
oynamaqdan bezib yorulanda, özlәrini kilsәnin hәyәtinә
salırdılar. Vә su çәkib ağırlaşmış çay daşları ilә Daş
kilsәnin hәyәtindәki abidәlәrin qulağını qoparmaq,
burnunu sındırmaq üçün dәridәn - qabıqdan çıxırdılar.
Divarlara yapışdırılan xaçları qopardırdılar. Vuqarıdın
hündür damına qalxıb oradan kәndi fitә basırdılar. Vәng
kilsәsinin hәyәtinә tәpilib Mirәli kişinin әkdiyi lobya,
noxud, qarğıdalı vә rәngbәrәng güllәri heyvan kimi
yoluşdurur, әzib tökürdülәr. Çay yatağından tapıb hәmişә
ciblәrindә gәzdirdiklәri bıçaq kimi iti tinli çalpara daşlarla
kilsәnin divarlarına ad yazırdılar: "Sarı Saday, Bomba
Balaş, Cambul Camal".
Sarışın saçlar Sadaygildә nәsillikcәdi. Balaş, Bonba
lәqәbini tәkәbbürlü xasiyyәtinә, diribaşlığına, sağlamlığına