Kitab-ibrahim-esas Layout 1

Silinməz dağ çəkdin
Dostum, dünyadan nakam getmiş 
İbrahim Ömərovun əziz xatirəsinə
Qönçə tək vədəsiz qurudun qında,
Vədəsiz içirtdin zəhəri bizə.
Gözümüz qaynayıb gülən zamanda,
Silinməz dağ çəkdin ürəyimizə.
Yuxuydun, qoxuydun, nə tez yox oldun?
Haraya baxıram yerin görünür.
Bir acı qəhər tək qəlbimə doldun,
Gedirəm qarşımca duman sürünür.
Sözünə ağaydın, sözünə bəndə
Heç zaman olmadın sözündən qaçan,
Ürəyin təmizdi, saf idin həm də,
Köməyə çatardın çağırsan haçan.
Tarixə verəcək  illəri, illər
Nəvən də olacaq, gəlinlərin də.
Qəhərdən əsəcək gül tutan əllər,
Göz yaşı olassan hər vaxt o dəmdə.
Yağı da çəkməsin mən çəkənləri,
Yanmamış yerim yox daha canımda,
Gözünü yumduğun gecədən bəri,
Belini qırmısan Buludxanın da.

---

A Ğ L I N   Z İ R V Ə S İ N D Ə   S Ö N Ə N   B İ R   Ç I R A Q
37
Bir acı həsrətdir o ötən çağım,
Beynimdə qaynayır gülüşün, səsin,
Bizlərə çəkdiyin o həsrət dağın,
Allahım pisə də heç göstərməsin.
Yanmamış yerim yox daha canımda,
Qəlbimdə yaşayıb öləni tək sən,
Nə qədər varıqsa, sən varsan onda,
Dostların öləndə sən öləcəksən.      
16. XII. 2014.

---

A Ğ L I N   Z İ R V Ə S İ N D Ə   S Ö N Ə N   B İ R   Ç I R A Q
38