Kitab-ibrahim-esas Layout 1
Yüklə 4,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
İBRAHİM “ELM” QƏZETİNDƏ:
İBRAHİMİ VƏ ELMİ SEVƏN DOSTLAR Ağahüseyn Şükürov, AMEA‑nın vitse‑prezidentinin köməkçisi, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru GƏNCLİK İLLƏRİNİN BİR ÜMMAN XATİRƏSİ İ brahimlə 1999‑cu ildən “Elm” qəzeti redaksiyasında bir yerdə işləyirdik. İstər klassik quruluşu, istərsə də ən müa‑ sir bilikləri dərindən mənimsəmiş poliqrafçı‑dizayner, peşəkar qəzet tərtibatçısı idi. Qısa müddətdə onun iştirakıyla 4 səhifə‑ lik qəzeti 16 (bəzən də 24, 32) səhifəyə çatdırdıq. Qəzetin məsul katibi, sonradan da baş redaktorun müavini olduğum üçün demək olar ki, başqalarına nisbətən İbrahimlə ən çox ünsiy‑ yətdə olan mən olurdum. İş arası İbrahimin duzlu‑məzəli söh‑ bətləri ilə hər dəfə bir yekə qovluq materialı elə yerbəyer eləyirdik ki, vaxtın necə keçdiyini belə hiss eləmirdik. Bir də baxıb görürdük ki, iş vaxtı çoxdan bitib, hava haçandır qaralıb. Bizim bərabər iş birliyimizlə bağlı bu proses 1999‑cu ilin apre‑ A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 108 lindən düz 2007‑ci ilin oktyabr ayınadək davam etdi. Sonra bir müddət yollarımız ayrıldı – o, “Xalq qəzeti”nə baş redaktorun müavini, mən isə “Azərbaycan” qəzetinə məsul katibin müa‑ vini vəzifələrinə keçdik. Ayrı çalışdığımız bir neçə il müddə‑ tində də İbrahimlə tez‑tez əlaqə saxlayar, zəngləşər, gərgin işdən sonra ani də olsa vaxt tapıb “atüstü” görüşərdik. Bizim bu “atüstü” görüşümüz bəzən saatlarla uzana bilirdi... İbrahim yaxşı dost idi. Yaş fərqimizə baxmayaraq o mənimlə tay‑tuş kimi davranar (digər dostları ilə də beləydi), o qədər ləzzətli söhbətlər edərdi ki, bəzən lap sözün həqiqi mənasında qəşş eləyib az qala özümüzdən gedirdik. Onunla dostluq mü‑ nasibətlərimizdə heç bir sərhəd‑filan olmazdı. İbrahim fədakar ailə başçısı idi. Onun bir neçə iş yerində az qala “tükənənə” qədər çalışdığının həmişə şahidi olmuşam. Həyat yoldaşı ilə də məhz belə bir qaynar mühitdə tanış ol‑ muşdu. Mehriban, qayğıkeş ata, ailə başçılığını İbrahimin tim‑ salında da görüb mənimlə bu oxşar xarakterini çox bəyənmişdim. İbrahim qeyrətli oğul, qayğıkeş qardaş idi. Va‑ lideynlərini, ailə üzvlərini çox istəyirdi. İbrahim vətənini hədsiz dərəcədə çox sevən bir oğul idi. Bir çoxları kimi dilində, yaxud yazılarında yox, məhz qəlbdən və ürəkdən sevən. Bəzən lap köhnə kişilər kimi Qərbi Azərbay‑ canın Amasiya rayonu ətrafında keçirdiyi illəri (burada isə uşaqlıq dövrünün az hissəsini yaşamışdı) sevincqarışıq duyğu, hərdən də dərin kədər və təəssüf hissi ilə xatırlayır, doğma vətən torpağının xiffətini çəkirdi. İbrahim həmin illərdən elə xatirələr danışırdı, adam heyrətlənirdi ki, görəsən o, uşaq ha‑ fizəsi ilə bu hadisələri necə yadda saxlaya bilib – qələmə alsay‑ dın, bir kitab bəs eləməzdi. Doğma ləhcəsini danışığında yaşadırdı. Xalq ruhu ilə aşılanmış elə baməzə əhvalatlar, olmuş hadisələr, atmacalar danışar, zarafatlar edər, bəzən də eşitdiyi A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q 109 əhvalatları elə canlı nəql edərdi ki, elə bil o hadisələrin hamısı gözləri önündə baş vermişdi. İbrahim elə bir mühitdə yaşayıb işləmişdi ki, az müddətdə ağsaqqal müdrikliyini əxz edə bilmiş, rəhbər işçi formasını al‑ mışdı. Lap yeniyetmə yaşlarından “Respublika”, “Elm”, son‑ radan “Xalq qəzeti” (hələ tərtibat verdiyi bir çox başqa qəzet‑jurnalları demirəm), eləcə də Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası və son zamanlar Sumqayıt Dövlət Universiteti mühitlərində böyük təcrübə və hikmət məktəbi keçmiş, özün‑ dən böyüklərin və kiçiklərin (həm yaşca, həm də vəzifə cəhət‑ dən) dərin rəğbətini qazanmışdı... Qəfil ölüm xəbərini dostlarımızın növbəti bir zarafatı kimi qəbul etdiyimiz, sonradan isə yoxluğuna için‑için ağladığımız, həmişə hamının köməyinə çatan İbrahim yaxşılığı, qayğıkeş‑ liyi ilə yanaşı, səmimiyyəti, açıqürəkliliyi, eləcə də məsuliyyəti və ürəkdən “tikan çıxaran” işi ilə yaddaşlarda qaldı... Qəbrin nurla dolsun, İbrahim! Allah balalarını torpağın sanı yaşatsın! Hər yadımıza düşəndə qəlbimizi sızlatsan da, qısa ömründə elədiklərin, qazandıqların, yadigar qoyub getdiklərinlə daima yada düşəcək və heç vaxt unuda bilmədiyimiz xatirələrinlə qəlbimizdə yaşayacaqsan. Təbəssümlü baxışınla, məkrdən uzaq xislətinlə, bir də ki, Allahtərəfi mövqeyinlə daima gözlə‑ rimiz önündə şax dayanacaqsan. Bu duruş isə hər oğlana nəsib olmur! |