Kitab-ibrahim-esas Layout 1

İBRAHİMİN ÖMRÜNDƏN 
SƏHİFƏLƏR: 
ŞƏKİLLƏR, SƏNƏDLƏR
Nizami Məmmədcanlı
(Ömərov),
İbrahimin atası
OĞLUMA
Ay oğul, kükrəyib dənizə dönsən,
Gurla ildırımtək, çax şimşək kimi.
Dağlara ucalsan, düzlərə ensən,
Gərək ol hamıya sən çörək kimi.
Ömrün qədrini bil, qiymətini bil,
Qəlbindən kədəri, qəmi tamam sil.
Vaxtsız açan çiçək, ləçəklənən gül,
Ürəyi oxşamaz gül‑çiçək kimi.
Öz ana yurdunun dayağı ol sən, 
Koroğlu, Ziyadxan sayağı ol sən.
Torpağın ömürlük oyağı ol sən,
Titrə yaz mehitək, əs külək kimi!

---

A Ğ L I N   Z İ R V Ə S İ N D Ə   S Ö N Ə N   B İ R   Ç I R A Q
72
Mənim öyüdümü sırğa et, oğul,
Dünya bir nağıldır, həyat bir nağıl.
Tutsun əllərindən hər zaman ağıl,
Həqiqət üstündə bir çələng kimi!

---

A Ğ L I N   Z İ R V Ə S İ N D Ə   S Ö N Ə N   B İ R   Ç I R A Q
73
Göydə bulud bulan‑bulan bulanar, 
Yaralarım göz‑göz olub sulanar,
Anan gəlib məzarına dolanar,
Qara torpaq, İbrahimi neylədin?!
Yoxsa qurda‑quşa qismət elədin?!
* * *
Getmir gözümdən baxışı,
Getdi, ömrümün naxışı,
Ürəyim yanıb köz olur,
Kəsməyir gözümün yaşı.
* * *
Sən hara, ölüm hara?!
Dözməm mən əzablara.
Yerin ürəyimdədir
Niyə getdin məzara?!