A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q
242
daşım Həzi ilə Mərkəzi Klinik xəstəxanaya çatanda dayım
Kamranın İbrahimin başı üstündə durduğunu, dayımoğlu
Oqtayın isə İbrahimin ürəyini masaj etdiyini gördüm. Orda
uzanan hərəkətsiz bədənin İbrahim olduğuna inana bilmir‑
dim. Kamranın üzünün ifadəsi məni çox qorxutdu.
Bu səhnə
heç vaxt gözümün önündən getməyəcək. Bir neçə saatdan
sonra Kamran həkim Oqtayla birlikdə
gəlib hər şeyin bitdiyini
söylədi. Bu həyatda ikinci dəfə dayağımızı, ümid yerimizi itir‑
mişdik. Biz onu cismən itirdik,
onun ruhu hər zaman bizimlə
olacaq, yaşayacaq.
A Ğ L I N Z İ R V Ə S İ N D Ə S Ö N Ə N B İ R Ç I R A Q
243
Dostları ilə paylaş: