Milli Kitabxana
407
Piri kişi komanın qapısını açıb dedi:
-
Qızım, bax gör nə gözəl günəş çıxmış. Belə havalarda ancaq tənbəllər
yatar.
Qaraca qız qalxıb aram ilə geyinməyə başladı. Sonra əl-üzünü yuyub çay
içməyə məşğul oldu. Çaydan sonra bayıra çıxdı. Həqiqətdə günəş xeyli parlaq idi.
Bağı gəzərkən Qaraca qızın gözünə qarışqa yuvası sataşdı. Bu qarışqaların içində
qanadlıları da vardı. Onlar qalxıb havada uçurdular. Gah bu yuvam, gah da o
yuvanın ağzında qaynaşırdılar. Piri kişi Qaraca qıza yaxınlaşıb dedi:
-
Qızım, nəyə baxırsan?
-
Qarışqalara baxıram, baba. Bunların içində qanadlıları da var. Baba, bu nə
üçün?
-
Qızım, onların qanadları həmişəlik deyildir, onlar töküləcəklər. Bu gün
qarışqaların toy günüdür. Maya tutandan sonra onların dişilərinin qanadı quruyub
düşəcək.
Qaraca qız babasından qarışqa toyu eşitcək, əllərini bir-birinə vıırub şaqqıltı ilə
gülməyə başladı. Piri kişi də ona qoşulub gülməyə başladı.
-
Bəli, qızım, qarışqaların toyudur. Get qavalını gətir, çal, onlar da səndən
razı qalsınlar.
Piri babanın bu fikri Qaraca qıza xoş gəldi. O, qaçaraq komaya gedib qavalını
gətirdi. Çalıb, oynamağa başladı. Piri kişi bu işdən şad oldu.
Bu vaxt Ağca xanım mürəbbiyəsilə bağçada oturmuşdu. Mariya İvanovna kitab
oxuyurdu. Ağca xanım da evcik tikirdi. Çiçəkləri dərib onu bəzəyirdi. Bu zaman
onun qulağına Qaraca qızın nəğməsinin səsi gəldi. Onu görmək üçün çəpərin
qırağına gəldi. Ağca xanım, Qaraca qızm çəpərin yanmda oxuduğu mahnını
dinləyərkən, qıvrılıb özünü günəşə veren zəhərli bir ilan atılıb Ağca xanımm çılpaq
qolundan sancdı. Ağca xanım qışqırıb özünü mürəbbiyəsinin üstünə atdı. Bunun
qışqırığına anası və xidmətçilər töküldülər. Mariya İvanovna özünü itirib, Ağca
xanımı bağçada tək qoyub evə su gətirməyə qaçdı. Ağca xanım da qışqıra-qışqıra
onun dalınca yüyürməyə başladı.
-
Qızım, qavalını çalma, görək o ağalıqdan gələn səs nədir, - deyə Piri baba
Qaraca qızı dayandırdı.
-
Baba, bu səs Pəricahan xanımın səsidir, - deyə Qaraca qız ildırım kimi
götürüldü. Həyətə çatdıqda gördü ki, Ağca xanımın biləyindən qan axır və
Pəricahan xanım da ağlayaraq xidmətçilərə yalvarır:
Milli Kitabxana
408
-
Aman, sizə qurban olum. Tezcə bir Ağcanın yarasını sorub, ilanın zəhərini
yerə tökünüz.
Lakin heç kəs bu qorxulu işə cürət edib qədəm qoymurdu.
Qaraca qız Pəricahan xanımdan bunu eşitcək Ağca xanımın qolundan zəhəri
sorub yerə tökməyə başladı. Hamı qorxulu bir halda buna təəccüb edirdi. Pəricahan
xanım Qaraca qızın saçlarını öpərək deyirdi:
-
Qaraca qız, mənə rəhmin gəlsin, qızımı ölməyə qoyma.
Qaraca qız isə Pəricahan xanımın naləsinə əsla fikir verməyib öz istəkli dostunu
ölümdən xilas etməyə səy edirdi. Bir azdan sonra Qaraca qız nə qədər sordusa daha
yaradan qan gəlmədi. Ağca xanım ağca xanımı yaradan bir o qədər şikayət etmirdi,
yaradan yuxarı qaytan ilə möhkəm bağlanmış yerdən şikayət edirdi:
-
Ana, qaytanı aç, qolumu kəsir.
-
Yox, qızım, olmaz. Onda zəhər bədəninə yayılıb səni öldürər. Səbir et, bu
saat şəhərə teleqram vuracağam. Atan həkim gətirsin, - bunu deyərək Pəricahan
xanım bir teleqram yazdı və nökərə verdi ki, aparıb stansiyadan vursun. Ağca
xanımın qolunu bağlayan zaman Piri kişi gəlib çıxdı. Əhvalatdan xəbərdar olub
xeyli iztirab ilə Qaraca qızın üzünə baxdı.
-
Baba, gördünmü başımıza nə gəldi? - deyə Pəricahan xanım şikayətləndi.
-
Bəli, gördüm. Onu da gördüm ki, öz balanı ölümdən xüas etmək üçün bu
atasız-anasız yetimi bəlaya salmısan, - deyə Piri kişi sərt nəzərlə onun üzünə baxdı.
-
Baba, nə deyirsən. Qaraca qıza heç bir şey olmamış.
-
Yaxşı bax, xanım.
Bu vaxt Qaraca qız dedi:
-
Baba, içərim yanır. Mənə su ver içim.
-
Gəl, qızım, gedək. Görüm sənə nə çarə edə bilərəm. Sonra üzünü
xidmətçilərə tutub dedi:
-
Cəld gedib mənim komamdan qatıq gətirin, ayran edib qıza içirdim.
-
Baba, bu saat - deyə xidmətçilər yüyürüşdülər.
-
Baba, sənə yalvarıram, Qaraca qızı aparma. Qoy burada yatsın. Teleqram
vurmuşam, Hüseynqulu ağa şəhərdən həkim gətirəcəkdir. - Bunu deyərək
Pəricahan xanım onun qabağını kəsdi.
|