Milli Kitabxana
198
Ş ə m s i b ə y. Nəzərinizcə bundan başqa şey qadına lazım deyil?
Ş a h b a z b ə y. Mən bilmirəm, sən bilirsənsə de.
Ş ə m s i b ə y. Ümdəsi məhəbbət, sonra ərin gözəl, mehriban rəftarı. Bunların
hansı sizdə olubdur? Anamı qız ikən pul gücünə, gözü yaşlı özünüzə zövcə
etmişsiniz. Sonra gözəl rəftar ilə könlünü alıb özünüzə rağib etmək əvəzinə, həmin
bu evi şərabxanə, çəngixanə edib, onun incə qadınlıq hissini ayaqlarınız altına salıb
tapdalamışsınız.
Ş a h b a z b ə y. Yalan! Bunun hamısı Həcərin düzəltməsidir. Məni sizin
nəzərinizdən salıb düşmən etmək fikridir. Sizi məndən uzaqlaşdırmaqdır.
Ş ə m s i b ə y. Bizi sizdən uzaqlaşdıran anamız deyil, sizin fəna əməlinizdir.
Uşaq ikən biz bacı-qardaş sizdən bir mehriban söz eşitmədik. Həmişə evə sərxoş
gəlmisən, biz də qorxumuzdan qaçıb otağımızda gizlənmişik. Bədbəxt anamız bizi
bağrına basıb biz ilə bahəm göz yaşı tökübdür. Mən deyərdim, ana, dur buradan
qaçaq, deyərdi: Bala, haraya qaçaq, adam da öz evindən qaçarmı, bizə nə deyərlər.
Yenə səbir etməli. Anamız bizi bu evdə belə saxlayıbdır. Biz böyüdükdə də
tutduğunuz binamus əməllərdən xəcalət çəkib, Şahbaz bəyin övladları olduğumuzu
gizlətmişik.
Ş a h b a z b ə y. Sus, nadürüst, daha sən mənim övladım deyilsən, çıx haraya
istəyirsən get! Gözümün önündən sürün. (Şəmsi bəy çıxır.) Az qalmışam bunların
əlindən baş götürüb yenə Firəngistana qacam.
Səfi bəy daxil olur.
S ə f i b ə y. Dayı, deyəsən yenə Şəmsi ilə sözləşmisən, çox hirsli gedirdi,
mənə də məhəl qoymadı.
Ş a h b a z b ə y. Gör mənə nə deyir, Şahbaz bəyin övladı olmaqdan xəcalət
çəkirəm.
S ə f i b ə y. Odur ki, düşmənimizin oğlu ilə də dostluq edir.
Ş a h b a z b ə y. Kim ilə?
S ə f i b ə y. Əlimərdanın oğlu Çingiz ilə.
Ş a h b a z b ə y. Nə deyirsən. Cingiz odur Rusiyada.
S ə f i b ə y. Xeyr, Çingiz bir aydır ki, anası, bacısı ilə Piri babanın yanında
olur.
Ş a h b a z b ə y. Səfi, Şəmsi Çingiz ilə dostluq etməz.
S ə f i b ə y. Çağırın, mənim yanımda özündən soruşun.
Ş a h b a z b ə y. Xavər, Xavər!
Milli Kitabxana
199
Xavər daxil olur.
X a v ə r. Nə buyurursan, ağa?
Ş a h b a z b ə y. Şəmsi bəyi buraya çağır.
X a v ə r. Şəmsi bəy getdi.
S ə f i b ə y. Zöhrə xanım evdədirmi?
X a v ə r. Bəli, evdədir.
S ə f i b ə y. Çağır gəlsin.
Xavər gedir.
Ş a h b a z b ə y. Sən Şəmsini deyirdin, Zöhrəni nə üçün çağırırsan?
S ə f i b ə y. O da qardaşından geri qalmaz. Dayı, Çingizə bir elə tələ
qurmuşam ki, əlimdən qurtarası deyil. Çingiz guya gizlin, hökumətin əleyhinə
işləyir. Onu həbs edib tutduracağam, həbsxanaya göndərəcəyəm. Yolda guya
qaçırdı deyə güllələdəcəyəm, necə tədbirdir.
Ş a h b a z b ə y. Çox gözəl tədbirdir. Dayın İlyas bəyin qanını yerdə
qoymursan.
Z ö h r ə x a n ı m (daxil olur.) Bibioğlu, xoş gəlmisən.
S ə f i b ə y. Sağ ol, dayıqızı... Zöhrə, səndon bir şey barəsində məlumat
istəyəcəyəm. Rica edirəm düzünü deyəsən, əyləş.
Zöhrə oturur.
Z ö h r ə x a n ı m. Demək, məndən silist edəcəksiniz.
S ə f i b ə y. Bəli, buyurunuz görüm, bir ay bundan irəli ananız Həcər xanım,
qardaşınız Şəmsi bəy ilə Züleyxa xanımgilə qonaq gedərkən, yoldan dönüb haraya
getmişsiniz?
Z ö h r ə x a n ı m. Piri babagilə.
S ə f i b ə y. Doğru! Orada kim ilə görüşmüsünüz?
Z ö h r ə x a n ı m. Piri baba, Yasəmən və qızı Qəmər ilə.
S ə f i b ə y. Daha kimin ilə?
Z ö h r ə x a n ı m. Onu demərəm.
S ə f i b ə y. Nə üçün?
Z ö h r ə x a n ı m. Çünki məcburam.
S ə f i b ə y. Sizi məcbur edən kimdir?
Z ö h r ə x a n ı m. Mənim vicdanım.
Ş a h b a z b ə y. Yox, sənin anan Həcər xanım! Mənim düşmənlərim onun
dostudur, dostlarım düşməni.
|