Ölkənin ümummilli mədəniyyəti hətta ölkənin iqtisadi sınaq
dövrlərində belə, sosial stabilliyin saxlanması və
ictimai
münasibətlərin tarixən yoxlanılmış vasitəsi kimi çıxış edir. Hər bir
milli mədəniyyətin inkişaf strategiyası elə qurulmalıdır ki, mənəvi
mədəniyyətin tənəzzülünə aparan
çatışmamazlığa qarşı ardıcıl
mübarizə bütün yaradıcı səciyyəli proqramlar çərçivəsində həyata
keçirilsin. Burada söhbət mənəvi dəyərlərin eroziyası nümunəsi olan
yaltaqlıq, yalan, azğınlaşmış konformizm,
korrupsiya, qulluq
göstərmə,
qeyri-sağlam rəqabət,
“qara piar” və s.-dən gedir.
Vətəndaş cəmiyyəti ictimai münasibətləri üçün təhlükəli olan belə
hadisələr üçün ən münbit şərait adi şüurun üstünlüyü və aşağı
səviyyəli elmi biliklərə əsaslanan kütləvi mədəniyyətin mozaikliyidir.
Demokratik mədəniyyətin formalaşması və inkişafına neqativ təsir
göstərən digər faktor konservativ-arxaik təsəvvürlərin üstünlüyü,
feodal-avtoritar mədəniyyət və ona uyğun təfəkkürlə əlaqədardır. Bu
faktor insanların qarşılıqlı anlaşmasına mane olub mədəniyyətlərin
münaqişə səbəbinə çevrilir. Ölkə səviyyəsində
ümummilli
mədəniyyətin möhkəm özülünün yaradılması məsələsi insanların
doğulduğu yer, etnos və dini mənsubiyyəti ilə deyil, şəxsi keyfiyyət,
həyat prinsipləri və dəyərləri ilə ölçülməlidir. Deməli, şəxsiyyətin
fərdi mədəniyyətinin formalaşdırılması ümummilli əhəmiyyət kəsb
edir. Fərdi mədəniyyət vasitəsi ilə mədəniyyətin mikro- və makro
sosiumunu, insan birliyini düzgün formalaşdırmaq olar. Bunlardan
çıxış edərək,
hər bir hökumət əlverişli sosial-mədəni şəraitin
yaradılmasına
çalışmalı,
vətəndaşlarda xeyirxahlığın,
qanununn
aliliyinə hörmət, yüksək əxlaqlılığın tərbiyəsinə qayğı göstərməlidir.
O,
əsas məqsədi yüksək mədəniyyətli
şəxsiyyət və liderlərin
hazırlanması və tərbiyə edilməsi olan elmi əsaslı sosial-mədəni siyasət
həyata keçirməli, onların məhsuldar fəaliyyətinə şərait yaratmalıdır.
3 1 2
Fuad Məmmadov
Kulturologiva cffcklivli h.ıvat
уд
foalivvata aparan vol
Alimlər arasında belə birfikir yammışdır ki, millətin sosial-mədəni
tərəqqisi siyasi-iqtisadi faktorlarla deyil, bioloji şərtlərlə bağlıdır.
Başqa sözlə desək, mədəni müxtəliflik bioloji fərqlərlə şərtlənir.
Lakin, tarixi təcrübə göstərdi ki, həlledici faktor - insanın formalaşıb
böyüdüyü sosial mühitdir. İnasanlar irqindən, dinindən etnos və
doğulduğu yerdən asılı olmayaraq, eyni bioloji təbiətə malikdirlər.
Lakin, onun həyati imkanlannı və rifahını müəyyən edən,
mədəniyyətinin formalaşdıdırlması
müəyyən təbii-hava, sosial və
siyasi şərtlərdən asılıdır. Mədəniyyətin inkişafı və həyati çətinliklərin
aradan qaldırılması üçün təhsil və tərbiyə, eləcə də siyasət və düzgün
idarəetmə mühüm əhəmiyyət daşıyır. Yüksək mədəni prinsiplərdən
uzaq, düzgün olmayan idarəetmə xalqların degenerasiyası və kökünün
kəsilməsinə, onun həyatqabilliyinin aradan qaldırılmasına apararaq,
insanlarda imansızlıq, şər,
sosial ədalətsizlik, hakimiyyətə
etibarsızlıq, gələcəyə inamsızlıq yaradır.
Beləliklə, qlobal vətəndaş cəmiyiyəti mədəniyyətinin qurulması
strategiyalarının ən mühüm məsələlərindən biri, ayn-ayr ölkələrdə
ictimai maraqlara cavab verib, sabit inkişaf və ruhi mədəniyyətin
tərəqqisini təmin edən mədəni islahatların həyata keçirilməsidir. Bu
islahatlar vətəndaşların iqtisadi, sosial və siyasi müstəqilliyi, eləcə
də
məsuliyyətinə yardım edən