FELLƏRDƏN FEL DÜZƏLDƏN ŞƏIÜLÇİLƏR
Türk dillərində əsas nitq hissələrini iki qütbə bölürlər;
adlar v ə fellər. Bununla da felləri digər əsas nitq hissələrinə qar-
şı qoyurlar. Türk dillərində fellər nitq hissələri arasmda xüsusi
mövqe tutur. Fellər öz lekçik m əna və qramm atik əlam ətlərinə
görə digər nitq hissələrindən fərqləndiyi, nitq hissələri siste-
m ində xüsusi m övqe tutduğu üçün fellərdə söz yaradıcıhğı, xü-
susən feldən fel əm ələ gəlm əsi prosesi də digər nitq hissələrin-
dəkindən fərqlənir. Feldən fel düzəldilm əsi prosesinin əsas xü-
susiyyətlərindən biri budur ki, yeni əm ələ g ələn fel təkcə yeni
leksik m əna ifadə etm əklə kifayətlənm ir, həm də yeni qram m a-
tik m əna, qramm atik əlam ət kəsb edir. Türk dillərində feldən fel
düzəldən şəkilçilərin m əh z bu xüsusiyyətini nəzərə alaraq
S.C əfərov yazır; «... feldən fel düzəldən şəkilçilərin iki m ühüm
və bir-birindən fərqli funksiyası rtıeydana çıxır; 1) yeni m əlum at
əm ələ gətirir; 2) h ərəkətin obyekt və subyektə olan əlaqəsini
m üəyyənləşdirir. ...feldən fel düzəldən şəkilçiləri leksika ilə
qram m atika arasm dak sıx əlaqəni daha əyani göstərən dil
ünsürləri hesab etm ək olar. ... fellər nitqimizdə, üm um iyyətlə,
bir tərəfd ən , subyekt və obyektlə olan əlaqəni, digər tərəfdən,
zaman v ə m əkan m ünasibətlərini m üəyyənləşdirən bir nitq his-
səsidir. Feldən fel düzəldən şəkilçilər də eyni zamanda bu əlaqə
və m ünasibətlərin yaranm asm a xidm ət etdiyindən bunlardan,
əsasən, qram m atikada (morfologiyada) bəhs edilir. Bununla belə
feldən fel düzəldən şəkilçilərin leksik xüsusiyyəti də böyük
əhəm iyyətə malikdir. Bu şəkilçilər felləri öz nitq hissəsi daxi-
lindən kənara çıxarmasa da, onlarm bir-birindən m ü x təlif hərə-
kət m əftıum u ifadə edən əsaslarm ı əm ələ gətirir»“. M üasir türk
dillərində feldən fel düzəldən şəkilçilərin iki növünü göstərirlər;
1) fellərdə tərz mənası əm ələ gətirən şəkilçilər və 2) felin məna
növlərini əm ələ gətirən şəkilçilər.
Qədim türk yazısı abidələrinin dilində isə feldən fel
düzəldən şəkilçilərin üç növü işlənir;
1. Fellərdə yeni leksik m əna əm ələ gətirən şəkilçilər;
2. Fellərdə tərz m ənası əm ələ gətirən şəkilçilər;
3. Felin m əna növlərini əm ələ gətirən şəkilçilər;
Feldən fel əm elə g ətirən leksik şəkilçilər. Feldən fel omə-
lə gətirən leksik şəkilçilər dedikdə fel köklərinə artınldıqda
onlardan yeni leksik m ənalı fellər əm ələ gətirən sözdüzəldici
şəkilçilər n əzərd ə tutulur. Dilçilik ədəbiyyatm da türk dillərində
feldən fel düzəldən leksik şəkilçilərin m övcud olm asm dan
damşılmır. Q ədim türk yazısı ^bidələrinin dilində feldən fel
düzəldən şəkilçilərin işlənm əsinə rast gəlm ək olur. Bu faktdan
çıxış edərək güman etm ək olar ki, feldən fel düzəldən şəkilçilər
m üasir türk dillərində də işlənə bilər və güman ki, m üasir türk
dilləri diqqətlə araşdınlsa, belə şəkilçiləri aşkara çıxarmaq olar.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində feldən fel əm ələ
gətirən leksik şəkilçilər, admdan da göründüyü kimi, fel kök-
lərinə artınhr, onlarda fellik xüsusiyyətlərini saxlayır (yəni onlar
yenə də fel olaraq qahr), lakin onlarm leksik-semantik m ənasn
dəyişir, yeni leksik-semantik m ənalı yeni söz əm ələ gəlir. Yeri
gəlm işkən, qeyd etm ək lazımdır ki, müasir Azərbaycan dilində
də belə şəkilçilər işlənir. M əsələn, müasir A zərbaycan dilində
s e v m ə k sözündən -in şəkilçisi ilə əm ələ gələn se v in m ə k feli
tam am ilə yeni leksik-sem antik mənalı sözdür. Burada sözlərin
kökünün eyni olmasma baxmayaraq, -in şəkilçisi felin m əna
növünü əm ələ gətirən şəkilçi deyil, xalis sözdüzəldici (leksik)
şəkilçidir. D em əli, yaxşı araşdınlsa, müasir türk dillərində, o
cüm lədən müasir Azərbaycan dilində bu tip fellərdən v ə bu tip
sözdüzəldici (leksik) şəkilçilərdən aşkarlamaq olar.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində feldən fcl düzəldən
şəkilçilər çox azdır; araşdırmalar göstərir ki, qədim türk yazısı
abidələrinin dilində cəm i dörd belə leksik şəkilçi işlənir;
/. -w, -in şəkilçisi. Bu şəkilçi qədim türk abidələri dilində
qeyri-m əhsuldar işlənən şəkilçilərdəndir. Adlardan fel düzəldən
şəkilçilərdən danışarkən artıq -w, -in fonetik tərkibli şəkilçi
haqqm da m əlum at verilmişdir. Lakin bu şəkilçi təkcə adlardan
fel əm ələ gətirm ir, h əm də fellərdən fel əm ələ gətirir. Burada
bir m əsələni aydmlaşdırmaq lazımdır. Türkoloji ədəbiyyatda
fellərdən fel düzəldən şəkilçi dedikdə, əsasən, felin m əna növ-
lərini, qism ən də fellərdə tərz çaları əm ələ gətirən şəkilçiləri
nəzərdə tuturlar. M üasir türk dillərinin qrammatik quruluşuna
həsr edilmiş əsərlərdə d ə -m, -in feldüzəldən şəkilçidən bəhs
edərkən onu felin m əna növlərini əm ələ gətirən şəkilçi kimi
səciyyələndirirlər. Düzdür, istər müasir türk dillərində, istərsə
də qədim türk yazısı abidələrinin dilində -ın, -in şəkilçisi felin
m əchul və qayıdış növlərinin düzəlm əsində iştirak edir və bu
şəkilçini fehn m əchul və qayıdış növlərinin şəkilçisi kimi qəbul
etm ək və səciyyələndirm ək lazımdır. Lakin bu məqamda həm in
şəkilçi felin leksik-sem antik mənasm a toxunmur, təkcə subyekt,
obyekt və h ərək ə t arasmdakı m ünasibətlərə dəyişiklik gətirir.
Unutm aq olmaz ki, türk dillərində sözlərdə olduğu kimi, şəkilçi-
lərdə də çoxm ənalılıq və omonimlik xüsusiyyəti vardır. Elə -m ,
-in şəkilçisini götürək. Bu şəkilçi: a) ismin yiyəlik hahnı əm ələ
gətirir; b) ismin alət - birgəlik halı şəkilçisi kim i işlənir; c)adlar-
dan fel yaradır; ç) təsirli felləri təsirsiz fellərə çevirir; e)felin
m əna növlərinin (m əchul və qayıdış növlərinin) əm ələ gəlm ə-
sində iştirak edir; ə) isim lərdən zərf düzəldir; g) fel köklərinə
artırılaraq onlarda ilkin mənadan fərqli leksik-semantik məna
yaradır. M əhz bu sonuncu fUnksiyasmda -m, -in şəkilçisi leksik,
sözdüzəldici şəkilçidir.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində qeyri-məhsuldar
işlənən -m, -in şəkilçisi fel köklərindən cəm i iki fel düzəldir;
seb «sevmək» - sebin (B K ş 2) «sevinmək», tə l «dəlm ək, deş-
mək» -
/
ə
/
o
7 ( K T
ş
22)
«yanlm aq, dəlinm ək».
2. -ğur, -gür şəkilçisi. B u şəkilçi qədim türk yazısı abi-
dələrinin dilində adlardan da fel əm ələ gətirir və bu m ünasibətlə
həm in şəkilçi haqqm da artıq danışılmışdu-. Lakin bu şəkilçi
adlardan fel düzəltm əklə yanaşı, fel köklərinə artırılm aqla fel-
lərdən də yeni leksik-sem antik m ənah fellər əm ələ gətirir: k i
(^3. -zm , -zin şəkilçisi. Qədim türk yazısı abidələrinin
dilində bu şəkilçinin yalmz incə variantı {-ziıi) işlənir, h əm də
bu şəkilçinin fel köklərinə artınlm ası vasitəsilə abidələrin
dilində cəm i bir yeni m ənalı fel ə m ələ gəlir; tə g «dəym ək,
çatmaq» - tə g z in (Y 29) «gəzm ək, səy ah ət etmək».
4. -tur, -tür şəkilçisi. A dətən, türkoloji ədəbiyyatda bu
şəkilçinin iki vəzifəsindən - təsirsiz fellərdən təsirli fellər ya-
ranması v ə felin icbar növünü əm ələ gətirm əsi vəzifəsindən
bəhs edilir. Feldən fel düzəldən şəkilçi kim i -tur, -ftZr m orfem in-
dən dam şan dilçilər m əhz bunu n əzərdə tuturlar. Lakin elə
feldən fel düzəldən şəkilçi kimi -tur, -tür şəkilçisinin funksiyası
daha genişdir. Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində və bir sıra
türk dillərində adlar üçüncü şəxsin təkində heç bir şəkilçi qəbul
etm əyən cüm lənin xəbəri kimi işlənə bilir, lakin türk dillərinin
böyük əksəriyyətində adlarm üçüncü şəxsin təkində x əbər kimi
işlənm əsi üçün onlar mütləq -dır, -ü'/r şəkilçisi qəbul etm əlidir.
Bundan başqa, istər müasir türk dillərində, istərsə qədim türk
yazısı abidələrinin dilində -tur, -tür şəkilçisi feldən fel yaradıl-
masmm bir neçə tipində iştirak edir ki, türkoloji ədəbiyyatda
bunlardan ikisi qeyd edilmişdir: bu şəkilçi. a) təsirsiz fellərdən
təsirli fellər əm ələ gətirir; b) təsirli fellərdən felin icbar növünü
düzəldir. Felin m əna növünü əm ələ gətirən feldən fel düzəldən
şəkilçilərdən danışarkən göstərəcəyik ki, istər m üasir türk
dillərində, istərsə qədim türk yazısı abidələrinin dilində -tur, -
tür şəkilçisi daha bir məna növünün - təsirsiz fellərdən felin
təhrik növünün ə m ələ gəlm əsində iştirak edir. N əhayət, qədim
türk yazısı abidələrinin dilində -tur, -tür şəkilçisi fel köklərinə
birləşdirilərək onlardan yeni leksik-semantik m ənah fellər əm ə -
lə gətirir. Bu yeni əm ələ gələn leksik m ənanm n ə felin təsirlilik
- təsirsizlik kateqoriyasma, nə də felin m əna növü kateqo-
riyasm a dəxli var. Y eni əm ələ gələn fel tam am ilə yeni sözdür.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində -tur, -tür şəkilçisi yalnız
bir d əfə fel kökünə artınlıb yeni m ənalı fel əm ələ gətirir; k il
«gəlm ək» - k i l t i r i j 54) «gətirməb>.
F eldə tərz m ənası ə m ələ gətirən şəkilçilər. Türkologiyada
ən m übahisəli problem lərdən biri d ə türk dillərində felin tərz
kateqoriyasınm, o cüm lədən fellərdə tərz m ənası əm ələ g ətirən
xüsusi şəkilçilərin mövcud olub-olmaması m əsələsidir. Son
zam anlar bəzi türk dillərinin qramm atik quruluşuna həsr edilm iş
əsərlərd ə türk dillərində fellərə qoşulduqda onlarda tərz m ənası
əm ələ gətirən şəkilçilərin mövcud olması haqqm da fıkirlərə rast
gəlm ək olur. Tədqiqatçılar türk xalqlaım m ən qədim yazı
nüm unəsi olan göytürk yazısı abidələrinin dilində də fellərdə
tərz m ənası əm ələ gətirən şəkilçilərin işlənm əsindən danışırlar.
Fellərdə zaman və m əkana görə m odifıkasiya (şəkildəyiş-
mə) felin tərzi adlanır. Tərz yaratmaq üçün fel kökünə artırılan
şəkilçilər felə yeni leksik-sem antik m əna verm ir, onun se-
m antikasm da təkrarhq, intensivlik, sürəklilik v ə buna bənzər
m ənalar əm ələ gətirir.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində felin tərzlərini
əm ələ gətirən şəkilçilər z ə if inkişaf etmişdir, yox dərəcəsində-
dir. G örünür, türk dillərində fellərdə tərz əm ələ gətirən
şəkilçilər VI-VIII yüzilliklərdə yenicə təşəkkül tapırmış və türk
dillərinin sonrakı dövründə inkişaf etmişdir. Buna görə də
müasir türk dillərində tərz əm ələ gətirən şəkilçilər eyni sə-
viyyədə inkişaf etm əm işdir. Müasir türk dillərinin qramma-
tikalarm da bəzi türk diilərində bir-iki, bəzilərində bir neçə tərz
düzəldən şəkilçinin işləndiyi, bəzilərində isə tərz düzəldən
şəkilçilərin heç işlənm ədiyi göstərilir.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində fellərdə sürəklilik,
intensivlik tərzi yaradan iki şəkilçi işlənir.
1. -ala, -ə lə şəkilçisi. Fel köklərinə artınldıqda onlara
hərəkətin intensivliyi, sürəkliliyi çalan verir: boşan «boşanmaq,
azad oImaq» - boşanaJa (}AÇ 19) «azad olmaq».
2. -lat şəkilçisi. Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində fel
köklərinə əlavə edildikdə hərəkətin sürəkliliyi çalarm ı əm ələ
gətirir: k ıs «qısmaq, sıxmaq» - k ısla t (B K ş 37) «qısnamaq,
sıxışdırmaq».
Felin m əna növünü əm ələ gətirən şəkilçilər. Felin m əna
növünü əm ələ gətirən şəkilçilər ikili xasiyyətə malikdir. Bu
şəkilçilər bir tərəfdən, iş və hərək ətin müstəqil obyekt, üzə-
rində iş görülən əşya tələb edib-etm əm əsinə xidm ət edir, yəni
felin təsirlilik - təsirsizlik kateqoriyasınm düzəlm əsində iştirak
edir, digər tərəfdən, subyektlə iş, hal v ə h ərək ə t arasmda, sub-
yektlə obyekt arasmda, obyektlə iş, hal və h ə rə k ə t arasm da
qramm atik (habelə məntiqi) m ünasibətləri aydm laşdırm ağa,
daha doğrusu, bu m ünasibətləri əm ələ gətirm əyə xidm ət edir.
Fellərdə bu iki kateqoriya - təsirlilik-təsirsizlik kateqoriyası ilə
felin növ kateqoriyası sıx əlaqədardır: eyni bir şəkilçi eyni bir
zamanda feli həm təsirlilik-təsirsizlik baxzmından, h əm də felin
növü baxımından d əyişə bilər. M əsələn, türk dillərində -//v ə ya
-m şəkilçisi eyni bir zamanda təsirli felləri təsirsiz ed ə bilir,
həm də fellərdə m əchul və ya qayıdış növ m ənası ə m ələ gətirə
bilər. Lakin bu heç də o dem ək deyildir ki, türk dillərində
fellərdə təsirlilik-təsirsizlik kateqoriyası və felin m ən a növləri
kateqoriyası eynilik təşkil edir. İstisnasız olaraq bütün türkoloji
ədəbiyyatda felin təsirlilik-təsirsizlik kateqoriyası ilə felin m əna
növləri kateqoriyasm m sərhədi qanşdınlır, bir qram m atik hadisə
ilə digər qram m atik hadisə arasında fərq qoyulm ur. M əsələn,
türkoloji əhəbiyyatda, xüsusən Azərbaycan dilçiliyində -dır, -dir
fel əm ələ gətirən şəkilçilərindən söhbət getdikdə göstərilir ki,
bu şəkilçi türk dillərində təsirli fellərdən felin icbar növünü,
təsirsiz fellərdən isə təsirli fellər əm ələ gətirir. Bu şəkilçinin
təsirli fellərdən felin icbar növünü əm ələ gətirm əsi m əsələsi
aydındır. O nun təsirsiz fellərdən felin hansı növünü əm ələ
gətirm əsi sualına qram m atika kitabları, hf'tta xüsusi o laraq bu
m övzuya həsr edilmiş elm i-tədqiqat əsərləri d ə cavab verm ir.
Felin təsirlilik-təsirsizlik kateqoriyası ilə felin m ə n a növ-
ləri kateqoriyası
fərqli kateqoriyalardır.
Türk d illərin d ə,
m əsələn, -dır, -dir şəkilçisi təsirsiz fellərdən təsirli fellər yara-
dursa, bu baxımdan -ıl, -il şəkilçisi də təsirii fellərdən təsirsiz
fellər əm ələ gətirir. O nda n ə üçün -ıl, -il şəkilçisinin tə sirh
fellərdən felin m əchul növünü əm ələ gətirm əsm dən danışm aq
olar, am m a -dır, -dir şəkilçisinin təsirsiz feliərdən felin h ansı
növünü əm ələ gətirm əsindən danışmaq olmaz? Bu baxım dan
elə h əm in -dır, -dir şəkilçisi haqqm da bu iki kateqoriyaya
m ünasibətdə belə dem ək olardı: 1. -dır, -dir şəkilçisi tə sirh
fellərə qoşulduqda təsililik mənasm ı (ikiqat) artınr, təsirsiz
fellerə qoşulduqda onları təsirh fellərə çevirir. 2. -dır, -/>• şəkil-
çisi təsirli fellərlə qoşulduqda onlardan felin icbar növünü, təsir-
siz fellərə qoşulduqda felin ... növünü əm ələ gətirir. Bu tezisi,
m əsələn, -7/, -il şəkilçisinə tətbiq etdikdə belə dem ək olar: 1. -ıl,
-il şəkilçisi təsirli fellərə əlavə edildikdə onlan təsirsiz fellərə
çevirir, təsirsiz fellərə artınldıqda təsirsizlik m ənasm ı (ikiqat)
artınr; 2. -ıl, -/7 şəkilçisini təsirli fellərə artırdıqda, felin m əchul
növünü, təsirsiz fellərə əlavə etdikdə isə felin şəxssiz növünü
əm ələ gətirir. Bu, problem in yeganə həllidir. Ə gər fellərdə
təsirlilik-təsirsizlik kateqoriyası ilə felin m ə n an ö v ləri arasmdakı
hüdud bu şəkildə qəti m üəyyənləşdirilm əzsə, türkologiyada bu
problem həm işə qanşdınlacaqdır.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində fellərdə tərz m ənası
yaradan şəkilçilər sistem inə nisbətən felin m əna növlərini ya-
radan şəkilçilər sistemi artıq təşəkkül tapmışdır. M üasir türk dil-
lərində felin m əna növlərini yaradan şəkilçilərin hamısı qədim
türk yazısı abidələrinin m ətnlərində işlənir. Felin bütün m əna
növləri d ə qədim türk yazısı abidələrinin m ətnlərində təsbit
edilmişdir.
Y uxarıda deyilənlərdən artıq belə bir nəticə çıxarmaq olar
ki, fellərdə təsirlilik-təsirsizlik kateqoriyası da, felin məna növ-
ləri kateqoriyası da eyni şəkilçilərlə əm ələ gəlir. H əqiqətən də
felin m əna növü şəkilçisi qəbul etdikdən və m üəyyən bir m əna
növü m ənasm ı kəsb etdikdən sonra bu v ə ya digər m əna növünə
daxil olan fellər ya təsirli, ya da təsirsiz olur. M əsələn, felin ke-
çər, icbar v ə təhrik növlərinə daxil olan fellər təsirli, keçm əz,
m əchul, qayıdış, qarşıhq, birgəlik və şəxssiz növlərinə daxil
olan fellər isə təsirsiz olur.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində fellərdə istər tə-
sirlilik-təsirsizlik m ənası, istərsə m əna növlərini əm ələ gətirən
feldüzəldən şəkilçilər bunlardır.-
-tt, -it, -ır, -ir, -ur, -ür; -tır,
-tir, -tur, -tür; -tız, -tiz, -ız, -iz; -I, -ıl, -il; -n, -m, -in; -ş, - ış, -iş.
Bu səkkiz şəkilçi eyni zamanda həm də fellərdə təsirliiik-
təsirsizlik kateqoriyası əm ələ gətirir: -t, -ıt, -it, -ır, -ir, -ur, -ür; -
tır, - tir, -tur, -tür; -tız, -tiz, -ız, -/Iz’şəkilçiləri təsirli, -I, -ıl, -il; -n,
-m, -in; -ş, - ış, -iş şəkilçiləri isə təsirsiz fellər düzəldir; həm də
felin şəkilçisiz m əna növlərindən şəkilçili m əna növlərini
düzəldir: keçor növdən -I, -ıl, -il və -n, -ın, -in şəkilçiləri vasitə-
silə m əchul və qayıdış növləri, -ş, - ış, -iş şəkilçisi vasitəsilə
qarşıhq növü -t, -ıt, -it; -ır, -ir, -ur, -ür; -tır, - tir, -tur, -tür; -tız, -
tiz və -ız, -/> şəkilçiləri vasitəsilə icbar növü düzəldilir, keçm əz
növdən -/, -//, -// və -n, -ın, -in şəkilçiləri vasitəsilə şəxssiz növ,
-ş, -ış, -iş şəkilçisi vasitəsilə birgəlik növü, -tır, -tir, -tur, -tür;
-tız, -liz və -ız, -/^-şəkilçiləri vasitəsilə tə h rik n ö v ü ə m ələ gəlir.
Göründüyü kimi, b əzən bir neçə şəkilçi felin bir m əna növünü
əm ələ gətirdiyi halda, bəzən bir şəkilçi d ə felin bir neçə m əna
növünü əm ələ gətirə bilir.
1. -tır, -tir, -tvr, -tür şəkilçisi. Türk dillərinin bütün inki-
şafı dövründə, 0 cüm lədən qədim türk yazısı abidələrinin dilin-
d ə fellərdən fel düzəldən m əhsuldar şəkilçi olmuşdur. Türko-
loqların bir qisminin fıkrincə, bu şəkilçi həm təsirli, həm də
təsirsiz fellərdən felin növünü, digər qisminin fıkrincə isə, təsirli
fellərdən felin icbar növünü, təsirsiz fellərdən isə təsirli fellər
ə m ələ gətirir. Amma əslində tütk dillərində təsirsiz fellərdən
felin icbar növü yarana bilməz; felin icbar növü yalnız təsirli
fellərdən ə m ə lə gələ bilər.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində -tır, - t t , -tur, - tü r
şəkilçisi, bir baxımdan, təsirli fellər, başqa baxım dan isə tə sirli
fellərdən felin icbar növünü, təsirsiz fellərdən isə felin tə h rik
növünü ə m ələ gətirir: u r« v u r» - u r tır Q ^ c 12) «vurdur», ya ra
«yaratmaq» - yaratur (K T c 12) «yaratdırmaq», y o ğ er « d əfh
etm ək» - y o ğ ertür (K T şm ş) «dəfh etdirm ək», a ğ «qalx m aq» -
ağtur (T 25) «qaldırmaq», bin «m inm ək» - b intür (T 25)
«m indirm ək», ya n «qayıtmaq» - yantu r (T 45) «qaytarm aq», k ə l
«gəlm ək» - k ə ltü r ( J 54) «gətirm ək», ko n «yerləşm ək» - k o n tu r
(K T ş 2) «yerləşdirm ək» və s.
2. -tız, -tiz şəkilçisi. B u şəkilçi, güman ki, r səsin in
səsinə keçm əsi nəticəsində -tır, -tir şəkilçisindən törəm işdir.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində -tız, -//> şəkilçisi də -tır,
-tir fel düzəldən şəkilçisinin vəzifələrini yerinə yetirir, lakin
ondan xeyli az m əhsuidardır; abidələrin dilində bu şəkilçi ilə
əm ələ g ələn bir felin işləndiyinə təsadüf edilmişdir: a l «alm aq»
- a //;z (K T ş 38) «aldırmaq».
3. -ız, -iz, -uz, -Äz-şəkilçisi. Q ədim türk yazısı abidələri-
nin dilində feldən fel düzəldən bu şəkilçi qeyri-m əhsuldar
işlənir; bu şəkilçi ilə əm ələ g ələn iki fel m əlum dur: tu t «tut-
maq» - tu tız (K T ş 38) «tutdurmaq», u d «təqib etm ək, ardınca
aparmaq» - u d ız{T 5) «təqib etdirmək, ardınca apartdırmaq». İki
əvvəlki şəkilçi kimi bu şəkilçi də təsirli fellərdən felin icbar
növünü, təsirsiz fellərdən felin təhrik növünü əm ələ gətirir.
4. -t, -ıt, -it şəkilçisi. Q ədim türk yazısı abidələrinin dilin-
də m əhsuldar fel düzəldən m orfem olan bu şəkilçi təsirli fel-
lərdən icbar növ felləri, təsirsiz fellərdən təhrik növ felləri əm ə-
lə gətirir. Bu şəkilçi vasitəsilə qədim türk yazısı abidələrinin
dilində təsirli fellərdən icbar növdə olan 19, təsirsiz fellərdən
tə h rik növdə olan 7 fel düzəldilir. Bu şəkilçi müasir türk dillə-
rində də felin m əna növlərini əm ələ gətirən m əhsuldar şəkilçi-
lərdən biri hesab olunur. D üzdür, müasir türk dillərindən bəzilə-
rinin qram m atikalarm da felin təhrik növü haqqmda məlumat
yoxdur, am m a həm in əsərlərdə də -ıt, -it şəkilçisinin təsirsiz
fellərdən təsirli fellər ə m ələ gətirdiyi göstərilir.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində -t, -ıt, - //h ə m təsir-
li, həm də təsirsiz fellərə artınla bilir. Bu şəkilçi təsirli fellərə
artınlır: ara «aram aq, axtarmaq» - arat (Y 28) «axtarmaq» atla
«ata m indirmək» - atlat (T 25) «ata m indirtm ək», bas «basmaq»
- basıtÇX 34) «basdırm aq», M /« yazm aq» - b i t i t i j 58) «yazdır-
maq», it «etm ək» - itit (MÇ 20) «etdirmək», yarat «yaratmaq» -
yaratıt{}A Ç 21) «yaratdırmaq»,
«toxumaq, tikm ək» - to k ıt
(K T c 12) «toxutdurm aq, tikdirmək», sü lə «qoşun çəkm ək» -
sü lə t (T 18) «qoşun çəkdirm ək» və s. Bu şəkilçi təsirsiz fellərə
artınlır; ağ «qalxmaq» - ağıt (B K ş 31) «qaldırmaq», y o n
«yürümək» - y o r ıt (K T c 6) «yürütm ək», y ü g ü r «yüyürm ək» -
yü g ü rt (T 54) «yüyürtm ək», ığla «ağlam aq» - ığlat (Y 28)
«ağlatmaq» və s.
5.
-ır, -ir, -ur, -tZrşəkiIçisi. Q ədim türk yazısı abidələrinin
dilində feldən fel əm ələ gətirən -ır, -y/şəkilçisi həm təsirli, həm
də təsirsiz fcllərə əlav ə edilə bilər: abidələrin m ətnlərində onun
təsirli fellərə əlavə edilməsi halları təsirsiz fellərə əlavə edilməsi
hallanndan xeyli azdır; təxminən birin ona nisbətindədir.
-ır, -ir, -ur, -ür şəkilçisi üm um türk şəkilçisidir. O, türk
dillərinin
inkişafınm
bütün
dövrlərində
işlənm işdir.
Bu
şəkilçinin qədim türk yazısı abidələrinin dilində işlənm əsi bütün
tədqiqatçılar tərəfındən qeyd edilmişdir. Lakin onu da qeyd
ctm ək lazımdır ki, istisnasız olaraq bu tədqiqatçılarm hamısı
yazır ki, -ır, -ir şəkilçisi qədim türk yazısı abidələrinin dilində
istisnasız olaraq həm təsirli, həm də təsirsiz fellərdən fclin icbar
növünü əm ələ gətirir. Təbii ki, bu fikirlə razılaşmaq olmaz,
çünki müasir türk dillərində olduğu kimi, qədim türk yazısı
abidələrinin dilində də felin icbar növü yalnız təsirli fellərdən
əm ələ gələ bilər; təsirsiz fellərdən felin icbar növü əm ələ
gəlm ir. İndiyədək nəzərd ən keçirdiyimiz şəkilçilərdən bəhs
edərkən bəzi dilçilər vəziyyətdən çıxmaq üçün yazırlar ki, -ır,
-yrşəkilçisi təsirli fcllərdən felin icbar növünü, təsirsiz fellərdən
isə təsirli fcllər əm ələ gətirir. Artıq deyildiyi kim i, bu fıkir felin
iki m üstəqil kateqoriyasm ı qanşdırmaqdan irəli gəlir.
Öz m əhsuldarhğm a görə -ır,
-iəküçisi -ıt, -/r şək ilçisin -
dən xeyh geri qahr. G östərildiyi kimi, bu şəkilçi h ə m tə sirli,
həm də təsirsiz feliərə əlavə edilir.
a) təsirh fellərə artınhr; k e ç «keçm ək» - k e ç ir (M Ç 36)
«keçirmək»;
b) təsirsiz fellər artınhr: iç ik «tabe olmaq» - iç ig ir (B K ş
25) «tabe etm ək», ^ ə /« g ə lm ə k » - k ə Iü r(J L l şm 1) « g ətirm ək » ,
ö /«ölm ək» - ö lü r Q ü l ş 10) «öldürm ək», .çöAr «çökm ək» - sö k ü r
(K T ş 2) «çökdürmək»,
«dəym ək, çatmaq» - tə g ü r {1 19)
«çatdırmaq» və s.
6.
-1, -//, -/7 şəkilçisi. Bu şəkilçi fellərdə təsirlilik-təsirsiz-
lik baxım m dan həm təsirli, h əm də təsirsiz fellərdən təsirsiz
fellər, fellərdə m əna növləri kateqoriyası baxım m dan təsirli
fellərdən felin m əchul və qayıdış növlərini, təsirsiz fellərdən
felin şəxssiz növünü əm ələ gətirir. Lakin felin icbar növündə
olduğu kimi, felin m əchul növünün yaranm asmda da türkoloji
ədəbiyyatda h ələ də yekdil rəy yoxdur. Təkcə bunu qeyd etm ək
kifayət edər ki, türkoloqlarm böyük əksəriyyəti belə bir yanlış
flkrin tərəfdandır ki, felin m əchul növü h əm təsirli, h əm də
təsirsiz fellərdən düzəlir; tək-tək dilçiyə rast gəlm ək olar ki,
onlar felin m əchul növünün yalnız təsirli fellərdən əm ələ
gəldiyini söyləyirlər. Bu axırmcılarm fıkrincə, -I, -ıl, -il şəkilçisi
ilə təsirli fellərdən felin m əchul növü, təsirsiz fellərdən felin
şəxssiz növü əm ələ gəlir.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində -1, -ıl, -il şəkilçisi
təsirli fellərə artınldıqda felin m əchul və qayıdış növlərini,
təsirsiz fellərə artınldıqda felin şəxssiz növünü əm ələ gətirir.
a)
-1, -ü, -il şəkilçisi təsirli fellərə artınlaraq cümlənin
m əntiqi subyektini qram m atik obyektinə, m əntiqi obyektini isə
qram m atik subyektinə (m übtədaya) çevirən fellər düzəldir.
Başqa sözlə desək, cüm lədə hərək əti icra edən şəxs (subyekt)
özünü açıq şəkildə təzahür etdirə bilmir, üzərində iş görülən
əşya (obyekt) cüm lənin m übtədası yerində çıxış edir; e t «etmək»
e t i l i y 41) «edilmək», ai//r«ayırm aq» - a dırüÇ { 3) «ayırılmaq».
b) -/, -//, -//şək ilçisi təsirli fellərə əlavə edilərək subyektin
bütövlükdə və ya bir hissəsinin eyni zamanda obyekt olduğunu,
başqa sözlə desək, iş v ə ya hərəkəti icra edənin (subyektin) iş
və ya hərəkəti öz üzərində (obyekt kimi) icra etdiyini ifadə edən
fellər əm ələ gətirir; arı «zəifləm ək» - arr/(K T c 9) «zəifləm əb>,
tas «daşmaq» - ta sü (O 8) «aşıb-daşmaq», y a ğ ı «düşm ən olmaq»
-ya ğ ıJ{T 5) «yağılaşmaq».
c) -1, -ü, -ü şəkilçisi təsirsiz yellərə artınlaraq iş, h ərəkətin
icrasmm nə qram m atik mübtəda, nə də m əntiqi subyekt kimi
zahirə çıxa bilm ədiyi, başqa sözlə desək, işin icrasm m nə
qrammatik m übtəda, n ə də m əntiqi subyektə bağlanmadığını
göstərən subyektsiz fellər əm ələ gətirir; y e r i «yerim ək» - y e r il
(Y 41) Azərbaycan dilinə «aparılmaq» kimi tərcüm ə edilə bilər.
7.
-n, -m, -in şəkilçisi. Bu, türk dillərinin bütün inkişafı
dövrlorində mövcud olan ümumtürk feldən fel düzəldən şəkil-
çiiərdən biridir. Türk dillərində felin təsirlilik - təsirsizlik ka-
teqoriyası baxımmdan təsirli fellərdən təsirsiz fellər, felin m əna
növləri kateqoriyası baxımmdan felin m ech ul və qayıdış
növlərini əm əiə gətirir. Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində
-
1
, -ın, -in şəkilçisi iki m ənanı ifadə edən fellər əm ələ gotirir;
a)
-n, -m, -in şəkilçisi, əsasən, / samiti ilə bitən təsirli fel-
lərə artınlaraq üzərində iş icra edilən eşyanı, yəni m əntiqi ob-
yekti (tamamhğı) qram m atik subyekt (m übtəda) yerinə keçirən,
eyni zamanda m əntiqi subyekti (işin icraçısını) qramm atik
obyektə (tamamlığa) çevirən fellər əm ələ gətirir. Belə fellərin
xəbər kimi işləndiyi cüm lələrdə iş görən, işin icraçısı (m əntiqi
subyekt) cüm lənin m übtədası kimi zahirə çjxa bilm ədiyi üçün
üzərində iş görülən (m əntiqi obyekt) cüm lənin m übtədası
vəzifəsində çıxış edir, cüm lənin həqiqi iş görəni (m əntiqi
subyekti) isə ya cüm lədə iştirak etmir, ya da cüm lənin tamamhğı
kimi təzahür edir; k ü «qılm aq» - kü ın (T 1) «göndərilm ək», al
«almaq» - alw (Y I I ) , «alınmaq», a/jla «anlamaq» - aijlan (Y
38), «başa düşülm ək», b ü «bilmək» - bilir] (Y 32), «tanınmaq»
və s.
b)
~m, -in şəkilçisi /sam itindən başqa h ər hansı b ir sa m itlə
v ə saitiə bitən fellərə artırılaraq subyektin bütövlükdə v ə ya
onun bir hissəsinin eyni zam anda obyekt olduğunu b ild irə n
fellər düzəldir. Başqa sözlə desək, işin, h ərək ə tin icraçısı (q ram -
m atik m übtəda, m əntiqi subyekt) işi, hərəkəti öz ü z ə rin d ə
(obyekt, tam am lıq kim i) görür. Belə fellərin xəbər kim i işlə n d iy i
cüm lələrdə qram m atik m übtəda h əm subyekt, həm d ə o b y ek t
olur: k ıl «qılm aq» - k ü m (K T ş 1) «yaradılmaq», a d ır « ayır»
-adıanÇ Y 32) «ayırılm aq» və s.
8.
-ş, -ış, -iş şəkilçisi. Bu, üm um türk fellərdən fel d ü zəl-
dən şəkilçidir. H əm bu, həm də -ıs, -ıs fonetik tərkibdə b ü tü n
türk dillərində bütün dövrlərdə işlək olmuşdur. Türk d illə rin d ə
-ş, -ış, -iş şəkilçisi iki vəzifə yerinə yetirir: a) felin tə sirlilik -
təsirsizlik kateqoriyası baxımmdan təsirli fellərdən təsirsiz fellər
əm ələ gətirir; b) felin m əna növləri kateqoriyası baxım ından
təsirli fellərdən felin qarşılıq növü, təsirsiz fellərdən felin
birgəlik növü m ənası ifadə edən fellər əm ələ gətirir.
M üasir türk dillərində olduğu kimi, qədim türk yazısı abi-
dələrinin dilində də h ərəkətin subyekt v ə obyektə m ünasibəti
m ənasım əm ələ gətirən -ış, -iş şəkilçisi felin m əna növlərini
əm ələ gətirən digər şəkilçilərdən fərqli olaraq, qram m atik-
leksik şəkilçidən daha çox leksik şəkilçi olmağa meyl edir.
M əhz buna görədir ki, bu şəkilçini qəbul edən sözlər tez-tez
substantivləşir.
Q ədim türk yazısı abidələrinin dilində -ış, -iş şəkilçisi iki
m əna xüsusiyyətinə m alik fellər əm ələ gətirir.
a) -ış, -iş şəkilçisi təsirsiz fellərə artırılaraq hərəkətin iki
və ya daha artıq subyekt tərəfındən eyni zamanda icrasını
bildirən təsirsiz fellər əm ələ gətirir. Belə fellər felin növ ka-
teqoriyası baxım ından birgəlik növünə daxildir: kaç «qaçmaq» -
kaçış (O 1) «qaçışm aq», sö zlə «söz dem ək» - sö zləş (K Tş 26)
«m əsləhətləşm ək», ö ^ /ə «m əsləhət vermək» - ö^/əş (T 20)
«m əsləhətləşm ək»,
«toplamaq» - kabışÇY 12) «topIaşmaq».
b) -ış, -/^şəkilçisi təsirli fellərə artınlaraq hərəkətin iki və
ya daha artıq subyekt tərəfindən qarşılıqlı şəkildə icra edildiyini
bildirən təsirsiz fellər düzəldir. B elə fellər felin qarşıhq növünə
daxildir: sü «qoşun (güman ki, fel mənası da oImuşdur)» - sü/;üş
(B K ş 27) «döyüşmək», u r« v u r» - u ru ş(0 10) «vuruşmaq».
Beləliklə, qədim türk yazısı abidələrinin dilində feldən fel
düzəldən üç tip şəkilçi - cəm i 14 şəkilçi işlənir.
Dostları ilə paylaş: |