-ilk növbədə dövlət insanların hər bir yaşda baza hüquqlarını təsbit və
təmin edən və gələcək münasib qanunvericilik üçün şərtləri ortaya qoyan, bu
baxımdan baza hüquqların ardıcıl təminatını həyata keçirmək iqtidarında olan
konstitusiyanı qəbul edir. Konstitusiya başlanğıcı sağa, sağı da sola doğru
aparır;
-ikincisi, mövcud qanunlar və digər qanunvericilik aktları insanların
yaşlarının artmasına müvafiq olaraq onların hüquqlarının təminatını əsas hədəf
kimi müəyyən edir. Dövlət bu aspektdə vaxtaşırı və ardıcıl olaraq, müvafiq
sahələri əhatə etməklə, hüquqi islahatlar həyata keçirir ki, şablonlar,
stereotiplər aradan qaldırılsın. Maneəsiz olaraq hüquqlar təmin edilsin. Hər
bir insan öz zamanında yaxşı hüquq normaları ilə təmin edilsin. Eyni zamanda
yeni gələn insanın da şəraitə və məkana uyğun olaraq yeni tələblərlə hüquqları
təmin edilsin. Tələblərin də meydana gəlməsi həm resursun əks etdiridiyi
mövcud zamandan ortaya çıxır, həm də yeni resursu əldə etmək məqsədini
güdür. Bu baxımdan mövcud hüquqlar gələcək zaman hüququnu da yaradır;
-üçüncüsü, dövlət gələcək zaman üçün hüquqların təmin edilməsini
həyata keçirmək məqsədilə gələcəyə yönəlik hüquq normalarını (proqram və
konsepsiyaları, fəaliyyət planlarını, digər strateji-konseptual sənədləri)
indidən qəbul edir. Bu hüquq normalarının icrası üçün resursları ümumən
gələcəyə yönəldir.
Dövlət öz resurslarından istifadə edir. Gələcək hüquqların təminatını cari
hüquqların islahatı ilə həyata keçirir. Buna sistemdaxili genişlənmə kimi
baxmaq lazımdır. Eyni zamanda gələcək hüquqları nəzəri baxımdan hazırlayır
və resursları ona doğru yönəldir. Sistemin kənarından genişlənmə bu
qaydada həyata keçirilir. Burada elə zaman kateqoriyası ilə inkişafın deduktiv
və induktiv metodları formalaşmış olur.
Dövlət gələcək hüquqları takitki və strateji əsaslarla təmin etmək
siyasətini reallaşdırır. Bu metodlar sistemə həm daxildən tətbiq olunur, həm də
sistemin kənarlarından tətbiq edilir. Hər ikisi sistemi böyüdür.
Qeyd olunduğu kimi, gələcək hüquqların tətbiqi iki mühüm istiqamətdə
həyata keçirilir: birincisi, sistemin daxilini zənginləşdiririr. Yəni, yeni
qanunvericilik aktları qəbul olunur, sistemi daxilən zəngin edir, sayı çoxaldır,
təkmilləşməni artırır. Burada artma prosesi təmin edilir. Yenidənqurma həyata
keçirilir. İkincisi, sistemin “qırağından” daxil olur. Bu anda da dartıb sistemi
böyüdür. Hüquq normalarının sayı çoxalır. Hər iki metod islahatların həyata
keçirilməsini şərtləndirir.