Bioloji xüsusiyyətləri: Ağ xardal sarpet xardalına nisbətən soyuğa davamlıdır. Toxumları 1-
2°C-də cücərti verməyə baĢlayır. Cücərtiləri -6°C-dək uzun müddət qaldıqda tələf olmur. Sarpet
xardalına nisbətən quraqlığa az davamlı olub, torpağa az tələbkardır.
Çoxalması və aqrotexnikası: Toxumları vasitəsilə əkilib becərilir. Hər həktar sahəyə 15-18
kq toxum səpilir. Cərgələr arası eninə əkildikdə isə hər hektar sahəyə 10-12 kq toxum lazım gəlir.
Aqrotexnikası sarpet xardalı kimidir.
Məhsulun toplanması və saxlanılması: Ağ xardalın qabıqları çatlamadığına görə
kombayınla toplayırlar. Toxumları qəhvəyi sarı rəng alan dövrlərdə toplayırlar. ToplanmıĢ
toxumları daima havası dəyiĢilən anbarlara doldurub saxlayırlar. Hər hektar sahədən 1,5 ton toxum
əldə edilir.
Tibbi əhəmiyyəti:Ağ xardalın toxumlarının tərkibində sinalbin qlükozidi 16,5-38,5%-ə
qədər piyli yağ aĢkar edilmiĢdir. Yağı maye halında olub, tünd sarı rəngli xoĢ iyə, özünə məxsus
acımtıl tama malikdir. Ağ xardaldan hazırlanan preparatlardan Türkiyədə, Venesuelada, Çində,
Hindistanda və s. ölkələrdə skleroza, hipertoniya, qara ciyər və öd kisəsi, həzm pozuntularında,
köpmə, revmatizm, ekzema və s. xəstəliklərin müalicəsində istifadə edilir.
