Doğrudur, şimal-qərb şivələrində qədim, yerli xüsusiyyətlər də
qorunub saxlanır. Lakin bu zonanın şivələri dil xüsusiyyətləri baxı-
mından daha çox qarışıq xarakterdə olduğundan E.Əzizov öz təsni-
fatında həmin şivələri əsas ləhcə kimi ayıra bilmir, qarışıq tipli şi-
mal-qərb şivələri kimi verir. “Dialekt xüsusiyyətləri baxımından qa-
rışıq xarakterdə olan şimal-qərb şivələri (Şəki, Oğuz, Qax, Zaqatala,
Balakən) əsas etibarilə yerli əhalinin şivələri ilə gəlmələrin dialek-
tinin əlaqəsi nəticəsində formalaşmışdır. Bu şivələr bir sıra yerli
əlamətlərlə yanaşı (şimal xüsusiyyətləri, spesifik intonasiya, sub-
strat elementlər) Azərbaycan dilinin qərb və cənub ləhcələri üçün
səciyyəvi olan xüsusiyyətlərə də malikdir. Bu şivələr fonetik, qram-
matik və leksik xüsusiyyətləri baxımından qarışıq xarakterdə oldu-
ğundan dildə xüsusi ləhcə əmələ gətirmir” (27, 278).
Bir sözlə, dialektlərimizin lüğət tərkibi dilimizin ən qədim dövr-
lərinə aid söz və ifadələri mühafizə edib saxlayan zəngin və dəyərli
leksik qatlara malikdir. Musa İslamov dialektlərimizin leksikasını
zəngin xəzinə adlandırır. O, bu xəzinəni tədqiq edib öyrənmənin
həm nəzəri, həm də əməli cəhətdən əhəmiyyətli olduğunu qeyd edir
(40, 180).
Azərbaycan dili müstəqil Azərbaycan Respublikasının dövlət
dilidir və bu dilin özünəməxsus dialektləri vardır. Göründüyü kimi
türk dilinin dialektləri heç də Azərbaycan dili, türkmən dili, qırğız
dili deyil. Bu dillər müstəqil respublikaların müstəqil dilləridir.