Enik leksik vahidi türk ədəbi dilində “heyvan balası, ət yeyən
heyvanların balası, küçük” mənalarını ifadə edir (75, 341): Maymun eniklerse on yâhut daha ziyâde enikler (Ahmet Bîcan) (68, 859).
Türk dilində inmək sözü, çox dar sahədə “doğmaq” mənasına
gəlir, e/i dəyişməsi ilə inmək feili enmək şəklində də deyilir (belin- dən enmək, doğmaq) (80, 235).
Irmağun gıyısinda Yılanun gömükleri Geldi geçdi garşima Köpeğun enukleri (Qaradəniz türküsü)
Türk mənşəli en (eğn) sözünün “oynaq yeri, bükülən yer” mə-
naları qeyd olunur (80, 236). Enik sözünün orta türkcədə yeni- “doğ-
maq” kökündən əmələ gəldiyinə dair fikir də irəli sürülür: ye-nik. La-
kin Mahmud Kaşqarlı yeni- kökünü sadəcə qadın üçün “doğmaq”
mənasında işləndiyini qeyd edir. Bu leksik vahidin uyğur dilində
enük “(pələng) balası”, orta türkcədə enük “aslan balası” mənaları
qeyd olunub (78, 136). “Kitabi-Dədə Qorqud”dastanlarının dilində
bu söz “vəhşi heyvan balası” mənasında işlənir: Aslan ənigi yenə as- landır (KDQ, 119). Enük sözünün “pələng balası”, “aslan balası”, “vəh-
şi heyvan balası” mənalarını daha qədim hesab etmək olar. Həm
Azərbaycan dili dialektlərində, həm də türk ədəbi dilində ortaq is-
tifadə edilən qeyd olunan leksik vahidin “küçük” mənası dilin son-
rakı inkişafı nəticəsində əmələ gəlib.
Pare. Azərbaycan dilinin Şəki dialektində “siçan balası” məna-
sını ifadə edir: Bizim çardaxda pare var (7, 393).
Türk ədəbi dilində də fare şəklində eyni mənanı ifadə edir (75,
365): Fare çıktığı yeri bilir (türk atalar sözü); Daha beş yaşından itibaren bir fareye benzeyen küçücük yüzünde alabildiğine açılmış gözleriyle ve alabildiğine delik kulaklarıyla evin içinde olan biten ne varsa hepsinin aslını öğrenmeğe çalışmıştı (140, 165).
Sığır. Bu söz Azərbaycan dilinin Ağdam, Cəbrayıl, Göyçay, İs-
mayıllı, Qafan, Qarakilsə, Şuşa şivələrində “inək”; Qax, Qarakilsə, Şəki
şivələrində “naxır” mənasında işlənir: Sığırrar eyriği batırdılar (Göy-
çay); Həmid kişinün malı çoxsa da, hamısı sığırdi (İsmayıllı); Döğa-