Моррининг сешанба дарслари
Yüklə 1 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Oʻquv rejasi
U 1994- yilning yozida oʻlimga mahkum etilganidan xabar topdi. Oʻtmishga nazar tashlar ekan, Morri qandaydir koʻngilsizlik yaqinlashayotganini ancha oldin sezganini yodga oladi. Buni raqs tushishni toʻxtatgan kuniyoq anglab yetgandi. Keksa professorim doim raqs tushishga ishtiyoqmand boʻlgan. Unga qanday musiqa qoʻyilishining farqi yoʻq edi. Rok-n-rol, big bend, blyuz. Hammasi yoqar di. U koʻzlarini yumar va masʼud tabassum ila xayolidagi maqomga monand yoʻrgʻalay boshlardi. Harakatlari har doim ham chiroyli koʻrinmasdi. Morri sherikka muhtojlik sezmasdi. U yolgʻiz raqs tushardi. Har chorshanba oqshom u Garvard maydonidagi cherkovda u yushtiriladigan “Bepul raqsga tush” nomli qandaydir kechaga borardi. Oq futbolka va qora ishton kiyib, boʻyniga sochiqcha tashlab olgan Morri miltiroq chiroqlar va ovoz kuchaytirgichlar bilan jihozlangan, asosan talabalar bilan gavjum xonada aylanib yurar va qanday musiqa qoʻyilsa, shunisiga oʻynab ketaverardi. U Jimi Hendriks ashulasi qoʻyilsa, lindi raqsi harakatlarini bajarardi. Amfetamindan kayfi oshib qolgan dirijordek qoʻllarini silkitar, jiqqa terga botmagunicha eshilib-bukilardi. U yerda hech kim uning yillab tajribaga ega universitet professori va bir nechta eʼtiborga molik kitoblar yozgan atoqli jamiyatshunoslik fanlari doktori ekanini bilmasdi. Shunchaki, esi ogʻib qolgan chol deb oʻylashardi. Bir kuni u oʻzi koʻtarib kelgan tango musiqasi yozilgan kassetani qoʻydirdi. Keyin esa davrani egallab, ehtirosli ispan oshigʻidek xona boʻylab xirom aylay boshladi. U raqsini yakunlaganda, hamma Mich Elbom. Morrining seshanba darslari www.ziyouz.com kutubxonasi 7 qarsak chalib yubordi. U shu lahzalarda bir umr qolishni istardi! Biroq tez orada raqs tushishdan voz kechishiga t oʻgʻri keldi. Morri oltmishdan oshganda koʻksov kasalligini orttirib oldi. Nafas olishi qiyinlashdi. Bir kuni Charlz daryosi boʻyida sayr qilib yurganida, toʻsatdan turgan sovuq shamoldan nafasi qaytib, boʻgʻilib qoldi. Uni zudlik bilan shifoxonaga olib ketib, adrenalin ukoli yordamida qutqarib qolishdi. Bir necha yildan soʻng yurishi ham qiyinlashdi. Bir doʻstining tugʻilgan kun bazmida besabab qoqilib, yiqilib tushdi. Boshqa bir kechada teatr zinapoyasidan yiqilib, yonida turganlarni choʻchitib yubordi. – Unga havo yetishmayapti! Havo kerak! – deya baqirib yubordi kimdir. Bu paytga kelib u yetmish yoshni urib qoʻygandi, shu sababli odamlar “Qarilik-da...” deb shivirlagancha, uning oyoqqa turishiga koʻmaklashishdi. Ammo ichki aʼzolarining holatini bizdan koʻra yaxshiroq his qilgan Morri muammo qarilikda emasligini bilardi. Qarilikdan tashqari yana nimadir bor edi. U oʻzini muntazam horgʻin sezar, uxlashga qiynalardi. Tushlarida oʻlayotganini koʻrib chiqardi. Morri shifokorlarga qatnay boshladi. Koʻp shifokorlarga uchradi. Ular Morrining qonini tekshirishdi. Peshobidan namunalar olishdi. Orqa teshigidan moʻralab, ichaklarini koʻzdan kechirishdi. Oxir-oqibat hech narsa topilmagach, bir shifokor Morrining boldiridan kichkina boʻlakcha kesib olib, mushaklar biopsiyasiga yubordi. Tahlil natijalari nevrologik muammo borligini koʻrsatdi. Morrini yana yangitdan tekshiruvlar oʻtkazishga olib ketishdi. Shunday koʻriklarning birida Morrini elektr kursiga oʻxshash maxsus moslamaga oʻtqizib, elektr toki yuborish orqali uni ng nevrologik reaksiyalarini oʻrganishdi. – Chuqurroq tekshirishimiz kerak, – dedi shifokor, natijalarga koʻz yugurtirarkan. – Nega? - soʻradi Morri. – Nima dard ekan oʻzi? |