3.Kiplik edatları (Modalpartikeln), bildirim cümlesinin anlamını değiştirmeyen;
ancak belli bir nüans katan, bazen güçlendiren bazen de zayıflatan sözcüklerdir.
Genelde konuşma dilinde sık kullanılır ve cümlelere bir akıcılık katar. Kiplik edatlar
[Modalpartikeln: Abtönungspartikeln] çekime girmezler, konuşanın öznel görüşünü
yansıtırlar, cümle başında yer almazlar, tüm cümleyle ilgilidirler, her zaman vurgusuz
olarak kullanılırlar, bağımsız cümle öğesi olarak kabul edilmezler, cümlede zorunlu
değillerdir ve cümleden atılabilirler, genelde tek heceli olarak cümlede orta alanda
bulunurlar. Kiplik edatları metinsel ve konuşmanın durumsal bağlamı içinde
yorumlanmalıdır. Bir metin ne kadar konuşma dilini ve diyalog dilini yansıtırsa, o
denli daha fazla kiplik edatı içerir.
Kiplik edatları, cümleye nesnel, daha ziyade öznel anlam, nüans ve anlamsal
açıdan renk katarlar. Özellikle konuşma dilinde akıcı bir üslup oluştururlar. Onaylayıcı
(also), kısıtlayıcı (aber), güçlendirici (auch), derecelendirici (etwa), vurgulayıcı
302
(besonders), anlamı zayıflatıcı (etwas), genelleştirici (immer), zamansal ilişki (schon,
erst) ve ekleme ve katma belirtici (auch) bir nitelik taşırlar.
4. Almancada kiplik cümleler (Modalsätze) şu anlamsal gruplara ayrılmıştır: 1)
Araç Cümleleri (Instrumentalsätze): indem, dadurch, dass; 2) Karşılaştırma Cümleleri
(Vergleichsätze): so…wie, genauso wie, ebenso ... wie, Komparativ, als,
während/wogegen/wohingegen, wie, als dass, als zu+Inf. cümleleri; 3) Gerçek
Dışılık Đfade Eden Karşılaştırma Cümleleri: als ob/als wenn/ wie wenn, als+
Konjunktiv II; 4) Eksik Ek Durumlu Kiplik Cümleler: ohne dass/ohne zu; 5) Uygun
Olmayan Davranışı Anlatan Kiplik Cümleler: an/statt, dass; an/statt zu; 6) Orantılılık
Cümleleri:je+Komparativ.., um so/desto, Insofern (…), als /…, insofern (als); insoweit
(…), als /…, insoweit(als); Was ... betrifft (angeht/anlangt/anbelangt) 7) Sınırlandırıcı
Anlam Belirten Cümleler: soviel/soweit, nur dass, außer dass, außer wenn, außer um
zu+Inf. 8) Anlamsal Yoğunluk Đfade Eden Kiplik Cümle: so+ (Adverb/Adjektiv).
Almancada bağlaçlarla ifade edilen bu yapılar Türkçede genelde zarf-fiil, başka bir
deyişle ulaçlarla ifade edilir. Bu da Türkçedeki belirteçleşme işlevini ortaya
koymaktadır. Örn. Almancada indem bağlacının karşılığı, [-(y)ErEk] zarf-fiil
biçimbirimi yan cümleyi temel cümleye, iki önermeyi birbirine bağlar.
Türkçenin anlambilim açısından da önemli olan bir sözdizim özelliği, bileşik
ve girişik cümlelerde kendini gösterir. Hint-Avrupa dillerinde görülenin tersine, genel
olarak yan cümleler (değişik yargılar) ana, temel cümlelere ilgi adıllarıyla değil, ortaç
(Partizip, participle) ve ulaç (Gerundium, gerund)larla bağlanmakta, böylelikle daha
kısa yoldan, daha kıvrak bir anlatım sağlanmaktadır. Bu da Türkçenin bu kategorideki
anlatım gücünü göstermektedir.
|