Dördüncü Bölüm Önsöz. - Yetkin ve eksik (yetkinsiz), iyi ve kötü kavramları için Spi
noza’nın Court Traité adlı kitabında (I, fasıl X ve ona ait olan açıklayıcı
nota bkz. Cilt I, s. 519).
Tanım III ve IV. - Spinoza’nın mümkün ile zorunsuz arasında kabul
ettiği seçiklik “Zihin Reformu Hakkında Kitap” adlı eserinde (54 ve 57)
söz ettiği iki türlü yapmalar (fiction) veya fikirlere karşılıktır, bu iki tür
den biri varoluşa ait fiction lar, öteki öze ait fiction’lardır.
Aksiyomlar. - Önerme 37, bölüm V’in scolie’sinde göstermiş olduğu
gibi, Spinoza burada şeyleri mekânda ve süre içinde göz önüne alıyor. Bu
aksiyomun faydası hemen görülüyor: İnsanın bir tabiat parçası olması,
onun varoluşunun sonsuz sayıda başka varoluşlara bağlı olması ve bunun
sonucu olarak onun yalnız sınırlı bir süre olması gibi tekil bir şeyin düşün
cesindeki gelişme için bu yetebilirdi. Spinoza’nın dediği gibi -3’üncü öner
menin kanıtlamasında- dış nedenlerin gücü insanın gücünü sonsuzca
aşar. Dördüncü bölümün aksiyomunda matematikçilerin bildirdikleri ilke
den mülhem görünüyor ki, o da şudur: Kendisinden daha büyük bir sayı
olmayan hiçbir sayı yoktur. Önerme 10, bölüm II’de işaret etmiş olduğum
gibi Spinoza tekil şeyleri matematik özlerle analojisine göre kavrıyor, ya
da tasarlıyor. Eğer onlardan birinin gücü sayı cinsinden tanımlanabilse,
apaçık görülür ki, açık ve seçik olarak ondan daha büyük biri her zaman
tasarlanabilir. Ve birinci bölümün 6’ncı aksiyomu dolayısıyla bu fikre
(ideatum) karşılık bir obje vardır: Her ne kadar bölüm I, önerme 8’in
ikinci scolie’sine göre bu obje aktüel olarak var olmayabilirse de! Fakat
birinci bölümün 35’inci önermesi dolayısıyla, meydana gelmesi Tanrının
gücünde olan her şey zorunlu olarak vardır.