Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Fərmanı

Maddə 2. Azərbaycan Respublikası Əmək Məcəlləsinin vəzifələri və prinsipləri 
1. Azərbaycan Respublikasının Əmək Məcəlləsi işçilərlə işəgötürənlər arasında 
yaranan əmək münasibətlərini, habelə onlarla müvafiq dövlət hakimiyyəti orqanları, 
hüquqi şəxslər arasında həmin münasibətlərdən törəyən digər hüquq münasibətlərini 
tənzim edir. 
2. Azərbaycan Respublikasının Əmək Məcəlləsi fiziki şəxslərin əmək hüquqlarının 
və bu hüquqların həyata keçirilməsini təmin edən qaydaların minimum normalarını 
müəyyən edir. 

---

3. Azərbaycan Respublikasının Əmək Məcəlləsi (bundan sonra ismin müvafiq 
hallarında «bu Məcəllə») əmək münasibətlərində tərəflərin: 
hüquq bərabərliyinin təmin edilməsi; 
mənafelərinin haqq-ədalətlə və qanunun aliliyinin təmin olunması ilə qorunması; 
maddi, mənəvi, sosial, iqtisadi və digər həyati tələbatlarını ödəmək məqsədi ilə 
əqli, fiziki və maliyyə imkanlarından sərbəst istifadə etməsinin təmin edilməsi; 
əsasən əmək müqaviləsi (kontrakt) üzrə öhdəliklərinin icrasına hüquqi təminat 
yaradılması prinsiplərinə əsaslanır. 
Maddə 3. Azərbaycan Respublikasının əmək qanunvericiliyində işlədilən əsas 
məfhumların anlayışları
2
 
1. Müəssisə — mülkiyyətçinin təşkilati-hüquqi formasından, adından və fəaliyyət 
növündən asılı olmayaraq Azərbaycan Respublikasının qanunvericiliyinə müvafiq 
olaraq yaratdığı hüquqi şəxs, onun və xarici hüquqi şəxsin filialı, nümayəndəliyi. 
2. İşçi — işəgötürənlə fərdi qaydada yazılı əmək müqaviləsi (kontrakt) bağlayaraq 
müvafiq iş yerində haqqı ödənilməklə çalışan fiziki şəxs. 
3. İşəgötürən — tam fəaliyyət qabiliyyətli olub işçilərlə əmək müqaviləsi 
(kontrakt) bağlamaq, ona xitam vermək, yaxud onun şərtlərini dəyişdirmək hüququna 
malik mülkiyyətçi və ya onun təyin (müvəkkil) etdiyi müəssisənin rəhbəri, səlahiyyətli 
orqanı, habelə hüquqi şəxs yaratmadan sahibkarlıq fəaliyyəti ilə məşğul olan fiziki 
şəxs.
3
4. Əmək kollektivi — işəgötürənlə əmək münasibətlərində olan, bu Məcəllə ilə və 
digər normativ hüquqi aktlarla müəyyən edilmiş əmək, sosial, iqtisadi hüquqlarını 
birgə həyata keçirmək və qanuni mənafelərini kollektiv halında müdafiə etmək 
səlahiyyətinə malik müvafiq iş yerlərində çalışan işçilərin birliyi. 
5. Əmək müqaviləsi (kontraktı) (bundan sonra ismin müvafiq halında «əmək 
müqaviləsi») – işəgötürənlə işçi arasında fərdi qaydada bağlanan əmək 
münasibətlərinin əsas şərtlərini, tərəflərin hüquq və vəzifələrini əks etdirən yazılı 
müqavilə. 
5-1. Əmək müqaviləsi bildirişi - bu Məcəllənin 7-ci maddəsinin 2-1-ci hissəsi ilə müəyyən 
edilmiş hallar istisna olmaqla, əmək müqaviləsinin bağlanılmasının, ona dəyişiklik edilməsinin 
və ya xitam verilməsinin müvafiq icra hakimiyyəti orqanının elektron informasiya sistemində 
(bundan sonra - elektron informasiya sistemi) elektron qaydada qeydiyyata alınması məqsədi ilə 
işəgötürən tərəfindən həmin elektron informasiya sisteminə gücləndirilmiş elektron imza vasitəsi 
ilə daxil edilən elektron sənəd.
4
6. Kollektiv müqavilə — işəgötürənin, əmək kollektivinin və ya həmkarlar 
ittifaqları təşkilatının arasında yazılı formada bağlanan əmək, sosial-iqtisadi, məişət və 
digər münasibətləri tənzimləyən müqavilədir. 
7. Kollektiv saziş — müvafiq icra hakimiyyəti orqanı, həmkarlar ittifaqlarının və 
işəgötürənlərin respublika, peşələr, sahələr və ya ərazi üzrə birlikləri arasında 
bağlanan, işçilərin əmək şəraitinin yaxşılaşdırılması, əməyin mühafizəsi, məşğulluğun 
təmin edilməsi və digər sosial müdafiə tədbirlərinin həyata keçirilməsi sahəsində birgə 
fəaliyyətə dair tərəflərin öhdəliklərini müəyyən edən razılaşmadır. 

---

8. İş yeri — işçinin haqqı ödənilməklə vəzifəsi (peşəsi) üzrə əmək müqaviləsi ilə 
müəyyən edilmiş işləri (xidmətləri) yerinə yetirdiyi yer. 
9. Əmək funksiyası — əmək müqaviləsində nəzərdə tutulan bir və ya bir neçə 
vəzifə (peşə) üzrə işçinin yerinə yetirməli olduğu işlərin (xidmətlərin) məcmusu. 
10. Əməyin mühafizəsi — işçilərin təhlükəsiz və sağlam şəraitdə işləmək 
hüququnu təmin etmək məqsədi ilə bu Məcəllədə və digər normativ hüquqi aktlarda, 
habelə kollektiv müqavilələrdə, sazişlərdə, əmək müqavilələrində nəzərdə tutulan 
texniki təhlükəsizlik, sanitariya, gigiyena, müalicə-profilaktika tədbirləri, normaları və 
standartları sistemidir. 
11. Əmək şəraiti — işçinin öz əmək funksiyasını səmərəli və faydalı yerinə 
yetirmək üçün minimum normaları bu Məcəllədə nəzərdə tutulan, habelə əmək 
müqaviləsində (kollektiv müqavilədə, sazişdə) tərəflərin özləri müəyyən etdiyi əmək, 
sosial və iqtisadi normaların məcmusu. 
12. İşçilərin nümayəndəli orqanı — əmək, sosial, iqtisadi hüquqlarını və qanuni 
mənafelərini müdafiə etmək məqsədi ilə işçilərin könüllü birləşib yaratdıqları 
nizamnamə və müvafiq qanunvericilik əsasında fəaliyyət göstərən həmkarlar ittifaqları 
təşkilatları (birlikləri). 
13. İşəgötürənlərin nümayəndəli orqanı — sahibkarlıq fəaliyyətləri ilə əlaqədar 
sosial-iqtisadi hüquqlarını, mülkiyyət, istehsal və əmək münasibətləri ilə bağlı 
mənafelərini müdafiə etmək məqsədi ilə işəgötürənlərin könüllü birləşib yaratdıqları 
nizamnamə və müvafiq qanunvericilik əsasında fəaliyyət göstərən birliklər. 
14. Kollektiv tələblər — kollektiv müqavilələrin, sazişlərin bağlanması, onlara 
dəyişikliklərin edilməsi və icrası, habelə digər əmək, sosial və iqtisadi məsələlərlə bağlı 
işçilərin, ya da həmkarlar ittifaqları orqanının işəgötürən, onların birlikləri və ya 
müvafiq icra hakimiyyəti orqanları qarşısında irəli sürdüyü tələblərdir. 
15. Kollektiv əmək mübahisəsi — kollektiv tələblərdən törəyən fikir ayrılığıdır. 
16. Fərdi əmək mübahisəsi — əmək müqaviləsinin, kollektiv müqavilənin və 
sazişin şərtlərinin, tərəflərin öhdəliklərinin yerinə yetirilməsi, habelə bu Məcəllənin və 
digər normativ hüquqi aktların tətbiqi zamanı fərdi qaydada işəgötürənlə işçi arasında 
yaranan fikir ayrılığıdır. 
17. Tətil — kollektiv və fərdi əmək mübahisəsini həll etmək məqsədi ilə işçilərin 
(işçinin) müvəqqəti olaraq öz əmək funksiyasının icrasından tam və ya qismən könüllü 
imtina etməsidir.