Shayx Ismoil Maxdum. Toshkentdagi Usmon Mushafi tarixi
www.ziyouz.com kutubxonasi
11
deyishdi va «to» bilan yozdilar.
Imom Buxoriyning «Kitobut-tafsir»laridagi «Qur’on Quraysh arablari tilida nozil
bo‘ldi» degan bobda Usmon ularga: «Agar sizlar va Zayd bin Sobit Qur’onning biror
kalimasida ixtilof qilsalaring, uni Quraysh zabonidagisini yozinglar, chunki Qur’on
ularning tilida nozil bo‘lgan», dedilar va ular shunday qildilar, deyiladi.
«Al-Fath» kitobida Abu Shommadan: «Qur’on Quraysh zabonida nozil bo‘ldi
deyilganini, birinchi galda ana shu lahjada nozil bo‘ldi, so‘ngra yengil va oson bo‘lishligi
uchun boshqa yetti xil qiroatga ruxsat berildi»,— deb tushunish kerak, degan rivoyat
bor.
Usmon{r.a.) odamlarni bitta qiroatga o‘tkazmoqchi bo‘lganlarida, Qur’oni Karim ilk
nozil bo‘lgan Quraysh qiroat boshqa qiroatlardan avlo ekanini ko‘rdilar va odamlarni
shunga o‘tkazdilar.
Abu Dovud Ka’bul-Ansoriydan shunday rivoyat qiladilar: Hazrati Umar (r.a.) ibn
Mas’udga xat yozib: «Qur’on Quraysh zabonida nozil bo‘lgan, odamlarni huzayl lahjasida
emas, Quraysh lahjasida o‘qitgin»,— dedilar. Ibn Mas’ud Huzayl qabilasidan edilar.
Abu Qiloba rivoyatlarida: “Usmon (r.a.) Mushafni tayyorlaganlaridan so‘ng, turli
yurtlarga xat yozib, Men shunday, shunday ish qildim. O’zimizdagi boshqa nusxalarni
yo‘qotdim, sizlar ham o‘zlaringizda bo‘lgan boshqa nusxalarni yo‘q qiling”, deb aytdilar,
deyiladi. Ibn Abu Dovud, Taboroniy va ulardan boshqalarning Shuayb rivoyatlarida:
«Ularga yuborilgan Mushafga xilof bo‘lgan boshqa hamma mushaflarnk yoqishga amr
qildilar», deyiladi.
Hazrati Usmon Payg‘ambar (s.a.v.)ning oxirgi xatmlariga binoan Qur’onni yozdirib,
undan boshqa nusxalarni tark qilishlikni buyurganlarida sahobalarning hammalari u
kishini
qo‘llab-quvvatladilar va da’vatlariga javoban o‘zlaridagi mushaflarini yondirib
tashlab, hazrati Usmon Mushaflariga o‘tdilar. Bu Mushaf nusxalari turli Islom diyorlariga
yuborilganda, ular o‘z maqomiga yarasha kutib olindi va undan juda ko‘plab nusxalar
ko‘chirildi. Bosh Mushaf nusxalarining hammasi muqaddas deb bilinib, katta ehtirom
ko‘rsatilar edi. Barchasi nuqta va yordamchi shakllardan xoli edi.
Al-Olusiy o‘zining tafsirida shunday yozadi: «Usmon (r.a.)ning mazkur ishlarini bir
emas, ko‘pgina tadqiqotchilar zikr qiladilar. Usmon Abu Bakr Siddiq ishlariga hech bir
yangilik yoki tartibiy o‘zgartirish kiritganlari yo‘q, undan biror narsani olib tashlaganlari
yo‘q, faqatgina odamlarni Quraysh lahjasidagi yagona qiroatga o‘tkazdilar xolos. Bu ishni
ul zot Qur’on Quraysh lahjasida nozil bo‘ldi, degan hujjatga asosan qildilar».
Ibnut Tin va boshqalar aytadilar: «Abu Bakr va Usmonning Qur’onni jam’ qilishlari
orasidagi farq shuki, Abu Bakr qoriy va sahobalarning o‘limi bilan Qur’ondan biron-bir
narsa yo‘qolib ketmasin, deb jam’ qildilar, chunki, Qur’on o‘sha vaqtda sahifa shaklida
jam’ qilinmagan edi. Shuning uchun Abu Bakr Payg‘ambar (a.s) o‘rgatganlaridek,
Qur’onning oyat va suralarini tartibi bilan sahifalarga jam’ qildirdilar. Usmon esa qiroat
xususida ixtilof ko‘payib ketganligi, har kim o‘z lahjasida o‘qiyverganligi, buning
oqibatida bir-birlarini ayblash boshlangani va fitnaning kattalashib ketishidan
qo‘rqqanliklaridan, mazkur sahifalardan Quraysh lahjasi asosida, bir qiroat yo‘lida, bir xil
Mushaf qilib nusxa oldirdilar. Garchi, boshida mashaqqat va noqulaylik bo‘lmasligi uchun
boshqa qiroatlarga ruxsat berilgan bo‘lsa-da, keyinchalik Usmon(r.a.) bunga hojat
qolmaganini ko‘rdilar va bitta qiroatga o‘tkazdilar. Yuqorida aytilganidek, Qur’oni Karim
uch marta jam’ qilindi. Birinchi marta Payg‘ambar(a.s) zamonlarida, ikkinchi Siddiq
(r.a.) davrlarida va uchinchi marotaba Usmon(r.a.) xalifaliklarida.
Birinchi jam’ qilish oyatlarni suralardagi o‘z o‘rinlariga qo‘yib, tartibi bilan yozishdan
iborat bo‘lib, ammo, Qur’on tarqoq holda edi. Ikkinchisida esa oyat va suralarni tartibi
bilan sahifalarda jam’ qilindi. Uchinchi jam’ qilishda, o‘sha sahifalardagi Qur’onni bir xil
Toshkentdagi Usmon Mushafining tarixi. Shayx Ismoil Maxdum