qilganlar. Bu avvalo inson amaliyoti va bilishining rivojlanishi bilan bog„liq bo„lgan. Zero ular
kengayib va takomillashib, mazkur kategoriyalarni yanada aniqroq va teranroq tushunishni talab
qilgan. Xususan, antik davrdayoq falsafadan ko„lamli shakllar va ularni o„lchash
usullari
haqidagi fan sifatida ajralib chiqqan geometriya ilk aniq fanlardan biriga aylandi. Vaqtga
astronomik kuzatishlar hamda koinotning boqiyligi va inson hayotining
tezoqarligi haqidagi
mulohazalar nuqtai nazaridan ham alohida e‟tibor qaratilgan. Keyinchalik «makon» va «vaqt»
kategoriyalariga qiziqish hech qachon susaymagan. Ular bilan bog„liq ko„p sonli masalalar
yuzaga kelgan. Ularning eng muhimlaridan biri quyidagicha yangraydi: makon va vaqt mustaqil
mohiyatlarmi yoki ular faqat nimagadir bog„liq holda keladimi?
Shu munosabat bilan falsafa
tarixida shakllangan ikki muhim va bir-biridan butunlay farq qiladigan yo„nalish – substansional
va relyasion yo„nalishlarni farqlash mumkin.
Makon – materiya borlig„ining ko„lamlilik, tarkibiylik kabi xossalari va uning o„zaro
ta‟sirlarini ifodalovchi shakli.
Vaqt – materiya borlig„ining barcha ob‟ektlar mavjudligining davomiyligini va keyingi
holat o„zgarishlarini tavsiflovchi shakli.
Dunyoda mavjud barcha jismlar makonda aynan uch yo„nalish
bilan chegaralangani,
barcha shakllarning eng yassisi ham
uzunlik,
kenglik va
balandlikka ega bo„lgani sababli,
makonimizning uch o„lchovliligi empirik jihatdan hamma joyda namoyon bo„luvchi dalil
hisoblanadi. O„z makonimizda biz uning o„lchamlarini
geometrik ifodalovchi uch
perpendikulyarni bilamiz. Ammo jism makonda, aniqrog„i,
uning makrodarajasida
harakatlanmasdan, balki doimo vaqtda harakatlanadi shu ma‟noda, voqealarni ularning ketma-
ketligi tartibida ajratuvchi masofani vaqt deb nomlash mumkin. Bu masofa o„tmishdan kelajak
sari yo„nalishda bosib o„tiladi, mazkur yo„nalishni
makonda tasavvur qilsak, u makon va vaqt
kontinuumining to„rtinchi mezoni (o„lchovi) sifatida amal qiladi.
Bundan dunyoda yuz bergan
muayyan voqeani aniqlash uchun to„rt son zarur, degan xulosa kelib chiqadi. Vaqt nafaqat vaqt
tartibini vujudga keltiradi, balki makon va vaqtning birlashgan tartibini
belgilab beradi hamda
Olamning kauzal (sababiy) tuzilishini ifodalaydi.
Dostları ilə paylaş: