“Çətin” uşaqlar və onlarla aparılan tərbiyəvi işlərin xüsusiyyətləri
Psixoloji
ədəbiyyatlarda tez-tez “çətin uşaqlar” sözünə rast gəlmək olur. Müəllim və tər-
biy
əçilər çox vaxt bəzi uşaqların “çətinliyindən” şikayətlənirlər. “Çətin” uşaqların sırasına
sözə baxmayan, şıltaq, tərs, intizamsız, kobud, tənbəl, yalançı və s. uşaqları daxil edir-
l
ər. Bu cür uşaqlar pedaqoji baxımsızlıqdan irəli gəlir. Hələ kiçik
məktəbli dövründə belə
uşaqların yarandığını qeyd edirlər. Onlar 3 qrupa bölünürlər:
1. T
əcavüzkar uşaqlar. 2. Yüksək emosionallığa malik uşaqlar. 3. Utancaq, tez tə-
sirl
ənən, küsəyən, qorxaq uşaqlar.
Kiçik məktəblilərdə emosional pozğunluğa səbəb olan amillər müxtəlifdir və onlar aşağı-
dakılardır:
-T
əbii xüsusiyyətlər
-Ail
ə tərbiyəsinin tipi (uşağı rədd etmək, həyəcanlı-vasvası tərbiyə, eqoistik tərbiyə)
-
Müəllimlərin münasibəti
-M
əktəb psixoloqunun təsiri. Yeniyetməlik yaşında isə “çətin” yeniyetmələrin 4 tipini
f
ərqləndirirlər:
-
Emosional-
iradi inkişafında qüsurları olan yeniyetmə,
-
Pedaqoji
baxımsız və əxlaqi təcrübələrə yiyələnməyən yeniyetmə.
–
Əlverişsiz inkişaf şəraiti və
ya t
əcrübəçinin düzgün apara bilmədiyi iş nəticəsində “çətin” böyüyən yeniyetmə.
–
“Xüsusi” çətin tərbiyə olunanlar.
Çox zaman məktəbdə bu cür uşaqlarla aparılan profilaktik iş sistemsiz və az
m
əqsədəyönəlmiş olur. Tərbiyəvi təsir tədbirləri tərbiyəni deyil, uşaqdan əvəz çıxmaq və
qisas almağı xatırladır. Bu baxımdan müasir psixologiyanın nailiyyətləri məktəb hə-
yatına tətbiq edilməlidir. İlk növbədə bu cür uşaqların əmələ gəlməsinin səbəblərini
araşdırmaq psixoprofilaktika sahələrindən istifadə etmək lazımdır. Professor B. Əliyevin
v
ə dosent Cabbarovun qeyd etdikləri kimi zaman keçdikcə şəxsiyyətin formalaşmasına
t
əsir göstərən amillərin məzmununun dəyişilməsi probleminə yeni konteksdən yanaşıl-
masını zəruri edir. Onların fikrincə şəxsiyyət və təhsil mühiti əlaqədə götürülməli,
konkret t
əhsil şəraitinin şəxsiyyətin formalaşmasına göstərdiyi təsir ayırd edilməlidir.
T
əlim materiallarının, onların tədrisi metodikasının şəxsiyyətlə bağlılığına hərtərəfli
diqq
ət yetirilmir. Şagird və tələbənin şəxsiyyət kimi formalaşması üçün zəruri olan
özünütəsdiqə və gerçəkləşdirməyə təlim prosesində şərait yaradılmalıdır.