d lenc ler, kör şarkıcılar, h zmetç ler, çocuklar - kısacası boş zamanı
olanlar. Esk den ozan rolüne soyunmaya kalksaydım, herkes gülerd
bana -kurnazlıkta soyluluk taslamaktan daha gülünç b r şey yoktur-
ama artık herkes n ne ded ğ k m n umurunda? Halkın görüşü ayaklar
alımda: karanlıklar, yankılar ülkes ne gömüldü.
Çekt ğ m güçlük ses m duyuracak ağzım olmaması. Kend m fade
edemem, s z n dünyanızda, bedenler n, d ller n ve parmakların
dünyasında buna olanak yok; zaten bana kulak veren de pek yok ya,
ırmağın s z n taraftak yakasında. Tuhaf fısıltılar, t z sesler
duyanlarınızın sözler m sazları hışırdatan rüzgârla, alacakaranlıkta
uçan yarasalarla, kötü düşlerle karıştırması şten b le olmaz.
Y ne de hamurumda her zaman kararlı davranmak var. Sabır,
derlerd bana. B r ş sonuna kadar götürmey sever m ben.
Dostları ilə paylaş: