Yosh davrlari klassifikastiyasi. Shu vaqtgacha psixologiya ilmida shaxs taraqqiyotini davrlarga bo’lib o’rganishga juda katta e’tibor qaratilgan. Bir qancha davriy sxemalar ham taklif etilgan. Lekin shu sohada astoydil ijod qilgan har qanday olim o’zining «davrlarini» taklif etavergan. Bu tushunarli, zero insonning hayotiy yo’li va uning asosiy lahzalari tarixiy taraqqiyot mobaynida o’zgaradi, bir avloddan ikkinchi avlod taraqqiyotiga o’tishning o’zi ham qator o’zgarishlarni keltirib chiqaradi.
Davrlarga bo’lishga qaratilgan klassifikastiyalarning o’zi ham ikki turli bo’ladi: juz’iy (alohida davrlarni yana qo’shimcha davrlarga bo’lish — «davrlar ichidagi davrlar») va umumiy (inson umrining barcha bosqichlarini o’z ichiga olgan). Masalan, juz’iy klassifikastiyaga J. Piajening intellektning rivojlanishini bosqichlarga bo’lishini kiritish mumkin. U bu taraqqiyotni 3 bosqichda tasavvur qilgan:
konkret operastiyalarni bajarishga tayyorlash va uni tashkil etish bosqichi (3 — 11 yoshlar);
formal operastiyalar bosqichi (12 — 15 yoshlar). Bu davrda bola nafaqat bevosita ko’rib turgan narsasi, balki mavxum tushunchalar va so’zlar vositasida ham fikr yurita oladi.
D.B. Elkoninning yosh davrlari bosqichlari ham shu guruhga kiradi va u ham bolalikning uch davrini farqlaydi: ilk bolalik, bolalik va o’smirlik. Har bir bosqichning o’ziga xos etakchi faoliyati, o’zgarishlari va rivojlanish shart — sharoitlari mavjud bo’ladi va ularni bilish tarbiyachilar uchun katta amaliy ahamiyatga ega bo’ladi. Har bir bosqichda faoliyat motivlari ham o’zgaradi, ularning o’zgarishi shaxs ehtiyojlari va talablari darajasining o’zgarishiga mos tarzda ro’y beradi.
Inson hayotining barcha davrini yaxlit tarzda qamrab olgan klassifikastiyalardan biri butun jahon olimlarining qaroriga ko’ra, 1965 yili Fanlar Akademiyasining maxsus simpoziumida qabul qilingan sxema hisoblanadi. U quyidagi 6 — jadvalda keltirilgan. U B.G. Ananev, chet ellik olim Birrenlar taklif etgan klassifikastiyaga yaqin bo’lib, umumlashtirilgan toifalashdir.