Qamusi TÜRKİ ŞƏMSƏDDİn sami etimolojiK İŞ aparan həSƏNBƏy hadi 2008 TƏBRİZ

tənizaltı qayıq dənizaltı qayıq. sunğğur₄. suvastı köymə₇. suvastı kəmə₃.

tənizlik dənizlik. suyun içəri girməsinin qarşısın alan arxcıq. lovla. tərəzənin pəncərələrin sökəsinin qabağına qoyulan novdancıq.

tənq dənq. dan. 1. muvazinə. - qayığın dəngi. 2. mütəvazin. muvazinəli. - iki dəng çuval. 3. musavi. əş. - o sizə dəng olamaz. - qarı qoca dəng olmalıdır: ər arvad cür olmalıdır. 4. sıra. 5. nə. nən. nənğ. şey. 6. ka'la. 7. dək. iyi. münsif.
- bir yuvarlaq pambıq dəngi, dənəyi: bir topalaq pambıq: bir yumaq pambıq.
- təngə gəitmək: təngitmək: sanğlatmaq. çəktirmək. dəlirlətmək. acıqdırmaq. hirsləndirmək.

tənqcə tənğcə. təkcə. saltın. yalnızca. - saltın sən danışma. - saltın qulaq ve mənə. - saltın itil: çəkil. sikdir.

tənqdəş dənqdəş. tənəş. bənzər. sınar. xuydaş. həmxuy. - heyvan sınarına çəkər.

tənqə təknə. 1. barnaq. bark. 2. yuva. 3. tapnaq. məscid. 4. boğaz. 5. tənəkə. pənahqah.

tənqəlqüç_ka təriqəlqün. dölənqəç quşu.

tənqəş tanqac. münsif.

tənqiş təngəş. uyquş. onğuş. unğuş. axınc. axış. axınş. süzüş. düzüş. uyqun. mutabiq. muvafiq.

tənqitmək təngə gəitmək: sanğlatmaq. çəktirmək. dəlirlətmək. acıqdırmaq. hirsləndirmək.

tənqiz - böyük, sonsuz tənqiz. ənğin. əngin. dənizin, açıq, dərin, uzaq yeri. əninə açılmış yeri. uqyanus.

tənqlənmək çara düşünmək. düşünmək.

tənqləşmək muvazinə edmək.

tənqlik tənğlik. təklik. saltlıq. yalnızlıq. mücərrədlik. - saltlıq yalnız ona yaraşır. - saltlıq yazıqlıqdır.

tənqüç_ka saçayağı kimi yarım arşın yüksəkliğində olan hər şey.

tənqürmək havaya doğru yüksəlib itmək, qeybolmaq. yüksələn bir şeyi salıvermək.

tənsix tansıqx. 1. əcib. görünməmiş. 2. taysız. 3. ulu. ali. 4. ilahi.

təntənəli <> tumturaq. taptapalı. təptəpəli. nərsəni şişirib, çalıqlayıb, parlaq, təpinişli, səsli küylü, bəzəkli göstəmək.

təntin tənin. tınlama. çınlama. səsin sürəkli davamlı eşidilməsi. - çanğın hələdə tənini gəlir.

təpdirmək oynatmaq.rəqs etdirmək.

təpdirmək 1. yerindən oynadub atmaq. fırlatmaq. - topun səsi taxcadaki qabları təpdirdi. 2. itələmək. itmək. püsgürtmək. geriyə çəkdirmək. - bu barut tüfəngi təpdirir.

təpə dəfə. öğün. övün. yol. kərə. baş. qop. dikə. yoxuş. yüksək yer.

təpəcək təpə. təpəcik. tıkacaq. - təpə burğusi: bütri, şüşə tixacağın çıxaracaq burqu. - təpəyi atmaq: patlamaq.

təpəcik 1. taqya. taxya. başa taxılan, qoyulan kiçik şapqa. baş tərlik. 2. təpə. təpəcək. tıkacaq. - təpə burğusi: bütri, şüşə tixacağın çıxaracaq burqu. - təpəyi atmaq: patlamaq. 3. sıqı. sıkı. sıxı. nəsənin üzərinə təpəcik basmaq.

təpək (təpməyə yarar). 1. tıqac. tıxac. (tıxmağa yarar nərsə). bağlac (bağlamağa yarar). nərsənin ağız boşluğun təpməyə, bağlamağa yarar nərsə. çağında işkəncə üçün yazıqların (mücrimlərin) ağzına basılan tıxac. 2. kötək. gütək. dayaq. dögmə. - kötək vermək. kötək çalmaq: döğmək. - kötək yemək: döğülmək.

təpə 1. tümsək yer. kiçik dağ. təl. kümə. kuma. günbət. qullə. təpəcək. təpəcik. tıkacaq. şişik. turuq. duruq. dik. qalaq. toruq. doruq. duruq. - ovanın ortasında bir təpə var. - təpə sıraları. 2. sivrə. zirvə. uc. nərsənin ən yüksək yeri. başının uci. - minarənin təpəsi. - dağın təpəsi. - təpəsinə vurdu. 3. bir sıra quşların başında olan qaba, top tük. qotuz kimi süs. - təpəli quşlar: qotuzlu quş. - bu quşun çox gözəl təpəsi var. 4. uc. baş. örgüc. çıxıntı. - dağ örgücü. - iğnə, qazıq ucu. - məmə ucu. - dağın yassı təpəsi: dağ ərqəci. - üzərindən yol keçən təpə: bələk.
- təpəsi üsdə dönmək: baş aşağı gedmək. qəhqəraya uğramaq. - təpə atmaq: qan təpəyə sıçramaq: öfgələnmək.
- acı təpədən çıxmaq: təpəsindən tüstü çıxmaq. çox acı çəkmək.
- qan təpəyə sıçramaq: təpə atmaq: öfgələnmək.
- təpədən dırnağa: başdan ayağa.
- təpə göz: yuxarı baxan.
- təpəsi üsdə dönmək. baş aşağı gedmək: qəhqəraya uğramaq.
- təpə üsti: baş aşağı: göt baş:
- təpəsi üsdə dönmək: baş aşağı gedmək: qəhqəraya uğramaq.
- təpəli torğay.
- dərə təpə. dağ daş.
- təpədən dırnağa: başdan dırnağa.
- təpə burğusi: bütri, şüşə tixacağın çıxaracaq burqu.
- təpəyi atmaq: patlamaq.

təpəl təpər. sərzəniş.

təpələmək dəpələmək.1. tapalamaq. qaldırmaq. barsatmaq. barastılamaq > pərəstiş edmək. 2. turuqlamaq. duruqlamq. nərsəni başına dək duldurmaq. komalamaq.- ölçəyi duruqladı. 3. təpəsinə döğüb öldürmək. öldürmək. iyicə döğmək. - birbirin təpələmək: təpişmək. itişmək. uruşmaq. savsaşmaq. savaşmaq.

təpələmə 1. toruqlama. toruqlu. təpə quracaq dək doldurulmuş. 2. tümsək. yığın. daşqın. öbək. 3. iyicə döğmə. 4. öldürmə.

təpələnmək 1. döğülmək. 2. öldürülmək. 3. arxa üsdə yatıb iki yana çabalamaq. çırpınıb durmaq. 4. sərzəniş olmaq. tobixlənmək.

təpələtmək dəpələtmək. təpəsinə döğüb öldürtmək. öldürtmək. iyicə döğdürmək.

təpəli dəpəli. sarğuc kimi başında qaba top tükü olan quş. qotuzlı. - təpəli toyuq.

təpəlik qotuzluq. qotazlıq. topuzluq. - quş təpəliyi: suluq.

təpən > taban. ışıqlı. qünəş kimi. parlaq. duru.

təpəngi təpəngü. qalın qaltaq belləməsi. ənli yəhər qolanı.
: təpəngü. təpəngi. qalın qaltaq belləməsi. ənli yəhər qolanı.

təpəngü təpəngi. qalın qaltaq belləməsi. ənli yəhər qolanı. sarpun. çuxur. ambar. kəndüc.
- təpəngi ağacı: qaltağ.

təpər təpəl. sərzəniş.

təpəş qımıl. hərəkət.

təpik tobix. danlaq. qalay. yerik. əzmə. tə'ziz. sərzəniş. məzzəmət.- qalay atmaq, basmaq: paylamaq.

təpikləmək tapaqlamaq. pataqlamaq. pat küt deyə döğmək. vurmaq.

təpikləmək tobixləmək. qalaylamaq. danlamaq. paylamaq. yermək. əzmək. tə'ziz edmək. sərzəniş edmək. məzzəmət edmək.

təpi tipi. sıx yağıb, sis kiçi hər yanı qapsayan qar.

təpincək - dəniz qıyısında, boğazda olan təpincək, ev: yalı. yalqı. yalıq. yazlıq. yaylıq.

təpindirmək artığına qızdırmaq. həyəcanlandırmaq.

təpiniş təpiş. vurquş. vırqış. həyəcan.

təpinişmək təngişmək. təkibişmək. təkapuya düşmək. qoşuşmaq. üşüşmək. qaça qaça düşmək.

təpinmə 1. tarba. tərəb. şənlik. sevinc.- toy tutub tarba qıldılar. 2. çırpınmaq. əl ayağın yerə vurub sıçramaq.

təpinmək tapınmaq. 1. tarbalamaq. tərəb tutmaq. şənlənmək. sevinmək.- toy tutub tarbaladılar. 2. çırpınmaq. əl ayağın yerə vurub sıçramaq. yırtınmaq. dalaş. təlaş.
- yalnız ona təpin: təkcə ona sitayiş elə.

təpir incə göz qıl ələk.

təpirləmək incə göz qıl ələklə ələmək. incə ələmək.

təpiş tavuş. tapuş. tapış. tovuş.1. tap tap, tıp tıp səsi. döğmə, çarpma səsi. 2. ayaq səsi. yürüyüş səsi. 3. tov. nəbz. - ürək tovuş. - damar tavuşu. 4. tapış. tıb. tıb təpir. damlama, yumşaqca ayaq səsi. - tıb tıb dalayır. - cocuq tıb tıb təti pati elir.

təpiş təpiniş. vurquş. vırqış. həyəcan.

təpişin təpişdə olan. qələyan. qalağan. qaynayan. qaynaqda.

təpişmək 1. itişmək. birbirin təpələmək. uruşmaq. savsaşmaq. savaşmaq. 2. xorlaşmaq. korlaşmaq. biribirin çəkəməmək.

təpişməz oynamaz. sabit.

təpişsizlik ruhsuzluq. turğunluq. durğunluq. hərəkətsizlik. - alış verişin turğunluğu.

təplə tapla. təblə. təpləmək. təlpəmək. təpmək. talpamaq. taplamaq. (bl <> lb). tabla. təlbə. talbamaq. tablamaq. təlbəmək. təbləmək.

təpləmək təlpəmək. talpamaq. taplamaq. təpmək. bl <> lb\ b <> p ) təbləmək. təlbəmək. talbamaq. tablamaq.

təpmək təpləmək. təlpəmək. talpamaq. taplamaq. (bl <> lb\ b <> p ) təbləmək. təlbəmək. talbamaq. tablamaq. 1. heyvanın art ayağı ilə vurması. şıllaqlamaq. cütə atmaq. 2. qiymət, qədir verməmək. şükürsülük edmək. naşükürlük edmək. əlinə keçəni dəğərləməmək. - var yoxun təpdi. 3. oynamaq. rəqs edmək. 4. geri dönmək. artmaq. yenidən itiləşmək. - yara təpdi. 5. rədd edmək. dəf' edmək - düşmanı təpmək gərək.
- nərsəni nərsiyə soxmaq: təpmək: gömmək. örtmək. quylamaq. batırmaq.

təpmə heyvanın art ayağı ilə vurması. şıllaq. cütə.
- təpmə altına almaq: təpmə vurmaq: təpmə atmaq.
- təpmə keçə: təpib döğərək yapılan qalın keçə. qar keçəsi. dibək.

təpnə dəfinə. tünək. tüngə. gənc. gəncinə. xəznə. tübək.

təpnək > dəfinə. gəniz. kənz_ərəb. (< kan). gənc. qaznaq. xəzinə.

təprə 1. sıçrama. atlama. 2. dərəcə qazanma. tərfi'. 3. bülənd pərvazlıq.

təprəçi üsdən satan. qabağa verən. şişirən. bülənd pərvazlıq edən.

təprəm - yer sarsıntısı: yayıq.

təprənmə talabımaq. dalabımaq. qıpırdanma.

təprənməmək qalmaq. hərəkət etməmək.

təprəş sallanma. sallanış. oynama. hərəkət. xuram.

təprəşmək yürünmək. davranmaq. davraşmaq. hərəkət edmək. - böylə yürünməz.

təprətmək dəprətmək. sallamaq. sallandırmaq. oynatmaq. təhrik edmək.

təprəz təpriz. təbrək. hərəkət.

təprik qaqma. qalxma. qabaq (qabarıq). bərcəsdə.

təpriş oynaq. əsnək. mütəhərrik.

təpriz təprəz. təbrək. hərəkət.

təpsəmək qıvırmaq. qırıtmaq. oynamaq. qırcanmaq. nazlanmaq. - qıvıra qıvıra oynamaq.

təpsənmək sallanmaq. salğınmaq. oynamaq. xuraman olmaq.

təpsi - oyun, təpsi, rəqs havası: quşma. qoşma. qoşuq. quş kimi atılıb düşmə.

təptəpəli taptapalı. təntənəli <> tumturaq. nərsəni şişirib, çalıqlayıb, parlaq, təpinişli, səsli küylü, bəzəkli göstəmək.

tər - ayaq təri: həqqüzzəhmət.
- qan tər: teyxa tər. tilit tər. { "qan" sözü əkim (sifət) olaraq artırılan sözün anlamın vurqulur.}.
- tər kimi damla damla axmaq: sızmaq. tərəşşüh edmək. - su küpündən, yağ sızmaz.
- tər köynəyi: altdan geyilən köynək. at köynəyi. iç köynəyi:

tərazı çəki.

tərbəd dərbəd. geçid. yarıq. gədik. boğaz. nərsənin geçiləcək yeri.- dağ geçidi. - iki yanı uçurumlu, qorxunc boğaz, dərbəd: dəmir qapı.

tərbiyətçi atabəy.

tərcə dərcə. dərəcə. sıra. təbəqə.

tərcələmək dərcələmək. - daşı, dişli qələmlə taraşlamaq, taraclamaq, dərcələmək: taramaq. daramaq. - bu daşı iyi daramamışlar.

tərd dərd. acıqlıq. ağırı. man. kəsəl. titik. didik. yara. {dərə: açıqlıq}. ağrı. əzab. qıyıntı. küyük. göyük. kədər. ağ (< ağı). - ağı kəsən darı.
- tərd edən: qoğan. qaşar. qaşır. ayıq. uzaqladan.

tərə dərə. dərya. çağ çağ axan durqun, axıb həm duran böyük suya denir. ırmaq. çay. su. oz. avlaq. ovlaq. oylaq. doğrudan doğruya dənizə tökülən suya ırmaq söylənir. bir ırmağa töküləninə çay, çaydan kiçiqinə su, üzən söylənir.
- daşmış çay, dərə: azmaq. sel. axın. daşıq.
- min dərədən su gətirmək: min bir mahana gətirmək.
- bu ölkənin suları çoxdur.
- dərə təpə. dağ daş.
- dərə içi: avuc kimi toplu yer. toqqa. tuqa. tuqa.
- min dərədən (dəryadan. çaydan) su gətirmək: bollu bahanalar tapmaq.
- su tərəsi: kıreson_latin. salat yapılır.

tərəcə dərəcə. dərcə. sıra. təbəqə. rütbə. paya. qədər (qəd < _met > dəq) dəğər. çatı. qat. - yuxar qata çatmaq.
- uca dəğərli: ali rütbəli. qat. - yuxar qata çatmaq. kərtə. - tam kərtəsində.
- dərcə dərcə: dərəcə dərəcə: qat qat.
- dərcə dərcə: dərəcə dərəcə: qat qat.
- dərəcə qazanma: təprə. tərfi'.

tərəf - hər tərəf: hər yan. quşə bucaq: bucaq bucaq. - tərəf tutma: çəkişlik.
- tərəfdar: qatlı. yanlı. yönlü. idəli. məsləkli. əqidəli.
- tərəfkeş qoşuntu. uyuntu. azarkeş. mürid. tabe'.

tərəkə qalma.- onların qalmaları.

tərəqqi edmək sivrilmək. sivrimək. qalxmaq. osusmaq.

tərən dərən. 1. açıq saçıq yer. çöl. 2. dəgrən. xərmən savurmağa yarar böyük yaba.

tərəpzə dərəpsə. üzərinə təpsi kimi yeməklər, qoşular düzülüb dərilən taxda. miz. masa.

tərgəh dərgah. qapı. dərbar. ətəbə. - onun qapısından kimsə qoğulmaz.

tərgilgən dərgilgən. tərilgən_ka. dərilən. dirilən. dirgilgən. toplanan. yığılan.

təri qapuq.
- üz dərisində şiş parlaq qızarma ilə olan xəstəlik: yılancıq - yılancıq olmaq.
- dəridə düşən çürük ivlər: azınğ

təri qoşur > qişr. qoşulmuş, yapışmış nərsə.
- uyuşmuş, uyuşuq, kehimiş, hissini itirmiş dəri. daş topraq kimi başqaların tutmaqdan xışır xışır, qat qat olmuş, bərkimiş dəri. - əllərim keçə oldu. - çox suda qalmaqdan əllərim keçəmiş.
- davul dərisi: utanmaz. qatı üz.
- dərisin fırıq çıxarmaq: tulum çıxarmaq.
- tikişsiz qab yapılan bütün dəri: tuluq.
- incə-bağırsaq dərisi, incə-bağırsaq qurusu: qursaq. - düdüyün qursağı patladı.
- incə bağısağın ki kimi incə dəri: qursaq. - qursaq qaval (dəf). - qursağım patladı: çox söylədim. çox bağırdım.
- dəri iğnə iğnə olmaq: ürpərmək. örpərmək. urparmaq. bezgənmək. qalxıb dikəlmək.
- geyik dərisi: gödəri. gövdəri. kudəri.
- quzu dərisi: amşan. əmşən.
- quzu dərisi: kürk, qalpaq yapılan yumşaq, kəvrək, qısa qıvırcıq tüklü dəri.

tərik dərik. 1. dar qazılmış dərə, yarıq, açıqlıq. 2. qumpas. tərtib.

tərilən dərilən. tərilgən_ka. dirilən. dərgilgən. dirgilgən. toplanan. yığılan.

tərilgən_ka dərilən. dirilən. dərgilgən. dirgilgən. toplanan. yığılan.

tərilik dərilik. 1. gönlük. gönü, dərini qoruyan. köynək. 2. tarvat. taravat. təravət. yenilik. tazalıq.

tərilmək dərilmək. 1. toplanmaq. devşirilmək. yığılmaq. cəmləşmək. - el bir yerə dərildi. - üzümlər hələ dərməyib. 2. dərmək. taramaq. açıb yırtmaq. qazımaq.

tərin dərin. çuxur. batmış. batqın. çökük. çökmüş. - bir çayın dərin olan orta yeri: taban. daban.

tərincək neçə parçadan yapılan nərsə.

tərinqüqlənmək dərinlənmək. oğalmaq.

tərinləşmək dərinləşmək. cummaq. gömmək. çuxurlaşmaq.- gömmüş gözlər.

tərinti dərinti. dərmə. toplama. devşirmə. cəm. təhşid. iqtaf. ötədən bəridən toplanıb bir yerə gətirilmiş

tərk edmək bıraqmaq. - bu odanı bıraq. - siqarı yarından bıraqmalısın.

tərk buraxma. kəsim. tə'til. aralıq vermə. - dərslərin kəsimi.

tərkəlik malikanə. ocaqlıq. sovğalıq. mirasa buraxılmış nərsə.

tərkəş sağdaq. sadaq. ox qabı. ox qoburı.

tərquvə omuz uçurcağı. köpricik.

tərlan (avçı quşu). alğır quş. avçı quşu.

tərləmək dərləmək. tərbiyələmək. asıramaQ. bəsləmək. yedirmək.

tərlik çalpık. güdə ətəkli, qollu canlıq.
- baş tərlik: təpəcik. taqya. taxya. başa taxılan, qoyulan kiçik şapqa.

tərman dərman. ota. ot. dava.

tərmansız dərmansız arqın. yorqun. zayıf. düşgün.

tərmə dərmə. dərinti. toplama. devşirmə. cəm. təhşid. iqtaf. ötədən bəridən toplanıb bir yerə gətirilmiş. - dərmə çatma ev: hər gələ nərsədən yapılmış ev. - dərmə çatma öllkə, parça, paltar: ordan burdan yığılmış, yapışdırılmış olan. - dərmə çatma çərik.

tərmək dərimək. taramaq. açıb yırtmaq. qazımaq.

tərmək dərmək. tarmaq. dizmək. düzmək. toplamaq. devşirmək. yığmaq. cəmləmək.

tərnə (< tər + nə: nən > nan_ka: çörək) tər, yavanlı nə, nən, yemək.

tərnək dərnək. 1. toplanma. cəmiyyət. toy. yığva. toplanma. cəmiyyət. toy. yığva. zırna davul ilə bir yığva oyunu. 1. zırna davul ilə bir yığva oyunu.

tərpən bir qımıltı. göz qıpımı. - bir tərpəndə vurub yıxdı. - tərpəncə ara verin: bir balaca fasilə verin.

tərs əğri. geçməz. qəlb. əkşi. əksi. zidd. uğursuz. mənhus. iyi getməyən. əqit. əkit. əqti. əgti. ətacı. acı.
- (# üz: nərsənin doğru üzü: uvand. uvat.). - bu qumaşın üzü tərsi bəlli deyil.
- əkti söz.
- əksi iş. - əkşi durumda. - əkşi görüşlər.
- tərs gəlmək: qarşı durmaq. muxalifət göstərmək.
- bösbütün tərs, zidd, mübayin: daban dabana.
- quş tərsini buraqmaq: sağnqmaq. çıqramaq. - quş kübrəsi, tərsi: sağı.
- quş kübrəsi, tərsi: sağı.
- quş tərsi: quş kübrəsi: sanq. sanğ.
- geçməz aqça.

tərsə qarşı. muqabil. - tərsəindən ged. - tərsinə çıxmaq: qarşına çıxmaq.

tərsən tərsin. mədəni. qeyri mədini.

tərsin tərsən.mədəni. qeyri mədini.

tərsləmək pisləmək. sıçmaq.

tərsləmə paylama. azarlama. tobix.

tərslik əkşilik. əksilik. turşluq. sərtlik. pis xuyluq. sərtlik. ətacılıq.

tərtibləmək qurmaq. yerləştirmək. hazırlamaq. - ordu qurmaq. - qazan qurmaq. - yığva qurmaq. - duzaq qurmaq.

tərviş - başına qara sarıq bağlayan dərviş qollarından: qara baş.

tərya dərya. dərə. çağ çağ axan durqun, axıb həm duran böyük suya denir. doğrudan doğruya dənizə tökülən suya ırmaq söylənir. bir ırmağa töküləninə çay, çaydan kiçiqinə su, üzən söylənir.

tərya dərya. dərə. ırmaq. çay. su. oz.- bu ölkənin suları çoxdur.

tərzi dərzi. quşaqçı. gürşaqçı. qurşaqçı.

tərzilik dərzilik. pəxlə (< bağ). tikiş.

təs dəs. dəsd. qoşu. takım.- takım yapmaq: nərsənin dəsdin, setin, bütün biçimin işləmək. - takım açmaq: yanqın tulumbasın iticə qoşdurmaq. - ayaq takımı: ayaq qoşu. - onbaşı takımı: onbaşı ilə yanındaolan on kişi. - bir takım ciyər: ağ ciyərlə qara ciyər birlikdə. bir dəs ciyər. - bir takım: bir para. bir bölük. bir qism. bir zümrə. bir sinif, sınıb. bə'zi. bir miqdar.

təsadüf sataş. toxuş. çaqquş. çaquş. taxuş. sancış.

təsd dəsd. qoşu. taxım. qapama. - qapama çıxmaq: xələt vermək. - qapama baha: paltar parası, bahası. paltar dəğəri, çalışı, dəğişi, bədəli.- on qapama paltarım var.
- nərsənin dəsdin, setin, bütün biçimin işləmək: takım yapmaq.

təsd qoşu. qat. takım. set. - bir qat geyim. - bir qat istikan.

təsdə dəsdə. balçaq. sap. qəbzə. boyun_ka. tutamaq. sap. orum. örum. hörüm. urum. kəsim. alay. kiltə. kitlə. dəmət. çoq. çuq. cuxə. (< tuq. cuq. ciq). quruh.- bir örüm ot: bi örum ot. bir oraqta biçilən ot.
- qılıc balcası: qılıc sapı.

təsmə həlqə. bağ. kəskük. qulladə. tuq.

təsmək tazıqmaq. tasamaq. ürkmək. qaçmaq.

təstək dəstək. götürgüc. tayaq. dayaq. paya. qapı arxasına, duvara dayanan gügər ( güclədən). yolağu_ka. yoluğu. yoluq. dayaq. - qapı dayağı.

təstəkləmək dəsdəkləmək. tayaqlamaq. dayaqlamaq. arxalamaq. təqviyət edmək. - qapını arxadan dayaqla. - bu dərmanları yeyib, güclü yemələrlə dayaqlanın. - ordunu dayaqlamaq. - ölkə iqtisadın dayaqlamaq.