www.vivo-book.com
57
çox
dəyərsiz olduğum, məndən hətta pul da qəbul eləyə
bilməniz fikrinə o qədər inanıram ki… Siz mənim
hədiyyələrimdən inciməməlisiniz. Axı,
həm də sizin
pullarınızı uduzmuşam.
O mənə cəld nəzər saldı, əsəbi və kinayəli danışdığımı
sezib təzədən söhbəti kəsdi:
– Mənim vəziyyətimdə sizdən ötrü maraqlı bir şey
yoxdu. Əgər bilmək istəyirsinizsə, mən, sadəcə, borcluyam.
Pulu borc götürmüşəm, onları qaytarmaq istəyirəm.
Məndə
burda oyun masasında mütləq udacağım barədə qəribə fikir
varıydı. Bu fikir məndə niyə yaranmışdı – anlamıram, amma
o fikrə inanırdım. Kim bilir, bəlkə ona görə inanırdım ki,
götür-qoy eləyəndə mənim başqa heç bir şansım qalmırdı.
– Yaxud da ona görə ki, udmaq belə həddən artıq
lazımıydı. Bu, boğulan adamın saman çöpündən yapışması
kimidi. Özünüz razılaşın ki, saman çöpünü ağac budağına da
oxşatmazdı.
Polina təəccübləndi.
– Necə yəni, – soruşdu, – siz özünüz elə bir şeyə ümid
eləyirsiniz? İki həftə qabaq
özünüz mənə bir dəfə burda,