203
xudolarga sig‘inish, murojaatnomalar bitilgan. Bu sig‘inish majmuasi
Hindistonda vedizm nomini oldi. Vedizm
odatda Sharqiy Panjob, Uttar
Pradash o‘lkalariga keng tarqalgan bo‘lib, uning asosida «Rigveda» va
boshqa vediy to‘plamlari yaratilgan. Vediy dinining muhim tomoni –
xudolarga topinish va murojaat qilishdan iborat. Bosh xudo Indra –
chaqmoq xudosi, buyuk kurashchi deb tushunilgan. Vedizmning
xarakterli asoslaridan biri politizm bo‘lib, ko‘p xudo va allohlarga
topinishdan iborat edi. Tinchlikni saqlash, adolat xudosi Varuna edi.
Agni – olov xudosi, oila osoyishtaligini himoya qiluvchi xudo. Surya –
quyosh xudosi. Bunday xudolarga sig‘inish I asrlarga to‘g‘ri keladi.
Veduzmning ko‘pgina xususiyatlari induizmga kirib borgan.
Induizmda birinchi navbatda xudo – yaratuvchi, bino qiluvchi
hisoblanadi. Bu dinda xudolar iarxiyasiga asosan sig‘inish mavjud.
Braxma, Vishnu va Shiva kultlari alohida o‘rinda turadi. Braxma –
dunyoni yaratuvchi va boshqaruvchi xudo.
U Yer yuzida adolat
o‘rnatuvchi, aybdorlarni jazolovchi. Shunday qilib, xudolar triadasi
paydo bo‘ladi. Vishnu – xaloskor, u erni inqirozdan qutqargan. U
g‘azabli shaytonni yenggan va katta xizmat qilgan Rama ko‘rinishida
mavjud bo‘lib, shu asosda epik poema «Ramayana» yozilgan emish.
Boshqa bir ko‘rinishda yadov qabilalarining afsonaviy qahramoni
Krishna sifatida tasvirlangan. Kul Shvi – hosildorlik, o‘yinchi – Shaman.
Induizm o‘rta asrlarda ancha rivoj topdi va Hindistonning asosiy diniga
aylandi. Chig‘inuvchilardan bu dinning muqaddasligi va uning
talablarini og‘ishmay bajarilishi talab qilingan.
Induizmdan ancha
keyinroq buddizm paydo bo‘ldi. Bu din asta-sekin, asrlar osha jahon
diniga aylandi. Buddizmning ta`limoti mil. avv. 563 yilda hozirgi
Nepalning Lumbini degan joyida dastlab paydo bo‘ldi. Aslida bu din
kshatriylar oilasida vujudga keldi. Uning tashkilotchisi SHakev
urug‘idan Sindrxarta Shakyamuni bo‘lib, unga 40 yosh to‘lganda hozirgi
Varanasi – Benares (avvalgi Sarnaxte)
shahrida nom taratib, o‘zini
budda, ya`ni ma`rifatparvar deb e`lon qiladi. buddaning g‘oyasi asosida
turli kasofatlardan ozod bo‘lish yotadi. Buddizmning g‘oyasi bo‘yicha
har bir kishi yaxshilikni ham, yomonlikni ham o‘zidan izlashi talqin
qilinadi. SHuning uchun barcha baravar bu dinga itoat qilishi lozim edi.
«Men» deb maqtanish bu din uchun yot narsa, asosiy tamoyil ijtimoiy
tenglikdir. Milodiy I asrlarga kelib buddizm yirik mulkdorlar va
podshohlar diniga aylanadi.
204
Qadimgi Hindistonda falsafa ancha rivoj topgan edi. O‘sha
davrning eng qadimgi tarqalgan g‘oyasi Lokoyata bo‘lib,
bu oqim har
qanday diniy qarashlarni qoralaydi.
Hindistonning qadimgi davrida me`morchilik yuksak darajada
rivoj topgan. Bu sohada Xarappa sivilizatsiyasini misol keltirish
mumkin. Hindiston adabiyoti hayotida adabiy janrlar katta o‘rin turadi.
Masalan, «Ramayana» povesti shulardan biridir. Qadimgi vaqtda
ko‘pgina binolar yog‘ochdan qurilganligi tufayli bizgacha etib
kelmagan. Bombey yaqinida g‘or tarzida ibodatxona qurilgan. Uning
balandligi 14 metr, eni 14 metr, uzunligi 38 metr.
Uning nomi Karle
ibodatxonasidir. Bu ibodatxona bir necha asr davomida qazib qurilgan.
Milodiy V asrga doir Sanchi shahridagi ibodatxona Qadimgi Hindiston
san`atining namunasi sanaladi. Qadimgi Hindistonda fan, shu jumladan,
matematika fani rivoj topgan. Matematika va astronomiya sohasida
milodiy V asr boshlarida VI asrda yashagan Aryabxati mashhur
olimlardan edi. hind olimlari 0 qo‘shimchasi tufayli minglik sonli
hisoblashni ishlab chiqqanlar. Hindlar antik davri astronomiya va
astrologiya fanlari bilan qiziqqan.
Hindiston madaniyati Janubiy-Sharqiy Osiyo mamlakatlariga keng
tarqalgan. Hind adabiyoti va falsafasi
Yevropa hamda Amerika
qit`alariga keng tarqalgan. Qadimgi Hind madaniyati bilan rus
adabiyotshunoslarida V.G.Belinskiy, L.Tolstoy, M.Gorkiy kabilar
qiziqqan va tarjima qilganlar.
Dostları ilə paylaş: