8.2. Malayya arxipelagida tashkil topgan ilk sinfiy jamiyat va
davlatlar
Malayya arxipelagidagi bu o'lkaning qadim tarixi, diniy e'tiqodi,
davlatchiligi va madaniyati taraqqiyoti to'g'risida so'z borganda, dastlab
uning jug'rofiy xususiyatlarini inobatga olib fikr yuritmoq maqsadga
muvofiq. Chunki qariyb uch mingdan ziyod orollardan tashkil topgan
Indoneziya xalqlarining turmush tarzi va milliy an'analari aynan mavjud
orollarning o'ziga xos tabiiy shart - sharoitida shakllangan.
Mahalliy aholining o'zaro munosabatlariyu suv yo'llari orqali uzoq
o'tmishdan olib borilgan tashqi dunyo bilan savdo aloqalari ham mavjud
muhitga moslashgan holda kechgan. Shu bois ham tabiiyki,
135
Indoneziyadagi dastlabki davlatlar minglab orollarning faqat eng
yiriklarida vujudga kelgan. Bular - Yava, Sumatra, Kalimantan, Sulavesi
va boshqalar.
Ma'lumki, davlatchilikning vujudga kelishi ijtimoiy-iqtisodiy
munosabatlarni qay yo'sinda paydo bo'lib, qanday asoslarda
rivojlanganligiga bog'liq jarayon hisoblanadi. Xususan, arxipelag
orollarining jug'rofiy jihatdan joylashuvi ularda yashagan jamoalarning
nisbatan o'z holicha mustaqil hayot kechirishini taqozo qilgan. Ya'ni,
yerlik tilda ta'riflaganda, har bir "Desa" - jamoa o'z hududidagi yer,
o'rmon, yaylov va suv zahiralariga o'zlari egalik qilib, ulardan mustaqil
foydalanganlar.
Jamoadagi ijtimoiy tamoyillarga ko'ra, u yoki bu oroldagi kishilar
doim hamjihatlikda mehnat qilib, ular shuningdek, o'zaro yaqin
qarindosh -urug'chilik rishtalarini bog'laganlar. Balki xuddi shu
sababdan Indoneziya quldorlik formatsiyasidan xoli qolgan bo'lishi
kerak. Qolaversa, orollardagi yerlarning sharoiti va qamrovi ham qullar
mehnatidan foydalanish imkonini bermasdi.
Lekin ertami-kechmi “Desa”larga Indoneziya hududiga yaqin
bo'lgan Janubiy va Sharqiy Osiyo davlatlarida joriy tabaqalanishga
asoslangan feodal munosabatlarining ta'sir ko'rsatishi turgan gap edi.
Amalda bu jarayon orollarda qabila sardorlarining savdo va harbiy
harakatlarida orttirgan boyliklari tufayli jadallashdi.
Binobarin, agar bir tomondan, mavjud sharoit bois aholi o'rtasida
tabaqalanish ruhi sezila boshlangan bo'lsa, ikkinchi tomondan,
hududlarning kengayishi bilan fuqarolar soni ham orta borgan. Natijada
aholi sonining ortishi va jamoa hududining kengayishi hukmdorlar va
fuqaro o'rtasidagi munosabatlarda boshqaruv hamda huquqiy tizimning
joriy etilishiga olib keldi. ''Desa"larning ijtimoiy-siyosiy hayotidagi
yiriklashuvning dastlabki belgilari, keyinchalik ilk indonez davlatchiligi
poydevori sifatida takomillashdi.
Ilmiy adabiyotlar ta'kidicha, bu yerdagi davlatchilikning paydo
bo'lishida rojalarning aholi tushunchasidagi ilohiylik mavqei muhim
ahamiyat kasb etgan. Demak, sobiq jamoalar sardori shaxsiyati va uning
davlatchilik faoliyatidagi huquqiga ilohiy ixtiyor ham uyg'unlashgan. Bu
fikrning amaliyotini qadimda toshlarda o'yilgan bitiklar matni misolida
ko'rish mumkin: “Bu - Tarum davlatining qudratli va bemisl hukmdori
136
Purnavarmananing oyoq izlari, bamisoli tangri Vishnu poyi izlaridek
muqaddas”.
Milodning I-VI asrlarida indonez orollarida asosan ikki guruhga
taalluqli davlatlar faoliyat ko'rsatgan: g'arbiy va sharqiy. Bu ikki guruh
davlatlari taraqqiyotining ayrim o'ziga xos xususiyati shundan iborat
bo'ldiki, agar ularning birida - Sumatradagi g'arbiy davlatlarga xos
markazlashuv nisbatan yuqori bosqichga ko'tarilgan bo'lsa, Malakdagi
sharqiy davlatlar esa o'z qo'shnilariga nisbatan hali mazkur jarayondan
ancha uzoq edi. Ammo shunda ham, markazlashgan va kichik davlatlar
suv yo'llari yuzida bo'lganliklari uchun, ularda tashqi dunyo bilan savdo
ishlari yaxshi olib borilgan. Shuningdek, g'arbiy Yavadagi Taruma va
Kalimantandagi davlatlarda agrar tizim ustuvor bo'lgani uchun
dehqonchilikka mo'ljallangan ekin yerlarining fuqarolarga bo'lib
berilishi va suv inshootlari qurilishi masalasi doim davlat zimmasida
bo'lgan. Sababi, "orol-davlatlar"dagi yer va bo'lak tabiiy resurslar bari
qonunan davlat mulki hisoblangan.
Garchi arxipelag davlatlari xususidagi manbalarda ma'lumotlar u
qadar ko'p bo'lmasa-da, lekin o'tmish sayyohlaridan qolgan xabarlarda
Indoneziya davlatlari haqida juda ko'p ijobiy fikrlar bildirilgan. Masalan,
saroylarning bezagi, podsho qo'shinlarining harbiy qudrati, madaniyat
borasida, aytaylik, shahar aholisi orasida adabiy asarlarning o'qilishi,
buddizm va hinduizm matnlarining o'rganilishi va o'zlashtirilishi hamda
g'arbiy Indoneziya davlatlarining sharq va g'arb mamlakatlari bilan
diplomatik-savdo aloqalari haqida fikrlar bildirilgan.
Antik ma'lumotlarda ko'rsatilishicha, birinchi mingyillikning
o'rtalarida orollar mamlakatida yettitadan o'ntagacha, aslida esa,
undanda ko'proq davlatlar faoliyat ko'rsatgan. Davlatlarning son-sanog'i,
ularning jug'rofiy hududlari va nihoyat, tarixi haqidagi ma'lumotlarda,
afsuski, aniqlik yetishmaydi va buning o'z sabablari bor. Ulardan eng
muhimi va murakkabi, orollar sonining ko'p bo'lganligi tufayli o'tmish
davlatlarining sarhadlarini aniqlash muammosi. Ya'ni, qadim indonez
davlatlari va ularning qay darajada taraqqiy topganligini tasavvur etishda
eng ishonchli manbalardan biri - bu ibodatxonalar, boshqa me'moriy
obidalar va mehnat qurollari qoldiqlari.
Janubiy-Sharqiy Osiyodagi ilk davlatlar haqidagi yozma manbalar
deyarli saqlanmagan. Xitoy yilnomalari va Hind manbalarida qisqa,
yarim afsonaviy ma'lumotlar mavjud bo'lib, bu hududlardagi ilk
137
davlatlar tarixini asosan arxeologik ma'lumotlar asosida o'rganish
mumkin. Arxeologik ma'lumotlardan shu narsa ma'lumki, shimoliy
V'etnamda Xongxa (qizil) daryo quyi oqimida mil.av. VII asrda ilk
davlat birlashmasi bo'lgan YuE davlati tashkil topadi. Bu davlat
strukturasi sodda tuzilishga ega bo'lib, yerga jamoa bo'lib ishlash xo'jalik
hayotida ustun mavqega ega bo'lgan.
Mil.av. IV-III asrlarda Janubiy-Sharqiy Osiyoda Dongshon
madaniyati gullab yashnagan davrlarda Vanglang (keyinchalik Rulak
deb atalgan), Tayau, Namvet davlatlari tashkil topadi. Bu davlatlarda
Xitoy madaniyati ta'siri sezila boshlanganini ko'rish mumkin. Ushbu
davlatlarda hukmron tabaqani mayda ishlab chiqaruvchilar tashkil etgan
holda, qulchilik munosabatlari, urug' a'zolarining ham qulga aylantirish
o'sib borgan.
Lakvet (v'etnamliklarning ajdodlari) davlatlari tepasida veong
(monarx) turgan bo'lib, uning hokimiyati oqsoqollar tomonidan cheklab
turilgan. Keyingi pog'onalarda yer egalari, aristokratlar va amaldorlar
turgan. Lakvetlar e'tiqodida ota-bobolar ruhiga e'tiqod, timsoh-ajdodga
e'tiqod va ayrim qushlarga e'tiqod qilish mavjud bo'lgan. Mil.av. 221-
214 yillarda Aulak, Tayau, Namvet davlatlari Sin imperiyasi bilan
urushlar olib boradilar.
Janubi-sharqiy Osiyodagi faqatgina Aulak davlati o'z mustaqilligini
saqlab qoladi. Mil.av. 207 yil Namvet o'z mustaqilligini tiklab Aulak
davlati bilan birlashadi. Bu davrlarda davlat apparati, ijtimoiy, sinfiy
struktura murakkab ko'rinishga ega bo'ldi.
Ushbu davlatlarda qulchilik (no-le) davlat va xususiy qullarga
bo'linadi. Mil.av. II asrda Namvet Xan imperiyasi bilan kurash olib
boradi. Mil.av. 111 yil Xan imperiyasi qo'shinlari Namvetni bosib oladi.
Mil.av. III-II asrlarda Janubiy-Sharqiy Osiyoning tog'li hududlarida
Tay-Avstroosiyo xalqlariga oid qabilalarida ham ilk davlatchiligi Diyen
va Yelan vujudga keldi. Bu yerda dehqonchilikdan ko'ra ko'proq
chorvachilik ustun mavqega ega bo'lganini ko'rish mumkin. Qullar safini
bo'ysundirilgan qabilalar hisobidan to'ldirib borganlar.
Diyen davlati yozuvi Janubiy-Sharqiy Osiyo davlatlarining
hozirgacha saqlangan yagona yozuvi bo'lib, u Xitoy yozuvidan keskin
farq qiladi. Xan imperiyasi mil.av. I asrda bu hududlarni bosib oladi.
Shimoliy V'etnamda mil.av. 44-40 yillarda ikki opa-singillar Chinglar
qo'zg'oloni bo'lib, uni lashkarboshi Ma Yuan katta qiyinchilik bilan
138
bostiradi. Xan imperiyasi parchalangan aristokratlarning Xitoy
madaniyatiga intilishi ham pasayib boradi.
Miloddan avvalgi III-V asrlarda Janubiy-Sharqiy Osiyo mintaqasiga
yangi din, buddizmning kirib kelishi bilan Dongshon madaniyati izlari
ham asta-sekin yo'qolib boradi. Aholi orasida budda dini va Xitoy
madaniyati katta ta'sirga ega bo'la boshlaydi.
Janubiy-Sharqiy Osiyodagi ilk davlatlar haqida Xitoy manbalarida
Chjou davlati elchilari Bakpoga kelganliklari, sovg'a salomlar
almashingani haqida ma'lumotlar mavjud. Lakvetlarning Vanglang
davlatida mil.av. IV asrda hunarmandchilik rivojlangani, temirga ishlov
berish taraqqiy qilgani ham qayd etilgan.
Bundan tashqari, Vanglangda hokimiyat tepasida Xuonviong
dinastiyasi turgan bo'lib, vyung Xitoyga van (knyaz) ekanligi, mil.av.
258 yil tashkil topgan Aulak davlati uni bosib olishi, Aulakni Txuk
sulolasi boshqargani, davlat poytaxti Ko-lao shahri pishiq g'isht devor
bilan o'ralgani haqidagi ma'lumotlar ham Xitoy manbalarida uchraydi.
Milodimiz boshlarida Mon-Kxmerlarda xo'jalik taraqqiy etib,
temirga ishlov berish kuchayadi. Ijtimoiy asosni kichik qishloq
jamoalari tashkil qilgan. Dastlabki paydo bo'lgan Bopnam (Funan) Shrik
- shetra (tarekittara), Suvannabxumi, Tyao-Praye va boshqa davlatlar
dastlab tekisliklardagi, aholi zich yashaydigan sholichilik taraqqiy qilgan
hududlarda tashkil topdi. Qirg'oq bo'yidagi kichik qishloqlar dengiz
savdosi natijasida yirik shaharlarga aylandilar.
Mamlakat hukmdori barcha yerlarning egasi, dunyoviy va diniy
boshqaruvning yetakchisi ham edi. Hukmron tabaqa va erkin
jamoachilar jamiyatning asosini tashkil qilganlar. Qullar hali xo'jalikda
asosiy mavqeni egallamaganlar, ekspluatatsiyaning asosiy shakli renta -
(mahsulot solig'i) bo'lib, uni davlat rahbarlari va yer egalariga to'langan.
Mon-Kxmer davlatlarining ko'pchiligi milodiy I asrda tashkil
topadi. Ularning orasidan hududi va kuch qudrati bilan Bopnam davlati
ajralib turgan. Xitoy manbalarida bu davlat Funan deb nomlanadi. U
o'zining eng qudratli davrida butun Janubiy Hindixitoyni egallaydi.
Bopnam kurungi (monarx)xi Fanshiman kuchli flot tuzib, istilochilik
yurishlari olib borgan. IV asrgacha Bopnam eng qudratli davlat bo'lgan.
V-VI asrlarda shimoliy Mon-Kxmerlar kuchayib, asta-sekin Bopnam
davlatini istilo qiladi.
139
Bapnam davlati bilan bir vaqtda Iravadi daryosi deltasida Pegu
davlati tuziladi. Hind manbalarida u Ramaniya-Desha deb tilga olinadi.
Molluk yarim oroli shimolida Menam daryosi deltasi botqoqliklarida
Dravati davlati milodiy IV asrda vujudga keladi. Xuddi shu davrda
janubiy Hindixitoyda Srok-Kxmer davlati ham paydo bo'ladi.
Xitoy yilnomalarida Mon-Kxmerlar past bo'yli, tim qora tanli,
jingalak sochli odamlar degan ma'lumotlar saqlanib qolingan. Mon-
Kxmerlarga mansub Tyamna xalqlari ham milodiy IV asrda Hind
madaniyatiga beriladi, braxmanizm keng yoyiladi, hind yozuvi tarqalib,
sanskrit tili davlat tili deb qabul qilinadi.
Indoneziya orollarida milodiy I-VI asrlarda shakllangan davlatlarni
shartli ravishda ikki qismga g'arbiy (malayya) va sharqiy (Yava)ga
bo'linadi. G'arbiy guruhga Sumatra oroli va Molluk yarim oroli
janubidagi ilk davlat birlashmalari kiradi. Bu davlatlar xo'jalik
hayotidagi dengiz savdosi katta ahamiyatga ega bo'lgan. Mon-Kxmerlar
va indoneziyaliklar o'z davrining mohir dengizchilari edi.
Hindlar Indoneziyani Samudradesha “dengiz mamlakati” deb
nomlaganlar. Hind manbalarida Shalmaladvipa (Molluk yarim
orollarining qadimda Hind manbalarida nomlanishi)ning mil.av. II
asrdagi ilk davlati Lankasuka, Kataxa, Tambralinga bo'lgan. Bu
davlatlarda Sanskrit tili, yozuvi, buddizm, hinduizm dini keng tarqalgan.
Yava, Kalimantan orollarida Taruma va Mulavarman davlatlari eng
ko'zga ko'ringan davlatlar bo'lib, ularning ijtimoiy-siyosiy tuzumi
Bapnom davlatiga o'xshab ketgan.
Davlat irrigatsiya inshootlari qurilishiga homiylik qilgan. Tяmpa
davlati Hindixitoy yarim oroli sharqiy qismida bo'lib, dengiz savdosida
faol ishtirok etgan. Agrar va ijtimoiy jihitdan Vet jamiyatiga o'xshab
ketgan.
Milodiy IV asrda shimoliy-g'arbiy Yavada Taruma davlati tashkil
topdi. 415 yilda mahalliy podshoh Purkavarman boshchiligida janubiy
Borneoda ham davlat tashkil topgan. Indoneziyaning Palenbang orolida
tashkil topgan Banka shahri dengiz yo'llari kesishgan savdo markazi
bo'lgan. Hind madaniyati, tili, yozuvi katta ta'sir ko'rsatgan. Sanskrit-
malay alfaviti, qadimgi pallav alfavitidan mahalliy yozuv vujudga
kelgan.
Hind qurilish arxitekturasi keng qo'llanilgan. Hind manbalarida
Sumatra Suvarkadvipa - oltin orol, Yava esa Yavadvipa - javohir orol
140
deb nomlangan. Indoneziya aholisi asosan savdo-sotiq bilan
shug'ullangan. O'rta Osiyoda ishlab chiqarilgan tovarlar arxeologlar
tomonidan Indoneziyadan topilgan. Indoneziyaliklarning bir qismi
Madagaskar oroliga borib, u yerda madaniyat jihatidan malayyaliklarga
yaqin bo'lgan malgash xalqi va madaniyati tashkil etdi. Indoneziyalikda
ham malgashlarda ham kastachilik tizimi mavjud bo'lgan.
Dostları ilə paylaş: |