Rəşid Behbudov
(1915-1988)
Rəşid Məcid oğlu
Behbudov 1915-ci ildə Tiflis
şəhərində dünyaya göz açmışdır. Onun atası, əslən şuşalı olan Məcid Behbudov
Azərbaycan xalq mahnılarının mahir bilicisi və ifaçısı kimi tanınmışdır. Orta
məktəbi Tiflisdə bitirdikdən sonra Rəşid elə buradaca 1930-cu ildə ifaçılıq
fəaliyyətinə başlamışdır.
1938-ci ildə Rəşid Behbudov Yerevan filarmoniyasının rəhbərliyindən
dəvət alır. O zaman bir çox Azərbaycan sənətçiləri bu şəhərdə yaşamış və
işləmişdir. Onların yaratdıqları həmin əsərlərin bir çoxunu indi ermənilər öz
adlarına çıxırlar.
Rəşid Behbudov 1938-ci ildən Yerevan filarmoniyasının solisti olmuş,
həmçinin Ermənistan Dövlət Opera və Balet Teatrında çıxış etmişdir. Çoxlu sayda
azərbaycanlının yaşadığı Yerevanda onun hər konserti alqışlarla qarşılanırdı.
Bununla belə, gənc müğənni erməni mədəniyyət xadimlərinin qısqanclığı ilə
üzləşirdi. Burada Azərbaycanlı sənətçinin inkişafı üçün şəraitin olmadığını görən
müğənni Bakıya köçür. Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasının solisti Rəşid
Behbudov gərgin əməyi sayəsində 1946-cı ildə SSRİ Dövlət mükafatı laureatı olur.
O həmçinin M.F.Axundov adına Azərbaycan Dövlət Opera və Balet Teatrının
solisti kimi də çıxış etməyə başlayır. Rəşid Behbudovun bir müğənni kimi təkcə
Azərbaycanda deyil, ondan kənarlarda da tanınması məhz bu teatr və
filarmoniyanın adı ilə bağlı olmuşdur.
323
Azərbaycan xalq mahnılarının, Azərbaycan bəstəkarlarının vokal
əsərlərinin SSRİ-də, həmçinin xarici ölkələrdə populyarlaşmasında Rəşid
Behbudovun xidmətləri böyükdür. Bununla bərabər, onun repertuarına SSRİ və
dünya xalqlarının, eləcə də özünün mahnıları da daxil idi. O, dünyanın bir çox
ölkələrində ya qastrollarda olduqda və ya tədbirlərdə iştirak etdikdə həmin ölkənin
dilində azı bir-iki mahnı oxuyurdu. Belə ki, onun repertuarında 50-dən artıq xarici
mahnı var idi.
Zəngin çalarlı gözəl səsə malik olan müğənni lirik tenor idi. Peşəkar
musiqiçilər qeyd edirlər ki, onun ifaçılığına hisslərin təbiiliyi və dolğunluğu,
həmçinin səmimilik xasdır. Əksər Azərbaycan xanəndələri üçün səciyyəvi olan
improvizəetmə xüsusiyyəti Rəşid Behbudovun yaradıcılığında özünü orijinal
şəkildə göstərmişdir. Onun ifa etdiyi hər bir musiqi əsəri tamaşa təəssüratı
bağışlayır, dinləyci sanki həmin musiqi əsərində söylənilənləri öz gözləri ilə
görürdü. R.Behbudovun ifasında məşhur opera partiyaları özünəməxsus tərzdə elə
bir sənətkarlıqla səslənir ki, ondan sonra bu partiyalar ya "Rəşidin mahnıları", ya
da "Rəşidin partiyası" adı ilə tanınırdı. Belə ki, o, Azərbaycan Opera və Balet
Teatrında F.Əmirovun "Sevil" operasında Balaş, Ü.Hacıbəylinin "Arşın mal alan"
operasında Əsgər partiyalarının ən mahir ifaçısı idi. Opera ustası kimi o, Moskva
Dövlət Musiqili Teatrına dəvət almış və bir müddət orada çalışmışdır.
Rəşid Behbudov kino aktyoru kimi də özünü sınamışdır. 1945-ci ildə
onun iştirakı ilə çəkilən "Arşın mal alan" bədii filmində o, baş rolu ifa etmişdir.
Kim dünyanın hər yerində, onlarca ölkədə nümayiş etdirilmiş, baş rolun ifaçısına
böyük şöhrət gətirmişdir. Gözəl aktyor ansamblı, Şərq əlvanlığı, Azərbaycan
musiqiləri bu filmi şedevr əsərlərdən birinə çevirmişdir. Azərbaycan kinosu məhz
bu filmlə (rejissor - R.Təhmasib) dünya ekranlarına çıxmışdır.
1958-ci ildə R.Behbudov "Sevimli mahnı" bədii filmində çəkilmişdir. Ona
əsl tamaşaçı məhəbbəti qazandıran kino əsəri "Bəxtiyar" bədii filmi olmuşdur.
Sadə bir azərbaycanlı oğlanın səsi və işgüzarlığı sayəsində hamı tərəfindən sevilən
müğənni olmasına həsr edilən bu filmin bir çox parçaları avtobioqrafikdir və
R.Behbudovun sənət yolunu qismən də olsa əks etdirir. Kinofilmdə onun ifasında
səslənmiş mahnılar tezliklə xalq arasında populyarlıq qazanmışdır. 1974-cü ildə
Rəşid Behbudov "1001-ci qastrol" bədii filmində çəkilmişdir.
Azərbaycan Opera və Balet Teatrının və Azərbaycan Dövlət
Filarmoniyasının yazılmamış qanunlarına əsasən, onlar klassik musiqi əsərlərinin
ifasını tələb edirdilər. R.Behbudov isə klassik musiqi ilə bərabər, xalq mahnılarını,
eləcə də estrada janrında yazılmış mahnıları da ifa etmək istəyirdi. Qeyd etmək
lazımdır ki, bu tipli mahnıları ifa etmək üçün Azərbaycanda o dövrdə xüsusi
musiqi ocağı yox idi. 1957-ci ildə Rəşid Behbudov Azərbaycan Dövlət Konsert
Ansamblının yaradılmasına nail oldu. Burada o xoşladığı və xalq tərəfindən
324
rəğbətlə qarşılanan janrlarda mahnılar yaratmaq imkanı qazandı. O həmin
ansamblın ilk rəhbəri olmuş və 1959-cu ilədək bu vəzifədə çalışmışdır. Sovet
rejiminin sərt və mənasız qanunları çərçivəsindən çıxmaq, azad, sərbəst yaratmaq
istəyi onu müxtəlif yollar axtarmağa vadar edirdi.
1959-cu ildə R.Behbudova SSRİ xalq artisti fəxri adı verilmişdir. 1966-cı
ildə Rəşid Behbudov özünün təşkil etdiyi Azərbaycan Dövlət Mahnı Teatrını
yaradır və özü də teatrın həm solisti, həm də bədii rəhbəri olur. O dövrdə SSRİ-də
bu səpkili teatr yox idi. Teatrda musiqi və estrada sənətinin müxtəlif janrları ilə
balet, pantomima və s. üzvi surətdə birləşdirilirdi. Hal-hazırda "səhnə şousu",
"musiqi perfonmansı" və bu kimi əcnəbi terminlərlə bildirilən musiqi-tamaşa
janrını ilk dəfə R.Behbudov Azərbaycan səhnəsinə gətirmişdir. Teatrda hazırlanan
hər bir mahnı doğrudan da tamaşa kimi qəbul edilirdi. Bəli, o, musiqinin gələcək
inkişaf mərhələlərini qabaqcadan, uzaqgörənliklə duymuşdu. Maraqlıdır ki, teatrda
hazırlanan bir çox mahnılar kiçikmetrajlı süjetli film kimi lentə köçürülürdü. Bu tip
filmlərə hal-hazırda "klip" və "videoklip" deyilir.
Rəşid Behbudov Albaniya, Bolqarıstan, Belçika, Misir, Efiopiya,
Hindistan, Çin, Finlandiya, İraq, İran, Türkiyə, Çili, Argentina və s. ölkələrdə
qastrollarda olmuş, onun iştirakı ilə keçirilən konsertlər irqindən və milliyyətindən
asılı olmayaraq bütün insanlar tərəfindən böyük rəğbətlə qarşılanmışdır.
1987 - 1988-ci illərdə Azərbaycanda milli-azadlıq hərəkatı başlayanda,
onu boğmaq məqsədi ilə mürtəce qüvvələr "Qarabağ problemi" adlı uydurma
problem ortaya atanda, Ermənistandan milyonlarla soydaşımız qovulanda Rəşid
Behbudov böyük sarsıntılar keçirdi. Əslən qarabağlı olan, uzun müddət
Ermənistanda fəaliyyət göstərmiş, xalqların dostluğuna səmimi-qəlbdən inanmış
bir insana həmin hadisələr olduqca böyük əzab verdi və onun səhhətinə mənfi təsir
göstərdi. Nəticədə görkəmli müğənnimiz 1988-ci ildə vəfat etdi və Fəxri xiyabanda
dəfn olundu.
325
Sovet
dövründə
Azərbaycan
dramaturgiyasının
inkişafında
böyük
xidmətləri
olan görkəmli sənətkarlar
sırasında İlyas Əfəndiyevin adı xüsusi qeyd
olunur. O, yaradıcılığa nəsr əsələri ilə başlasa
da, sonralar dramaturgiyaya daha çox meyl
etmişdir. İlyas Əfəndiyevin dram əsərləri çox
böyük uğrla tamaşaya qoyulmuşdur.
Azərbaycan tarixinə İlyas Əfəndiyev
görkəmli
yazıçı,
lirik-psixoloji
üsluba
üstünlük verən dramaturq kimi daxil
olmuşdur.
İlyas Əfəndiyev
(1914-1996)
İlyas Məhəmməd oğlu Əfəndiyev 1914-cü ildə Azərbaycanın qədim
Qaryagin rayonunda anadan olmuşdur. O dövrdə Şimali Azərbaycan Rusiya
imperiyasının tərkibində olduğundan İ.Əfəndiyevin doğma şəhəri XIX əsrdə rus
generalı Qaryaginin şərəfinə Qaryagin şəhəri adlanırdı. 1918-ci ildə Azərbaycan
Cümhuriyyəti hökumətinin müvafiq qərarı ilə Qaryagin şəhərinə onun tarixi adı –
Cəbrayıl - qaytarıldı. Burada ona təhsilini başa vuran İ.Əfəndiyev bir az işlədikdən
sonra XX əsrin 30-cu illərində Bakıya gəlir. O, müəllim olmaq arzusunda idi.
1938-ci ildə İlyas Əfəndiyev V.İ.Lenin adına Azərbaycan Pedaqoji
İnstitutunun (indiki Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universiteti) coğrafiya fakültəsini
bitirir. Lakin o özünü daha çox yazıçılıqda sınayır. Belə ki, yazdığı ilk kiçikhəcmli
əsərləri dost-tanışları tərəfidən rəğbətlə qarşılandığından o, peşəkar yazıçılara
müraciət edir və müsbət rəy alır.
1939-cu ildə onun "Kənddən məktublar" adlı ilk povest və hekayələr
kitabı işıq üzü gördü. Bu, gənc yazar üçün böyük hədiyyə idi. Kitabdakı "Qarımış
oğlan", "Uxajor", "Mirzə İman" və s. hekayələrdə yazıçı XX əsrin 30-cu illərində
Azərbaycan kəndinin adamları arasındakı münasibətlərdən bəhs edir, mənəvi
təmizlik məsələlərinə xüsusi fikir verir. İ.Əfəndiyev ixtisası üzrə işləyir və boş
vaxtlarında yazıçılıqla məşğul olurdu. Sonralar o, "Ədəbiyyat qəzeti", "İnqilab və
mədəniyyət" jurnalının redaksiyalarında, Azərbaycan Radio Komitəsində,
kinostudiyada və Azərbaycan Yazıçılar İttifaqında müxtəlif vəzifələrdə çalışmışdır.
II Dünya müharibəsi dövründə yazdığı hekayələr "Aydınlıq gecələr"
kitabında toplanaraq 1945-ci ildə nəşr edildi. Böyük rezonans doğuran kitab
ictimaiyyətə yeni, istedadlı bir yazıçının gəlişindən xəbər verirdi. "Durna", "Sən ey
qadir məhəbbət", “Tar” hekayələrində yazıçı müharibə dövrü insanlarının daxili
326
aləmini əks etdirə bilmişdir. "Qan dağı", "Apardı sellər Saranı" hekayələrinin
mövzularını müəllif şifahi xalq ədəbiyyatından götürmüşdür. İlyas Əfəndiyevin
"Yun şal", "Qırçı və qızılgül" hekayələri lirik məzmunu və poeziya ruhlu obrazları
ilə seçilir.
Tədricən İ.Əfəndiyev Azərbaycan teatrı üçün pyeslər yazmağa başlayır.
Yeni ictimai proseslər, insanların psixologiyasında baş verən dəyişikliklər,
yeniliklə köhnəliyin mübarizəsi onun "İşıqlı yollar" (1947), "Bahar suları" (1948)
və "Atayevlər ailəsi" (1954) pyeslərində əks olunmuşdur. Dramaturqun əsərlərində
daxili təmizlik, mənəvi ucalıq kimi keyfiyyətlər aşılanır. Bəzi əsərlərdə həyatda
düzgün yol tutmayan, var-dövlət hərisi olan insanlardan da danışılır. Sənətkar bu
cür adamların timsalında həmvətənlərinə ibrət dərsi verir, onlan düzlüyə və
təmizliyə çağırır. Onun "Büllur sarayda" pyesi bu baxımdan xüsusilə
əhəmiyyətlidir.
1958-ci ildə İlyas Əfəndiyev özünün ilk romanını yazmışdır. "Söyüdlü
arx" romanında o, mühafizəkar təsəvvürləri tənqid etmiş, onların inkişafa necə
böyük zərər vurduğunu göstərmişdir. 1960-cı ildə yazıçıya əməkdar incəsənət
xadimi fəxri adı verildi və həmin ildə onun növbəti əsəri - "Körpüsalanlar" romanı
çap olundu. Bu romanda, həmçinin 1963-cü ildə işıq üzü görmüş "Dağlar
arxasında üç dost" romanında zəngin mənəviyyatlı insanların dolğun bədii
obrazları yaradılmışdır. Bu romanların qəhrəmanları ucqar rayonlarda çalışan
ustalar, fəhlələr, körpüsalanlar, mədəniyyət işçiləri, ümumiyyətlə, qurucu
insanlardır. Onları birləşdirən əsas cəhət təmiz daxili aləmləridir.
Cəmiyyətdə baş verən ictimai proseslərə həssaslıqla yanaşan, müasir
mənəvi-əxlaqi problemlərə qiymət verməyə çalışan İ.Əfəndiyev 1964-cü ildə "Sən
həmişə mənimləsən", 1967-ci ildə "Mənim günahım", 1968-ci ildə "Unuda
bilmirəm", 1969-cu ildə "Məhv olmuş gündəliklər" pyeslərini yazmışdır.
"Mahnı dağlarda qaldı" (1971) pyesində yazıçı Azərbaycanda XX əsrin
əvvəllərində baş verən gərgin siyasi mübarizəni əks etdirir, bu mübarizənin sadə
insanların, ayrı-ayrı ailələrin taleyində necə faciələrlə əks olunduğunu göstərir.
1972-ci ildə yazıçı Azərbaycan SSR Dövlət mükafatına layiq görülür.
İlyas Əfəndiyevin 1973-cü ildə yazdığı "Qəribə oğlan" və 1976-cı ildə
qələmə aldığı "Bağlardan gələn səs" pyesləri Azərbaycan dramaturgiyasında
psixoloji dramın nümunələridir. "Qəribə oğlan" əsəri yazıçının yazdığı yeganə
komediyadır. Bu dövrdə yazıçı əmək adamlarına, onların problem və düşüncələrinə
həsr olunmuş oçerklər, həmçinin ədəbi-tənqidi məqalələr yazmışdır.
Yazıçının əsərləri bir neçə xarici dilə tərcümə edilmiş, dramları müxtəlif
sovet şəhərlərinin səhnələrində oynanılmışdır. "Sən həmişə mənimləsən" pyesi
Bolqarıstanda tamaşaya qoyulmuş və böyük uğurla oynanılmışdır.
327
İ.Əfəndiyevin pyeslərinin çoxu müasir mövzuda olsa da, "Xurşidbanu
Natəvan", "Şeyx Xiyabani", "Tənha iydə ağacı", "Hökmdar və qızı" pyesləri tarixi
mövzulara həsr olunub. Bu əsərlər arasında ən məşhuru "Xurşidbanu Natəvan"
pyesidir. Əsər XIX əsr Azərbaycan poeziyasının görkəmli xadimlərindən
Natəvana, onun xalqın rifahı üçün gördüyü nəcib və xeyirxah işlərə həsr
olunmuşdur. Müəllif Natəvanı xalqın səadəti və maariflənməsi yolunda böyük
fədakarlıq göstərən mübariz və vətənpərvər bir insan kimi təqdim edir. Natəvan
həm də ailəsini ürəkdən sevən alicənab bir qadındır. İki hissədən ibarət pyesdə
Natəvanın bir şairə kimi fəaliyyətinə də geniş yer verilir.
1976 - 1978-ci illərdə yazılmış "Sarıköynəklə Valehin nağılı" ikihissəli
romanında "şəxsiyyət və cəmiyyət" mövzusu müasir ideya-estetik tələblər
səviyyəsində həll olunmuşdur. Romanın mövzusu bilavasitə tikinti ilə bağlı olsa
da, müəllif insanların əxlaq və mənəviyyatlarındakı səciyyəvi cəhətlərin təsvirinə
daha geniş yer vermişdir.
1979-cu ildə İlyas Əfəndiyev Azərbaycan SSR xalq yazıçısı fəxri adına
layiq görüldü.
Fəaliyyəti dövründə İlyas Əfəndiyev Oktyabr İnqilabı, Qırmızı Əmək
Bayrağı, "Şərəf nişanı" ordenləri və medallarla təltif edilib.
İlyas Əfəndiyev 1996-cı ildə Bakı şəhərində vəfat edib və Fəxri
xiyabanda dəfn olunub.
Görkəmli ədibin doğma şəhəri Cəbrayıl Sovet hakimiyyəti illərində
Füzuli adlandırıldı (məşhur Azərbaycan şairi Məhəmməd Füzulinin şərəfinə). Hal-
hazırda bu şəhər Ermənistan Respublikasının silahlı qüvvələrinin işğalı altındadır.
328
Azərbaycan milli dirijorluq məktəbinin formalaşması
və inkişafı Niyazinin adı ilə bağlıdır. Orijinal istedad
sahibi olan Niyazi yüksək musiqi mədəniyyəti, dərin
erudisiya və güclü iradəyə malik sənətkar idi.
Niyazinin
repertuarında
Avropa, rus, sovet
klassiklərinin, müasir bəstəkarların əsərləri mühüm yer
tuturdu. Azərbaycan musiqisində ilk simfonik
əsərlərin müəlliflərindən olan Niyazi milli sinfonizmin
təşəkkülü və inkişafında əhəmiyyətli rol oynamışdır.
Onun yozumunda milli bəstəkarların bir çox əsərləri,
o cümlədən Ü. Hacıbəylinin “Koroğlu” operası dünya
musiqi mədəniyyətinin qızıl fonduna daxil olmuşdur.
Azərbaycan tarixinə Niyazi məşhur dirijor, bəstəkar,
ictimai xadim kimi daxildir.
Niyazi
(1912-1984)
Niyazi Tağızadə-Hacıbəyli 1912-ci ildə Tiflisdə anadan olub. Onun atası
Zülfüqar bəy Hacıbəyli Azərbaycanın görkəmli musiqi xadimlərindən olmuşdur.
Niyazinin əmisi Üzeyir bəy Hacıbəyli onun uşaq yaşlarından musiqiyə həvəs
göstərməsinə diqqət yetirmişdir. Ümumi təhsil aldıqdan sonra Niyazi Moskva
şəhərinə yollanır və 1926-cı ildə Qnesinlər adına Musiqi Texnikumuna daxil olur.
1931-ci ildə buranı bitirdikdən sonra o, Leninqrad Mərkəzi Musiqi Texnikumunda,
sonra isə Yerevan (əvvəllər bu Azərbaycan şəhəri İrəvan adlanırdı)
konservatoriyasında təhsilini davam etdirmişdir.
1933 - 1934-cü illərdə Niyazi Azərbaycan Dövlət Konservatoriyasının
aspiranturasında oxumuşdur. O, təzəcə yaranan Azərbaycan Dövlət Simfonik
Orkestrinin təşkilində fəal iştirak etmişdir. Niyazi 1938-ci ildən həmin orkestrin
bədii rəhbəri və baş dirijoru təyin olunmuşdur. Eyni zamanda onun ifaçılıq
fəaliyyəti Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrı ilə bağlı olmuşdur.
Belə ki, o, 1937 - 1948-ci illərdə teatrın dirijoru vəzifəsində çalışmışdır.
Niyazinin bəstəkarlıq və dirijorluq fəaliyyəti 30-cu illərdən başlamışdır.
Orijinal istedad sahibi olan Niyazi yüksək musiqi mədəniyyəti, dərin erudisiya və
güclü iradəyə malik böyük sənətkar idi. Niyazinin repertuarında Qərbi Avropa, rus,
sovet klassiklərinin, müasir bəstəkarların əsərləri mühüm yer tuturdu. Azərbaycan
ifaçılıq sənətinin inkişafmda, milli musiqinin təbliğində Niyazinin xidməti
böyükdür.
329
Niyazi Z.Hacıbəylinin "Aşıq Qərib", Ü.Hacıbəylinin "Arşın mal alan" və
s. əsərlərinin yeni redaksiyalarını hazırlamış, Azərbaycan xalq mahnılarını
("Xumar oldum", "Qaragilə", "Ay bəri bax", "Küçələrə su səpmişəm" və s.)
simfonik orkestr üçün işləmiş, 1935-ci ildə "Rast" və "Şur" muğamlarını nota
salmışdır. Niyazi 1934-cü ildə "Zaqatala süitası"nı yazmış, 1944-cü ildə ikihissəli
"Qəhrəmanlıq" simfoniyası üzərində işini bitirmişdir. Azərbaycan musiqisində ilk
simfonik əsərlərin müəlliflərindən olan Niyazi milli simfonizmin təşəkkülü və
inkişafında əhəmiyyətli rol oynamışdır. Niyazinin 1942-ci ildə yazdığı "Xosrov və
Şirin" operası musiqi dramaturgiyasının çoxplanlı olması, psixoloji gərginliyi, xor
səhnələri və opera epizodlarının ifadəliliyi ilə fərqlənir. Onun 1949-cu ildə yazdığı
"Rast" simfonik muğamı dramaturji bitkinliyi, güclü emosional təsiri, zəngin
melodikası, xüsusilə harmonik dilinin əlvanlığı və ifadəliliyi ilə fərqlənir. "Rast"
müəllifin idarəsi ilə bir çox xarici ölkələrdə səslənmiş, Çexiyada "Suprafon", ABŞ-
da "Rikordi" musiqi şirkətləri tərəfindən qrammofon valına yazılmışdır.
1951 - 1952-ci illərdə Azərbaycan Dövlət Akademik Opera və Balet
Teatrının dirijoru işləmiş Niyazi 1951 və 1952-ci illərdə SSRİ Dövlət mükafatına
layiq görülmüşdür.
Azərbaycan milli dirijorluq məktəbinin formalaşması Niyazinin adı ilə
bağlıdır. Onun yozumunda milli bəstəkarların bir çox əsərləri, o cümlədən
Ü.Hacıbəylinin "Koroğlu" operası dünya musiqisinin qızıl fonduna daxil
olmuşdur. Niyazi M.Maqomayevin "Nərgiz", Q.Qarayev və C.Hacıyevin "Vətən",
F.Əmirovun "Sevil", P.Çaykovskinin "Qaratoxmaq qadın", A.Borodinin "Knyaz
İqor", J.Bizenin "Karmen", C.Puççininin "Bohema", B.Smetananın "Satılmış
gəlin" operalarını, S.Hacıbəyovun "Gülşən", Q.Qarayevin "7 gözəl", "İldırımlı
yollarla" baletlərini tamaşaya hazırlamışdır.
1959-cu ildə SSRİ xalq artisti adına layiq görülən Niyazi 1961-ci ildə
S.M.Kirov adına Leninqrad Opera və Balet Teatrının baş dirijoru təyin
olunmuşdur. SSRİ-nin ən məşhur teatrlarından birinə rəhbərlik etmək o dövrdə
onun bir musiqiçi kimi böyük nüfuzundan xəbər verirdi. O burada A.Məlikovun
"Məhəbbət
əfsanəsi" baletinin ilk tamaşasını hazırlamışdır. Həmçinin
P.Çaykovskinin "Yatmış gözəl" və S.Prokofyevin "Daş çiçək" baletlərinin yeni
quruluşuna dirijorluq etmiş, həmin baletlərlə Parisin "Qrand-Opera", Londonun
"Kovent-Qarden" teatrlarında qastrol tamaşaları vermiş və böyük uğur
qazanmışdır.
Müqavilə əsasında xarici ölkələrdə işləmək təklifi alan dirijor ona bir
azərbaycanlı kimi doğma olan Türkiyəni seçmişdir. Niyazi P.Çaykovskinin
"Yevgeni Onegin" və "Qaratoxmaq qadın", C.Verdinin "Aida" operalarına Ankara
Opera və Balet Teatrında, türk bəstəkarı Ə.Sayqunun "Koroğlu" operasına İstanbul
330
Opera Teatrında ilk quruluş vermiş, onun ilk tamaşasına və "Yunus İmrə"
oratoriyasına dirijorluq etmişdir.
İfaçılıq sənəti tanınmış sənətkarlar D.Şostakoviç. Ş.Q.Şarayev, K.Sekki,
B.Tarcan, V.Dobiaş və b. tərəfindən yüksək qiymətləndirilən Niyazi Azərbaycana
qayıdaraq Dövlət Akademik Opera və Balet Teatrının bədii rəhbəri və baş dirijoru
təyin edilmişdir.
Niyazinin "Konsert valsı" və s. simfonik əsərləri, fortepiano ilə orkestr
üçün konserti klassik musiqi əsərləri hesab olunur. O, "Təbrizim", "Dağlar qızı",
"Vətən haqqında mahnı", "Arzu" mahnılarının müəllifidir. Niyazi Ə.Haqverdiyevin
"Dağılan tifaq", C.Cabbarlının "Almas", S.Vurğunun "Vaqif, A.Korneyçukun
"Polad qartal" dram tamaşalarına, həmçinin "Almas", "Kəndlilər", "Fətəli xan" və
s. kinofilmlərə yazılmış musiqilərin müəllifidir. Niyazi 1967-ci ildə Ü.Hacıbəyov
adına Azərbaycan SSR Dövlət mükafatı laureatı, 1972-ci ildə Azərbaycan Lenin
komsomolu mükafatı laureatı olmuşdur.
Niyazi məşhur hind filosofu R.Taqorun "Çitranqoda" fəlsəfi dramı üzrə
"Çitra" baletini yazmışdır. Bu balet böyük uğurla bir çox şəhərlərdə nümayiş
etdirilmişdir. Baletdə Niyazi hind xalq musiqisinin ritm və intonasiyalarından,
orkestrovkada hind musiqi alətlərinin səslənməsini xatırladan tembrlərdən istifadə
etmişdir. 1974-cü ildə Niyazi Hindistanda beynəlxalq Nehru mükafatına layiq
görülmüşdür.
Niyazi Azərbaycan musiqisinin ifaçılıq problemlərinə dair bir çox
məqalələrin müəllifidir. O həmçinin Azərbaycan Sovet Ensiklopediyasının
redaksiya şurasının üzvü olmuşdur.
1979-cu ildə Niyazi Azərbaycan Dövlət Filarmoniyasının direktoru təyin
olunmuş, 1982-ci ildə Sosialist Əməyi Qəhrəmanı adına layiq görülmüşdür.
Fəaliyyəti dövründə Niyazi 2 dəfə Lenin ordeni, Oktyabr İnqilabı, Qırmızı
Əmək Bayrağı, "Şərəf nişanı" ordenləri, Bolqarıstanın Kirill və Mefodi ordeni,
Macarıstanın B.Bartok adına medalı ilə təltif edilmiş, 1982-ci ildə Tbilisinin fəxri
vətəndaşı seçilmişdir.
Niyazi 1984-cü ildə Bakıda vəfat etmiş və Fəxri xiyabanda dəfn
olunmuşdur.
331
XX əsr Azərbaycan elminin inkişafında akademik
Tofiq İsmayılovun rolu böyükdür. Qapalı hərbi-
sənaye müəssisələrində çalışmış, o dövrdə yeni olan
kosmik tədqiqatlarla ciddi məşğul olmuş alim sovet
kosmik aparatlarında tətbiq olunan bir sıra
cihazların
yaradılmasında
iştirak
etmişdir.
Azərbaycanda kosmik tədqiqatları genişləndirən,
burada bu sahə ilə bağlı elmi-tədqiqat və elm-
istehsalat müəssisələri yaradan Tofiq İsmayılov XX
əsr Azərbacan elminin adını ucaltmışdır. Azərbaycan
xalqının azadlıq mübarizəsində fəal iştirak edən,
respublikanın müstəqillik və suverenliyi uğrunda
canfəşanlıq edən alim bu yolda 1991-ci ilin 20-
noyabrında şəhid oldu.
Azərbaycan tarixinə Tofiq İsmayılov görkəmli alim,
aerokosmik tədqiqatların əsasını, həmçinin kosmik
təbiətşünaslığın əsasını qoymuş akademik, tanınmış
ictimai xadim, vətənpərvər dövlər xadimi kimi daxil
olmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |