ağacının dibində yerə qondu. Bala qaratoyuqlar böyümüşdü, amma hələ tamam
414
Ana qaratoyuq bayaq həyətin səssizliyi içində qəfil bir tappıltıyla yerə düşmüş
armudu dimdikləyib yeməyə başladı və ana qaratoyuq hər dəfə armuda dimdik
vuranda böyümüş balaları balaca cücə kimi ağızlarını geniş açırdılar, analarından
yemək istəyirdilər. Ana qaratoyuq başını qaldırıb onlara baxırdı, sonra yenə armudu
dimdikləyirdi.
Bala qaratoyuqlar ağızlarını eləcə açıb civildəyə-civildəyə analarından yemək
istəyirdi, anaları isə, onların ağzına heç nə qoymurdu.
Mən başa düşdüm ki, ana qaratoyuq balalarına yemək dərsi verir, dimdikləmək
öyrədirdi.
Ana qaratoyuq bir armud yedi, sonra ikinci armudu yedi, sonra üçüncü armudu
yedi, amma balaları armuda dimdik vurmurdu, ağızlarını açıb analarından yemək
istəyirdi.
Ana qaratoyuq armudu dimdikləyir, balalarına baxır, təzədən armudu
dimdikləyir, təzədən balalarına baxırdı.
Ananın cidd-cəhdindən, açıq-aşkar təhrikindən heç nə çıxmadı, balalar armuda
dimdik vurmadı.
Qaratoyuqlar uçub getdi və mən yazı makinasının arxasında yenidən Səfəvilər
dövrünə qayıtdım.
Sabahkı gün həmin ana qaratoyuq balaları ilə uçub yenə o armud ağacının
dibinə qondu. Ana qaratoyuq yenə armud dimdikləyib yeməyə başladı, bala
qaratoyuqlar isə yenə var gücləri ilə ağızlarını geniş açıb haray-həşirlə civildəyə-
civildəyə analarından yemək istəyirdilər. Ana qaratoyuq yəqin ki, balalarını
şirnikləndirməkdən ötrü hərəsinin ağzına dəymiş armuddan bir dimdik qoydu.
Bundan sonra bala qaratoyuqlar az qalırdılar ağızlarını cırsınlar – o qədər yekə
açırdılar və daha artıq civildəyə-civildəyə dünyadan şikayət edirdilər. Ana qaratoyuq
daha onlara heç nə vermədi və hər dimdikdən sonra balalarına baxa-baxa bu gün də
üç armud yedi.
Dörd gün beləcə davam etdi.
Nəhayət, beşinci gün bala qaratoyuqlardan biri yerdəki yetişmiş armuda bir
dimdik vurdu. Bundan sonra o biri bala qaratoyuq da diqqətlə gah armuda, gah da
ona baxıb armuda dimdik vurdu və ikisi də daha dayanmadı, acgözlüklə armudu
dimdikləyə-dimdikləyə yeməyə başladı. Ana qaratoyuq uçub armud ağacının aşağı
budağına qondu.
Bala qaratoyuqlar yerdəki armudu dimdikləyir, tez-tez də başlarını qaldırıb
budaqdakı analarına baxırdı. Ana qaratoyuq isə başını yana çevirirdi. Yəqin bu üç
gündə o qədər armud yemişdi ki, indi armuda tərəf baxa da bilmirdi.
Balalar əvvəlcə ikisi bir armud, sonra da hərəsi bir armud yedi.
Sonra o qaratoyuqlar uçub getdi.
Sonrakı günlər mən daha ana qaratoyuğu görmədim. Hərdənbir bala
qaratoyuqlar uçub gəlib armud ağacının dibinə qonurdu və o armuddan doyunca
yeyib təzədən uçub gedirdi.
29 iyul 1981.
Talıstan kəndi.
Dostları ilə paylaş: