325
nun vasitəsilə fərd məsələlərin həllini sadələşdirir. İkinci, pro-
sedurların çoxluğu qərar qəbul ediləndən sonra bizim fikrimizi
"səmərəliliyə" doğru aparır. Bu proses razılıq iqtisadiyyatında
daha geniş ifadə edilmişdir. Buna görə də normaların səmərəli
yayılmasında “əsaslandırılmış təsir” termininin işlənməsi də
çox məqsədəuyğundur. Nəticədə tam səmərəlilik son hadisəyə
çevrilir.
Oyunlar nəzəriyyəsi və qarşılıqlı təsirin modelləşdirilməsi.
Oyunlar nəzəriyyəsinin əsas anlayışı
Oyunlar nəzəriyyəsi insanların mümkün fəaliyyətlərini,
davranışlarını öyrənmək məqsədilə
modellərdən istifadə edən
tətbiqi riyaziyyatın bir qoludur. Oyunlar nəzəriyyəsi vasitəsilə
insanların proqnozlaşdırılan və faktiki fəaliyyətləri,
həmçinin
onların optimal strategiyaları öyrənilir. Bu nəzəriyyə öz mən-
bəyini C. fon Neymanın və İ.Morqenşternin "Oyunlar nəzəriy-
yəsi və iqtisadi davranış" (1944) əsərindən götürmüşdür. Oyun
məfhumu elə bir situasiyanı xarakterizə edir ki,
orada hər bir
iştirakçı ən böyük üstünlük uğrunda mübarizə aparır. İstənilən
oyunda maraqların toqquşması baş verir. Maraqların toqquşma-
sı beynəlxalq münasibətlər sahəsində tez-tez özünü biruzə ve-
rir. Hər bir oyun situasiyasında hər bir iştirakçı digər iştirakçı-
nın atacağı addımla maraqlanır.
Oyunlar nəzəriyyəsinin məqsədi müəyyən sosial situasi-
yalardan rasional fəaliyyəti xarakterizə edərək,
bu fəaliyyətin
ümumi cəhətlərini müəyyən edən prinsipləri aşkar etməkdir.
Rasional fəaliyyət beynəlxalq münasibətlərdə hər bir faktorun
müəyyən dəyərlərinin və məqsədlərinin olmasını və bunlara
əsasən səhvsiz hərəkət etməsini göstərir.
Faktorlar riyazi for-
mulların əsasında qərar qəbul edirlər.
Beləliklə, oyunlar nəzəriyyəsi təhlil metodu olmaqla ya-
naşı mümkün istiqamətlərdən ən optimal olanın seçilməsini tə-
326
min edir. Oyunlar nəzəriyyəsi bu və ya digər situasiyada hansı
seçimin daha rasional olmasını müəyyən edir.
İnstitusional iqtisadiyyatda formal model oyunlar nəzə-
riyyəsi əsasında qurulur. Birinci, Oyunlar nəzəriyyəsi hadisələ-
rin
təhlili ilə məşğul olur; burada fərdlər qarşılıqlı səbəb-nəticə-
lərə malik olurlar, hər bir hadisənin həlli qarşılıqlı təsirin nəti-
cəsinə təsir edir və digər problemlərin həllində də iştirak edir.
Öz fəaliyyətini həll edən fərd məcbur olur ki, özünü kontragen-
tin yerinə qoysun. İkincisi, Oyunlar nəzəriyyəsi vahid, yeganə
deyildir. Qarşılıqlı fəaliyyətdə Pareto optimal müvazinət olma-
sını inkar edir. Üçüncüsü, Oyunlar
nəzəriyyəsi fərdin tam sə-
mərəli olmasını inkar edir (təkmil kalkulyatordan tutmuş robot
fərdə qədər). Bu səbəbdəndir ki, Oyunlar nəzəriyyəsi əsasında
institutların formal modellərinin qurulması da nəzərdə tutulur.
Dostları ilə paylaş: