Dildəki sözlərin tərkibində müəyyən mövqedə olan hecalara daimi təhkim edilmiş vurğuya sabit vurğu deyilir .Belə vurğu dünya dillərininçoxunda vardır .Bəzisində vurğu sözlərin bir hecasında olur(fin,eston ,latış dillərində),bəzisində vurğu sözlərin sonuncu hecasından əvvəlki yanaşı hecada olur(gürcü, polyak dilində),bəzisində isə vurğu sözlərin son hecasında olur (fransıp dilində,türk dilləriailəsinə mənsub dillərdə.)
Türk dilləri ailəsindən olan Azərbaycan dilində də heca vurğusu sabitdir ,çünkü heca vurğusunun əsaə mövqeyi, yəni təhkim olunduğu məqam sözün sonuncu hecasdır .Bunu aşağıdakı misallarda müşahidə etmək olar: ata, oğul ,yaşayış, tələbə,kolxozçuiar,tələbələrin və s
Müasir Azərbaycan ədəbi dilindəki vurğu qəbul etməyən şəkilçilər,əsasən ,aşağıdakılardır:
1)İnkar şəkilçiləri -m,-mə,-ma, məsələn ,sil-mə ,oxutdur-ma, çalış-mır və s.
2) Sual şəkilçiləri -mı,-mu,-mi,-mü: məsələn: alacaq-mı,işləyəcək-mi, gördün-mü və s.
3) Birgəlik bildirən –la,-lə şəkilçiləri: məsələn:qardaşım-la,atam-la,gül-lə və s.
4) Zaman şəkilçilərindən sonra bitişdirilən şərt şəkli şəkilçisi -sa ,-sə; məsələn: almış-sa,qalar-sa, biləcək-sə, görür-sə və s.
5)Seçilmə bildirən zərfləri əmələ gətirən -ca-cə şəkilçisi: məsələn: məzmun-ca, ağıi-ca ,mən-cə, siz-cə fikrim-cə və s.
6)Tərkibində inkar şəkilçisi olan feli bağlama şəkilçiləri:
a)-madan,-mədən:mə sələn; oxu-madan,(danışmazlar),bil-mədən(söyləmə), və s.
b)-mamış,-məmiş; məsələn: salamlaş-mamış(keçmə).Məni gör-məmiş(getməz) və s.
7)Feli bağlama düzəldən -kən şəkilçisi ; məsələn;olar-kən, ge-dər-kən ,bilmiş-kən bə s