Sessiyasında kitabxanalar tərəfindən qeyri-maddi mədəni irsə dair
Yüklə 169,87 Kb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Başqa dərmana ehtiyac yoxdur.
- Hacıməlik kəndi adı haqqında
- Əsli və Kərəmin qəbirləri tapıldı
- 12 saylı Yeni Zod kənd kitabxanaçısı Mirzəyeva Firuzənin söylədikləri Bayatılar
|
Nənələrimizin söz boxçasından Axşam oldu. Suğra nənənin yan-yörəsi doldu nəvə-nəticəynən. Biri nağıl istədi, biri tapmaca soruşdu. Ən balaca Müşfiq də başını başlara qatdı: -Nənə bir gülməli şey də danış mənə, nə olar. Özü də bəydən olsun. -Nə deyirəm ağrın alım, a mənim, bəy balam. Keçmişdə bir bəy varmış. Qapısına ağlı kəsməyən adam gələndə nökəri göndərərmiş ki, get denən ağam xəstədir. Bir gün bəyə yenə qonaq gəlir. Bəy də nökərini göndərir ki,get denən ağam xəstələnib. Qonaq da üzlü qonaq imiş haa... Qırsaqqız olur ki, ağanın xəstəliyi nədir axı? Nökər özünü itirir, başlayır kəkələməyə. -Ağam uzanıb yerə. Başı şişib qarpız boyda olub.Qarnı boranı boyda olub.Ayaqları elə bil yemişdir...Rəngi badımcan kimi qaralıb.Əlləri... Bu yerdə qonaq qəhqəhə çəkir: -A bala,daha denən ağam bostana dönüb də...ha...ha...,ha... vay səni.
Talalıların ağsaqqalı deyir: - Qalalılara bir içim də su vermək lazım deyil. Ağca səhənglə su götürəndə onun qoşa hörüklərini kəsin! Bunu bilən qaya utana-utana Ağcanın yanına gəlib deyir:- Talalılar pusqudadırlar. Su götürəndə sənin hörüklərini kəsəcəklər.Xəbər Ağcanı sarsıdır,çox məyus olur, deyir:-Bəs nə edim? Qaya deyir:-Mən qalaya su arxı çəkmişəm. Gündüzlər yatmışam, gecələr işləmişəm. Ağca sevinir. O, Qayanı bərk-bərk bağrına basıb deyir:-Sən mənim xilaskarım, gözlərimin işığısan. Qayanın gözlərində bəxtiyarlıq çağlayır. Ağca deyir:-Talalılar hücuma hazırlaşır, gəl biz onları qabaqlayaq. Atalar havayı deməyib ki,”vaxt bir quşdur,onu unudan bihuşdur”. Gecə yarı at ilxısını talalılara tərəf ötür. Elə biləcəklər ki, biz vuruşa başladıq. Yuxulu-yuxulu bir-birini qıracaqlar. Belə də olur.Bir tərəfdən də Ağca talalıları səhərəcən oxa tutur.Talada qan su yerinə axır.Çarpışmada qalalılar da az zərər çəkmir. Atışmada Qaya ölür.Ağca onu öz qızıl yəhəri ilə birlikdə qalanın 21 başında dəfn edir. Ağca qalanın gah bu,gah da o bürcünə qaçıb, ox atır ki, tək olduğu bilinməsin. Ağcanın oxundan təngə gələn tala ağsaqqalları bir yerə yığılıb məsləhətləşir, deyirlər: -Qalada susuz qalmaq olmaz. Yəqin haradansa yerin altı ilə qalaya su gəlir. Bir qocanın tədbiri ilə quru arpa yemiş susuz qatırı qalanın dövrəsində gəzdirirlər. Ağca görür qatır Sarı bulaq tərəfə gedir. Anlayır ki,talalılar suyu tapacaqlar. Fürsət tapır, taladan çıxıb qaçır. Talalılar qatırın köməyi ilə su tüngünü tapıb dağıdırlar. Daha qalaya su gəlmir.Onlar bir neçə gün gözləyirlər. Görürlər ki, Ağca qaladan bir yana çıxmır, onda qalaya hücum edirlər. İçəri girəndə görürlər ki,Ağca yoxdur. Tayfa başçısı olan qoca: -Tayfam qırıldı, oğlum öldü. Tala öldü qanlı tala, dağılmadı dağda qala,-deyib canını tapşırır. O gündən həmin yerin adı Axarca qalır. Sözügedən Tala Qızılca kəndi yaxınlığındadır.
-Al bunu, qoyarsan yaranın üstünə,tənziflə də 22 Tərəvəz göyərməyən həyətdə tikan bitər. Güclü qalmaq istəyirsənsə,torpağı qüvvədən düşməyə qoyma. Birinin həyəti uzun-uzun qamışlıq, o birinin bostanı şirin-şirin yemişlik. Palıdı kəsdi, yerinə qarpız əkdi. Qanqal gözünü qızıl gülə zilləyib baxırdı:”Ay yazıq,-deyə fikirləşirdi,-gör nə yekəlikdə qəbahətin var ki, xəcalətindən üzün qıpqırmızı alışıb yanır”. Qara qarğa rişxəndlə tovuz quşuna baxıb dodaq büzürdü.”Ay yüz rəngin çalarından yaranmış”deyirdi ona. Soruşurlar:”Ay bulud, niyə yağmırsan?” -Dedi:”Dünyaya yazığım gəlir. Yağsam, sel-su yuyub apara onu Ağacı kəsdilər, oda qovuşmaq üçün odunluq oldu. Otu biçdilər, palçığa qarışmaq üçün ələf oldu. Hər onu görəndə deyirlər:”Meşə çaqqalsız olmaz”. Quyu suyu bəyənmirdi çay suyunu. Deyirdi”Duruşu yoxdur, 43
Qaranquş baharı başlayır, bülübül tamamlayır. İl quraqlıq gələndə quş yuvasını kölgə tərəfdə, yağıntılı gələndə günəşli tərəfdə tikir. Torağay səhər tezdən oxumursa, deməli yağış gözlənilir. İlin bərəkəti bahar çiçəklərinin sayı qədərdir. Dumanlı yaz ilin bolluğundan xəbər verir. Leylək dimdiyini şaqqıldadırsa, deməli, il yaxşı keçir Sərçələr səhər tezdən bir yerə cəm olub civildəşirsə, hava günəşli olacaq. Kömyə yetəndir-Vətəndir torpaq. Torpağa yanmasan-yandırar səni. Bütün məhəbbətlərin ibtidası torpağa məhəbbətdən başlayıb. Torpağı uca tutanı ucaldar torpaq. Kövşənsiz naxır, düzənsiz at bəslənməz. Torpaq da sevinir barını insanlara verəndə. 42 sarıyarsan. Bir həftədən sonra yanıma gələrsən,başqa dərman yazacağam. Bir həftədən sonra Qədim kişi yenə həkimin yanına gəlir. Həkim yaranın sarığını açanda görür ki, öz yazdığı resept kağızı yaranın üstünə qoyulub. Yaradan isə əsər-əlamət qalmayıb. Həkim özünü gülməkdən zorla saxlayır və qayıdıb Qədim kişiyə deyir ki, daha başqa dərmana ehtiyac yoxdur. Gəlin qayası. Sellər, sular bir-birinə qarışanda,yallar-yamaclar səməni kimi göyərəndə, bənövşələr kolların dibində boyun büküb,həsrətlə yol gözləyəndə, ellərin yaylağa doğru ağır-ağır, karvan-karvan köçü başlarmış. Deyirlər Kəpəz dağının ətəklərinə,Qaraçuxalar yaylağına uzaq aran elindən ağzı yaşmaqlı, uzun tuman, hörükləri topuqlarına dəyən qızlar,gəlinlər,ağbirçək qarılar,ağsaqqallar, igid-igid oğullar at belində yüklü-farmaşlı qoyunlu-quzulu ləngərlənə-ləngərlənə göy yamacların gülünü, çiçəyini dərə-dərə dişgöynədən şərbət bulaqlardan içə-içə süfrə çəmənliklərdə əyləşə-əyləşə gəlib bir ağır el köçü düşmüşdü. Cavanlar bir kənarda çubuqdan alaçıq tikirdilər. Uşaqlar kəpənək kimi gülə çiçəyə qonurdular. Qızlar nazlana-nazlana, güyümləri,sənəkləri doldurub güzgü bulaqların başında özlərinə sığal çəkirdilər.Gəlinlər bir tərəfə çəkilib,yorğunluqlarını alır, uşaqlarını əmizdirirdilər. Ağsaqqallar, ağbirçək qarılar isə baş-başa verib gəlimli, gedimli dünyanın işlərindən şirin-şirin danışırdılar.Gəlin 23 xəlvət bir guşədə çadrasını başından kənara atıb saçlarını topuğuna darayırdı. Sonrada ağlayan körpəsini qucağına alıb əmizdirməyə başladı. Yazıq gəlinin nədən xəbəri vardı ki, hardan biləydi ki,belə üzü, gözü açıq halda qayınatası çağıracaq. -Ay Həlimə,ay Həlimə, qızım haradasan, tez özünü bura yetir. Həlimə üz-gözünü örtməyə,çadrasını başına salmağa, uşağı yerə qoymağa macal tapmadı.Qaynatasının üzünə elin adətini pozmuş halda çıxdı.Bu, gəlinə çox ağır gəldi.Üzünü göylərə tutub dedi:Ay allah,sənə yalvarıram,mən böyük günah işlətmişəm,o qocanın üzünə bir də çıxa bilmərəm,məni daşa döndər.Deyirlər gəlin qucağında uşaq, ətrafındakı qoyun-quzu, köç-karvan, hamısı bir anın içində daşa döndü. O vaxtdan insan nəsli neçə yüzillik ömür sürüb. Qaraçuxalar yaylığının yaşıl düzənliyində daşa dönmüş el köçü hələ də dağdan arana qayıtmayıb.Həlimə isə öz körpəsini bağrına basıb el yolu ilə gəlib gedənə tamaşa edir. Göygöl şəhər sakini. Aydın Hacıyev. Cinnər həmməşə istəyillər ki, adamnara pisdih eləsinlər.Bir də görürsən ki, cinnər göyə qalxıp ya günü,ya da ayı tutdular,qabağa örtüh cəkip qoymadılar ki, işığı yerə düşsün. Onda gərəh göyə güllə atasan,dəmr qabları döyəsən ki, möhkəm gurultu qopsun,cinnər də, qorxup qaşsınlar. 24 Qaz qaqqıldayar, İliyin tökər. Açması: nəhrə. Atalar sözləri Yaz gəlişi-el alqışı. Yazda bir gün itirən yayda bir ay, payızda bir il itirər. Yazda yatan qışda üşüyər. Yazda torpağa qardaş-qışda hörmətli yoldaş. Baharım çiçək-çiçək, meyvəsi daha göyçək. Yaz bitirər,yay yetirər. Yazda əkin əkərəm,qışda olar,arı da! Yazam, nazam, borclu qalmazam. Torpağın sirrini əli torpaqda olandan soruş. Çörək ətirli, torpaq nəfəsli. Torpaq ovuclayan qızıl ovuclar. 41
Astanalar torpağı. Kim balamı istəməsə, Gözünə bibər yarpağı.
Quzunun yüzü qurban. Quzudan qurban olmaz, Anası özü qurban. Qurban olum qurbana, Yüyürər çıxar xırmana. Xırmançı vurar qıçına, Yıxılar arxın içinə. Arxın içi çiçək olar, Balam hamıdan göyçək olar. Kolayır kənd sakini Şövkət Şərifovanın dilindən. Bilməcələr Eləmi qan ayağı, Kəkliyin qan ayağı. Aşıq bir höküm görüb, Üç başı, on ayağı.
Quyruğun bükər. 40 Danayeri kənd sakini Qasımov Bəhri Hacıməlik kəndi adı haqqında Hacıməlik kəndnin adı haqqında yaşlı ziyalılar belə deyirlər: Çar Rusiyasının ordusu 1904-cü ildə Gəncə şəhərinə hücum edən vaxtlarda kəndin ərazisində ordunun silah- sürsat, barıt anbarı olub. Gəncə şəhərindən hacı Məlik adında bir şəxs həmin anbara su axıdıb. Silah-sürsatı yararsız hala salıb. Rus ordusuna çox ziyan dəyib. Bunu eşidən Türk generalı hacı Məlik kişini yanına cağırıb ona böyük torpaq ərazisi hədiyyə edib. Kənd isə həmin ərazidə bir necə ildən sonra salınıb. O zaman kəndin əhalisi cəmi 10 ailədən ibarət olub. Hökümətin əli ilə Qulaca deyilən yerdə kəndin yaxınlığında yerdən qazma evlərdən ibarət Alıuşağı və Hacı Məmmədli yaşayış məskənləri kəndə köçürülmüşdür. Kəndə 3050 hektar ərazi verilmişdir. Kəndin adı isə Əzizbəyov adlandırılmışdır. Amma el arasında həmişə kəndə Hacıməlik deyilib. Hacıməlik kənd sakinlərinin söylədiklərindən Rəvayətə görə bir çoban Göygölün ətrafındakı səfalı yaylaqda qoyun otarırmış. Sürüdəki qoyunların, qoça gələn vaxtı imiş. Amma çobanın qoçu yox imiş. Odur ki, Allahdan arzu edir ki, ona qoç yetirsin, qoyunları qısır qalmasın. Qarşıdan gələn il yaylağa 25 gələndə gölün kənarında bir qurban kəssin.Biraz keçmir ki, yer- göy titrəyir. Göygöl bərk təlatümə gəlir. Göldən bir ağ, bir qara qoç çıxıb sürüyə qarışır.Az keçir, qoçlar qayıdıb suya girirlər. Çobanın sevinci yerə-göyə sığmır. Vaxt gəlib çatanda sürüdəki qoyunların hamısı qoyunların hamısı quzulayır. Heyvanların sayı birə-iki çoxalır. İl dolanır yenə yaylaq vaxtı çatır.Çoban quzuları da analarının yanında sərin Göygöl yaylağına gətirir. Bəli, bir gün sürü çəmənliyə yaylıb şirin-şirin otlayırdı. Çobanda həvəslə gah sürüyə, gah da Göygölə tamaşa edirdi. Birdən yadına düşdü ki, keçən ilki vədinə görə Gölün kənarında qurban kəsməlidir. Çoban sürüdəki heyvanlarına qiymadı.Yerdən bir həşərat tutub öldürüb dedi ki, bu da buranın qurbanı. Çoban bunu demişdi ki, yenə yer-göy titrədi. Göygöl təlatümə gəldi. Keçən ilki qoçlar göldən çıxdı. Bir göz qırpımında sürünü döşləyib gölə tökdü. Çoban başına döyə-döyə qaldı. Dediyinə peşman oldu. İtinin yanına salıb gölün qırağına gəldi, heç nə görmədi. Deyilənə görə, çobanla iti o qədər durub baxdılar ki, şəkilləri həmişə lik düşüb suda qaldı.
Qəbrim üstə əkməyə, Gül götürüb yazda gəl.
Bu dağların maralı Dost olursan, yaxın ol, Olmursan gəz aralı. Köynəyi biçən olsun, Biçibən tikən olsun. Mən sənə göz dikmişəm, Sənə göz dikən olsun. Oxşamalar. Balam haradan gəlir? Zülfü sabahdan gəlir. Çirməyib qol-biləyin Çiçək yığmaqdan gəlir. Çirmənib ağ biləklər, Dam üstdə qar kürəklər. Görsə atası gəlir, Həm yüyürər, həm iməklər. Qarayam Qənbər kimi, Müşk ilə ənbər kimi Anam məni çox sevir, Tanrı,peyğəmbər kimi 39 Gəlir yaman soyuqlar. Müdirlərin cibində Yumurtalar toyuqlar. Vəzifəm həmdəm oldu Görün, qohum qardaşım Başıma nə cəm oldu.
Kabab mənim, şiş mənim İşçilərin adına Yazılan bəxşiş mənim. Qəmər Quliyeva Eləmi dəlisənmi, İlqara bəllisənmi. Cəllad-bıçaq gələndə, Çağırram gəlisənmi.
Xoş inildər, xoş mələr. Mənim ahu-zarımdan, Dağ inildər daş mələr. İpək yaylıq ad oldu, Yırtıldı bərbad oldu. Sən mənə yar olmadın, Üstümdə bir ad oldun. Mən aşiqəm yazda gəl, Gül gətirib yazda gəl. 38 əməlləri nəticəsində qovuşa bilməyən sevgililər od tutub yanırlar. Dastan qərhəmanlarının qəbirləri Göygöl rayonunun 25 il bundan əvvələdək elə “Qara keşiş yurdu” adlanan Kərəmli kəndində tapıldı. Əsli və Kərəmin məzarları məhz bu kəndin yuxarı hissəsində, Gülazar bulağı yolu istiqamətində qədim qəbristanlığın qalıqları arasındadır. Qəbirlərdən birinin Əsliyə, digərinin isə Kərəmə aid olduğu bildirilir. Bu da Qara keşişin qəbri! Üzərində də günahları böyüklüyündə ağır daş. Qəbirlərdən əlavə ərazidə Əsli Kərəm əhvalatına uyğunlaşdırılmış başqa nişanələr də var. Qəbirlərin üstündə yer alan və indi yalnız xaç kimi qəbul edilən işarələr onların tarixçəsinin xristianlıqdan daha qədim olduğunu deyir. Şifahi xalq yaradıcılığının məhsulu olan dastanlar çox vaxt müəyyən təhriflər olsa da, keçmişdə baş verən hadisələri özündə əks etdirir. Bu baxımdan iki aşiqin uyuduğu bu qəbirlərin yerləşdiyi ərazinin araşdırılması əhəmiyyətli ola bilər.
Bir gün Qamanov Bəhrəm həmkəndlisi Hacıyev Fərrux ilə yeyib içir. Hər gün pulu Qamanov Bəhrəm verir. Bir neçə zaman keçir. Hər gün eyni vaxtda yemək yeyirlər, pulu yenə Qamanov verir. Axır ki, təngə gəlib deyir, ay yoldaş harda yazılıb ,Bədoy yesin, Bəhrəm versin. ***************** 27 Bir gün də Qamanov Bəhrəm İrəvan şəhərinə gedir. Görür ki, camaat hara isə yığılır. Deyir ki, gedim mən də baxım. Görür ki, futbol oynayırlar. Oturub oda baxır. Birdən bir nəfər arxadan ayağa qalxıb qışqırır. Qamanov geri çevrilib deyir, niyə qışqırırsan?.-Deyir ya bolelşik. Bəhram kişi deyir sən bala eşşəksənsə mən ana eşşəyəm. ***************** Bir gündə Hacıyev Fərrux oğluna toy edir. Çölə çıxır, içəri girib camaata deyir, siz oturun. Toya da 5- 10 nəfər gəlibmiş. Yenə mağara girib deyir , yoldaşlar siz çörəyinizi yeyin camaat da gələcək . Elə bu zaman Fərrux kişinin qızı içəri girib deyir. Ay dədə sən kimin toyuna gedibsən ki, bizim toyada gəlsinlər. Elə özümüz yeyib, özümüz də içərik. ***************** Bundan əvvəl camaat ot biçilən zaman yerini dırmıqla yığmağa gedirdi. Fərrux kişi də briqadir işləyirmiş. İşə gedən fəhlələrə əmək günü yazmaq əvəzinə hər gün bir qurud qaba qoyur , qoyduğu qurudları da uşaqları oğurlayib yeyir. Ayın axırı olanda fəhlələrin əmək gününü yazanda az yazır. Bundan hirslənən fəhlələr Fərrux kişiyə deyir, mən 20 gün, o biri deyir mən 25 gün işə getmişəm. Fərrux kişi fəhlələrə hirslənib deyir, qabda 10 dənə qurud var. Deməli sən 10 gün işə gedibsən. Elə bu zaman qızı deyir, ay dədə qurudlari biz yemişik. Elə fəhlələr düz deyir ki, bizim əmək günlərini düz yaz. ***************** 28 Bala-bala qonşudan Toyuq cücə əkərəm. Var bir sənətim. Şanım, şöhrətim mənim. Böhtan atan, şərbazam- Budur adətim mənim. Nəhəng mənəm, nər mənəm. Kişi mənəm, nər mənəm Üç ailə dağıtmışam, Yurdu dərbədər mənəm. Qələndər Əliyev
Əzizinəm yatmayır, Ağlıma söz batmayır, Beş aydı restoranda Təmir başa çatmayır.
Gül gətir, təzə gətir, Burada mən müdirəm Xırıd eylə bizə gətir. Halıma yanmayırlar, Qeydimə qalmayırlar, Özgə yerdən qız aldım Uçota salmayırlar. 37 Bağban, qolun qırılsın, Yara gül az gəlibdir. Ağ alma, qızıl alma, Gəl yola düzül, alma. Ya gəl muradımı ver, Ya məndən üzül, alma Pənahlılar kənd sakini Qasım Baba söyləmişdir. Mağazda malım var- Əla kef-əhvalım var. Kimsəyə göstərmərəm, Ayrıca dəllalım var. İllər ayımdır mənim, Qışda yayımdır mənim. İşləmədən pul allam, Müdir dayımdır mənim. Yoxdur heç nəyim mənim. Var bir diləyim mənim. Şərab qanım olaydı, Araq ürəyim mənim. Soruşmayın nə karəm. Veyil gəzən bekaram. 36 Bir gün də bir kişi kirvəsigilə qonaq gəlir. Xeyli yeyib içirlər. Ev yiyəsi kirvəsini evlərinə yola salır. Kirvəsi əl çəkmir deyir mən də səni yola salmalıyam . Hə birdə görürlər səhər açılıb. 12 saylı Yeni Zod kənd kitabxanaçısı Mirzəyeva Firuzənin söylədikləri Bayatılar Quzular mələr gələr, Dağ-daşı dələr gələr, Telefona əl atanda Başıma nələr gələr. Saralmaram, solmaram, Bulud kimi dolmaram. Təcili yardım gəlsə, O dünyalıq olmaram. Tükəndi sözüm daha, Dözüm ver, dözüm daha. Avtobus gözləməkdən Yoruldu dizim daha. Çəkmə bazara məni Salma azara məni. Bu cala-cuxur yollar Gətirib zara məni. 29 Xörəyim yox, küsərəm. Əsim-əsim əsərəm Evimizdə qaz yansa, Gündə qurban kəsərəm.
Hansı qəlbi şad etdi. Təmircilər evimi Dahada bərbad etdi. Mən aşiq bəndinə bax, Obaya, kəndinə bax! Diş cəkib, manat alır, Bir bunun fəndinə bax. Bürüyüb qürur məni, Gözlə burda, dur məni. Xalturaçı maşınam Milis qoruyur məni. Əzizim yatan günü, Murada çatan günu, Bayramıdı, malların Əl altdan satan günü. Kabab yeyib doymuram, Hər yetəni soymuram. Böyüklərin cibinə Əl atmağa qoymuram. ************************** 30 Göyçə -göyçə dilimdə Çiçək açdı gülüm də Vətənim yox, elim yox Necə yatım qəbirdə
Əzizim xoş bulağa, Suyu sərxoş bulağa Birin sən de, birin mən, Tökülsün yaş bulağa
Tərpənmə, başa dəyər. Bir vəfalı yar olsa, Yüz min qardaşa dəyər. Mən aşiq sarı qaldı, Gün keçdi sarı qaldı. Çox gözlədim, gəlmədin, Gözüm yol sarı qaldı. Açıq qoy pəncərəni Gözüm görsün gələni. Qəbrə necə qoyarlar? Yar dərdindən öləni. Bu gölə qaz gəlibdir, Boy sərvinaz gəlibdir. 35 Bir nurlu səhərim var Bu mənə bəsdir. Əsəbləşmək əbəsdir Hava təmiz , sular gəlir Bu mənə bəsdir Dəlinin gücü qolundadı Şoferin gücü yolundadı Qurdun gücü gözündədi Şairin gücü sözündədi Halal yeki! Nur çilənsin üzünə Doğru danış! Qüvvət gəlsin sözünə Qadın var qeyrəti! Qılınc tək kəsər Kişi var tülkü tək! Yüz dona girər Dost yolunda boran olar, qar olar Kişisənsə döz borana, döz qara Şükür olsun Allaha Ruzi verib! Azda olsa besimdir Bütün qızlar! Ana bacımdır Tək birisi yarım olub! Bəsimdır Üçtəpə kənd sakini Qurbanov Camal Heydər oğlu Göyçə Əzizinəm bənövşə Hardan gəldi bənövşə Göyçəmin ətri gəldi Nə söylədi bənövşə 34
İldən-ilə ucaldıq. Yerdə, yurdda durmadıq, Ulduzlardan baç aldıq.
Hər an iftixar etdik. Torpağın sinəsini, Qarış-qarış bar etdik. Dalda duraq niyə, Biz layiqik yüksəyə. 53 min ton üzüm, Bəxşiş verdik ölkəyə. Əzizim ala qoyun, Balanı yala qoyun! Normanı ikiqat verib, Doğdu cüt bala qoyun. İl dolanır, yay keçir Demirik gün boş keçir Fərəhli günlərimiz. Bir-birindən xoş keçir. El çöldə külünk vurar. Dağı dağ üstə qoyar. Ərizəbaz ərizə ilə Planını doldurar. 31 Sədirə bax, sədirə, Yağ qatıbdır fətirə. Kaş nə ola planı, Kabinetdə yetirə.
Hamıdan öndəyik biz Gözü götürməyənlər Baxma deyir nəyik biz. (Bayatıların müəllifi Q. Qəmərdir).
Yerişin qaza bənzər. Boyun Şahbaza bənzər Qış günü qapıdan girsən Qış günüm yaza bənzər.
Ceyran çölə birdə gəl Sən olasan öz canın Bizim elə bir də gəl. Ayağım yalınıydı. Tikanım qalınıydı. Heç ölmək istəməzdim. Əzrailim zalım idi. Əzizinəm bilən olsa, Göz yaşımı silən olsa. 32 Bacı-qardaş yaxşıdı, Qədrini bilən olsa. Yeni Zod sakini : Briliyant Hacıyeva Əzizinəm analar Nənə olar qocalar Nağıl deyən nənələr Nəvələrə tac olar Ay gəldi batdı getdi Gün gəldi yaxdı getdi Buludlar axdı getdi Bu dünya bir, şəkildi İnsanlar baxdı getdi
Mehriban ana durub keşiyində, Boran qar, olsa da , eşiyində İsidər onu ana laylası Yoxsada dünyanın ucu bucağı Hər yerdən istidir ana qucağı Atam qoydu adımı Anam daddı dadımı Allah mənə yetirdi Sənin kimi ağıllı qadını ************ 33 Yüklə 169,87 Kb. Dostları ilə paylaş:
|