Shirin xanim Sechmeler 4-cu ktab indd

242
Ширин Ханым Кяримбяйли Шадиман
ŞƏMŞİRİN RUHU
Kəlbəcərə doldular,
El, obanı aldılar.
Dər-divarı qırdılar,
Ev-odama vardılar.
Sandığda əlyazmamı,
Evdə nə vardı hamı,
Əllərində talandı,
Ruhuma od qalandı.
Qıfılı sındırdılar...
Hər şeyi yandırdılar...
Muzey evim alışdı,
Od-ocağa qarışdı.
Yağıya el qəsirdi,
Məzarım da əsirdi.
Ruh qəzəblə süzürdü,
Qəm içində üzürdü.
IV
QUBADLI MƏZARSTANI
Alışır yurdlarda dumanlar, sislər,
Vətəni paraya satdı naqislər.
Qubadlı qartalı dərədə nalan,
Burda min satan var, min bir də alan.
Yenə üsyan edir sinəmdə hisslər,
Vətəni paraya satdı naqislər.
Məzarlar necə də mükəddər, qəmli,
Yurd-yuva, od-ocaq, dağlar ələmli.
Uçur gecələri ruhlar səmada,
Bitib tükənməyir nə qan, nə qada.
Əsir məzarlar da bizimtək ağlar,
Evindəki kimi gəzir yağılar.
Düşmən çəkmələri qəbirə əzab,
Tanka, qıradlara gətirməyir tab.
Uçur min illiklər, köhnə qəbirlər,

---

243
Сечмяляр (шеирляр)
Çıxıb orbitindən, çıxıb səbirlər.
Zaman öz atında çapmaqda gərgin,
Millət oymaq-oymaq yurdsuz, didərgin.
Ruhlar da gəlməyir güllə səsinə,
Yağının o quduz yad nəfəsinə.
Fəqət gecə oldu, susur güllələr,
Tülkütək kollarda o yağı mələr.
Bu vaxt Qubadlıda əsir məzarlar,
Tarixə yeni bir vərəq yazarlar.
Uçuşur göylərdə ruhlar da xoflu,
Tarixi bilinməz məzarlar ulu.
Solmuş kəfənləri süzərək şaşqın,
Qəbir evlərində gəzərək şaşqın,
Hey üzər ruhları, üzər fəlakət,
Deyər: «Xilas edin bizi, məmləkət.»