Щяр бир алим гиймятлидир. Анъаг нязяриййяни тяърцбя иля бир



Yüklə 0,85 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə11/12
tarix05.05.2017
ölçüsü0,85 Mb.
#16935
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   12

66

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014



Dəyərli kitablar 

Con Сюrl

mənsub olan filosofların görüşlərinə görə, yalnız

dildəki ifadələr fiziki fenomenlər sayəsində öz

təsdiqlərini tapmalıdır. Bu isə dil‐düşüncə əlaqə ‐

sinə böyük zərbə vurmaq deməkdir. Məsələn,

dildəki əmr cümlələri, yəni «icraedici» (perfor ‐

mative)  cümlələri fenomenlər təsdiqləmir, əksinə

bu mahiyyətdə olan cümlələr fenomenləri və dav ‐

ranışları yönləndirir. Təsadüfi deyil ki, bu fikri

fəlsəfi aspektdən ilk dəfə təhlil edən J.L.Oustinin

əsərinin adı da belədir: «Sözlərlə əşyaları necə

yaratmaq olar?» (How to do things with words?) 

Son dörd yazının ilkində Con Sörl danışma

fenomeninin hermenevtik mahiyyətini, ikinci ‐

sində analitik fəlsəfədə şüur və niyyət əleyhinə

olan görüşlərin tənqidini, son iki yazıda isə həm

nitq aktları, həm də niyyətlilik nəzəriyyəsində

zehni həqiqət formalarının olduğunu iddia

etməkdədir. 

Bu məqamda qeyd etməliyəm ki, Con Sörl

şüurun mahiyyətini açıqlayarkən təbiət elmləri

ilə sosial elmlərin mahiyyətcə fərqini də bu

kontekstdə izah edir. Ona görə, təbiət elmləri

həqiqətin dünyada immanent olan xüsusiyyət ‐

lərini hər hansı bir müşahidəçidən asılı olmadan

mövcud olduğu şəkildə təsvir edir. Buna görə

də cazibə qanunu, fotosintez və elektromaqnetik

dalğalar tamamilə təbiət elmlərinin mövzula rı ‐

dır. Ancaq hamamda cakuzinin olması, beş

dolların varlığı və ya bir stulun var olma kimi

xü 


susiyyətləri təbiət elmlərinin mövzularına

daxil deyil. Qeyd olunan bu əşyalar fiziki xüsu ‐

siyyətlərə malik olsalar da, hamamda caku zinin

olması və ya beş dollarlıq pul olma xüsu siy ‐

yətləri ancaq müşahidəçi və istifadəçi lərə bağlı

olaraq dəyər qazanır və var olurlar. Məhz Sörl

bunu izah edərkən şüurun, eyni zamanda niyyət

ilə əlaqəsini də quraraq təbiət elmlə rin dən fərqli

olaraq, humanitar‐sosial elmlərin niyyət daşıyan

mahiyyətlərini vurğulayır. Bu mənada da hər

hansı bir simvol ona simvolluğu aid edən

müşahidəçiyə və istifadəçiyə görə simvol sayılır. 

Ümumiyyətlə, Con Sörl özünün bütün fəlsəfi

yaradıcılıq sistemində XVII əsrdən, yəni Rene

Dekartla başlayan fəlsəfi dünyagörüşünün müasir

dövrdə parçalayıcı mahiyyətinə diqqət çəkərək

texniki elmlərdən tutmuş humanitar elmlərə

qədər şüur, ictimai münasibətlər, niyyət, dil

fəlsəfəsi kimi ciddi elmi‐fəlsəfi mövzuları bu

kitabında analitik şəkildə izah edir.  

Con Sörlün bu kitabda qeyd etdiyi ən əsas

məqamlardan biri şüur və beyin əlaqəsinə dair

görüşləridir. Belə ki Sörl müasir nevrobiologiya

sahəsindəki inkişafı diqqətə alaraq fəlsəfə sahə ‐

sində də bu arqumentlərin tətbiq olunma sına

çalışır. Hə a o, beyinin bir mexanizm oldu ğunu

və bir prinsip olaraq beynimiz kimi düşüncə və

zehni prosesə malik olan süni bir beyin yara ‐

dılmasını mümkün hesab edir. Məhz bu düşüncə

tərzi modern fəlsəfədə ciddi müzaki rələrə səbəb

olur. Haqlı olaraq bəzi müasir filosoflar düşün ‐

mənin beyini hərəkətə gətirdiyini və əhatə etdi ‐

yini vurğulayaraq, beyindəki neyronların hərə kətinə

istinad edilərək həyatın tam olaraq açıqlana bil ‐

məyəcəyini ifadə edirlər. Çünki insanın xarici

aləmlə qurduğu münasibət nəticəsində müxtəlif

bilik növləri meydana çıxır. Həyatın özü insanın

buraya istiqamətlənməsi və anlamaya çalışması

sayəsində ona müəyyən biliklər verir. Təfəkkür

pro sesi bu baxımdan insanı bir bütovlük çərçi ‐

vəsində qiymətləndirir.  

Afət KAMALOVA,

AMEA‐nın Fəlsəfə və 

Hüquq İnstitutunun əməkdaşı

67

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014



XX əsr və XXI əsrin əvvəllərini əhatə edən

qısa tarixi bir dövr ərzində dünyada elmi‐ictimai

proseslər sürətlə inkişaf etmiş və insanın normal

həyat tərzinin təminatı, maddi nemətlər bolluğu

yaradılması istiqamətində bir sıra mühüm

nəticələr əldə olunmuşdur. Әyani misallarla

bu proseslərin inkişaf sürətini göstərmək müm ‐

kündür. 


Elmin inkişafında insan amilinin nə qədər

mühüm əhəmiyyət kəsb etdiyini ötən əsrin

ikinci yarısında tibb sahəsində qazanılan

nailiyyətlər sübut etmişdir. 

Belə nailiyyətlər sırasında əvvəllər sağal ‐

maz hesab olunan xəstəliklərdən əziyyət çəkən

insanların müalicəsinin mümkünlüyü, ağır

xəsarətlər almış şəxslərin qeyri‐müəyyən müd ‐

dətə komatoz vəziyyətdə saxlamaqla onla rın

«ölmək hüququndan» məhrum edil məsi, ciddi

fiziki qüsurlarla doğulan uşaqların həyatının

uzadılması, qanın sepa rasiyası, daxili orqanla ‐

rın transplantasiyası, eyni zamanda süni orqan ‐

ların yaradılması, süni mayalanmanı və s.

göstərmək olar. 

Bu uğurlar bir tərəfdən insanların həyat

səviyyəsinin yüksəldilməsi, sağlamlıqlarının

möhkəmləndirilməsi, ömürlərinin uzadılması

ilə nəticələnsə də, digər tərəfdən bir‐biri ilə

münasibətdə müəyyən ziddiyyətlərin yaran ‐

masına və elmi, ictimai, sosial, mənəvi proses ‐

lər müstəvisində köklü dəyişikliklərin baş

verməsinə səbəb olmuşdur. Həmin dəyişiklik ‐

lərin əksəriyyətinin məhz biologiyadan, xüsu ‐

silə də tibbi biologiyadan qaynaqlandığı zəru   rətinə

görə elm aləmində «bioetika» adla nan yeni

anlayış və etik meyar formalaşmışdır. 

Bioetika – insanın həyatla ölüm arasında

manipulyasiyası zamanı mənəvi‐etik‐hüquqi

sərhədlər haqqında olan biliklər sistemidir.

Belə ki, məhz 1965–1990‐cı illərdə elmin,

xüsusilə təbabət elminin inkişafı inqilabi nəti ‐

cə lərə səbəb olmuş, insanların nəinki müali ‐

cəsinə, sağlamlıqlarının bərpasına, eyni zamanda

onların həyatı ilə manipulyasiya edilməsinə

imkan yaratmışdır [13]. Bu isə yüzil liklər boyu

formalaşan ümumbəşəri mənəvi dəyərlərlə

kəskin təzadların meydana çıxmasına şərait

yaratmışdır.

Tibbin yeni nailiyyətləri və bu gün dün ‐

yada geniş vüsət almış genetik tədqiqatlar belə

bir vacib və insanlıq üçün taleyüklü suala

cavab axtarır: Elm, texnika sahəsində əldə olu ‐

nan yeniliklərin tətbiqi, onların insan həyatına,

ətraf mühitə  nüfuz etdirilməsi hansı mənəvi‐

etik prinsiplərə söykənməlidir və ən nəhayət,

qazanılan, icrası mümkün olan ən son texno ‐

loji imkanların hər birinin həya tı mıza müda ‐

xiləsi  nə dərəcədə zəruri və icazəlidir?

Әlbə ə, belə vəziyyətdə bəziləri, bir qayda

olaraq, «elmi tərəqqini dayandırmaq olmaz»

deyir, bəziləri nəzarətsiz texniki tərəqqinin

qurbanına çevrilməkdən  ehtiyat edir. Bir baş ‐

qaları  isə «təbiətə, ilkin yaşayışa qayıtmağa»

cəhd göstərir. Elm ilə ziddiyyət təşkil edən bu

fikirlərlə də tam razılaşmaq olmaz. Müasir elmin

inkişafına inanaraq yerdə qalanlara «pisdir»

demək də, onun səmərəsinə gözü bağlı inan ‐

maq da sadəlövhlükdür. Çünki prob lemin

kökündə duran məsələ kor‐koranə elmi təd qi ‐

qatları dayandırmaq deyil – halbuki bu, müm ‐

künsüzdür – yeni metodların ekspe 

riment


mərhələsinə çatmasını, sonradan nor mal kom ‐

mersiya predmetinə çevrilməsini ciddi hüquqi

nəzarət altına almaqdan ibarətdir. 

Eyni zamanda elmi və ictimai proseslərin

inkişafında böhran və təzadların qaçılmaz

olduğu göz qabağındadır.

Proseslərə təsir edə bilən insan amili elmi

təfəkkürə «ətraf mühit və  dərketmə» kimi

yeni kateqoriya gətirmişdir. Bir tərəfdən insan

kosmik fəzanın fəth edilməsində fantastik

nailiyyətlərinə sevinir, gələcəkdə enerji ehti ‐

yat larının digər planetlərdən Yer kürəsinə nəqli

imkanlarına, Günəşin sonsuz enerji mənbə ‐

yinə malik olmasına inanır. Әgər dünən bu



68

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014



ELMİ‐SOSİAL PROSESLӘRDӘ BİOETİK

NORMALAR SİSTEMİNİN RİYAZİ ÜSULLARLA

ӘSASLANDIRILMASINA DAİR

düşüncələr xülya idisə, bu gün reallığa çevril ‐

mək dədir. Məsələn, 2008‐ci ildə Hindis tan

alimlərinin elmin son nailiyyətləri əsasında

hazırlanmış kosmik aparatlar vasitəsilə Ay sət ‐

hindən uzunmüddətli enerji ehtiyatına malik

nümunələri Yerə gətirmələri bəşəriyyəti hey ‐

ran etmişdir. 

Amma digər tərəfdən, kosmik gəmilərin,

süni peyklərin Yerin zərif ozon qatını dəfələrlə

zədələmələri və bununla da biosferdə ekoloji

tarazlığın pozulması gələcəkdə kosmik tədqi ‐

qatların hansı arzuolunmaz nəticələrə gətirib

çıxaracağını bəri başdan ehtimal etməyə əsas

verir.


Başqa bir misal. XX əsrin ikinci yarısında

atom və hidrogen bombalarının yaranması,

nüvə texnologiyalarının inkişafı, atom elektrik

stansiyalarının inşası bəşəriyyəti enerji ilə təmin

etməklə yanaşı, onu ekoloji, bioloji və huma ‐

nitar uçurum qarşısında qoymuşdur.

Bu yaxınlarda «Nature Nanotechnology»

jurnalı dünyanın 400‐dək alimi arasında

keçirilən rəy sorğusunun heyrətamiz nəticələ ‐

rini açıqlamışdır. Məlum olmuşdur ki, onların

hər biri «nano» eranın gəlişini ruh yüksəkliyi

ilə qarşılasa da, sıravi istehlakçılarla müqayi ‐

sədə nanotexnologiya və gen mühəndisliyinin

imkanlarından daha çox narahat olduğunu

etiraf etmişdir. Onların fikrincə, yeni texno ‐

logiyaların insan orqanizminə və ətraf mühitə

təsiri gözlənilməz nəticələrə səbəb ola bilər.

Әn çox təhlükə yaradan amil isə genetik modi ‐

fikasiya olunmuş ərzaq məhsullarının yayıl ‐

masıdır. Bu təhdid əvvəllər nüvə enerjisinin

yaratdığı qorxuya bərabər tutulur. Elə isə

«nano» və elmin digər ən yeni nailiyyət 

lərindən bəşəriyyət nəyi gözləməlidir – vəd



olunan cənnəti,  yoxsa cəhənnəmi?

Alimlərin bu barədə də fikri birmənalı

deyildir. Məsələn, «Sun Microsystems» şirkə ‐

tinin təsisçilərindən olan Bill Coysun qəna ‐

ətinə görə, «əgər nanorobotlar özlərinə bənzər

yeni robotlar törətmək imkanına malik olar ‐

larsa, bu proses əvvəl‐axır insanın nəzarə tin ‐

dən çıxacaqdır. Bu zaman «azadlığa qovuş muş»

nanorobotlar xaotik şəkildə çoxalacaq, Günəş

enerjisi ilə qidalanan və sayı milyardları ötən

gözəgörünməz qiyamçılar ordusu onları əhatə

edən hər şeyi  özlərinə bənzəyən məxluqlara

«çevirəcəklər». Nəticədə Yer planeti, üzərin ‐

dəki bütün canlı və cansız aləmlə birlikdə

nəhəng selikli kütlə halını alacaqdır». ABŞ‐ın

Massaçusets ştatı Universitetinin Elm və Mü ‐

hən dislik kafedrasının  professoru, «Gözə gö ‐

rünməz maşınlar dövrünün müha ribəsi» adlı

kitabın müəllifi Tomas Makkarti isə əmindir ki,

«nanotexnologiyalar» yalnız föv qəl kiçik, mikro

ölçülü döyüş silahlarını yarat maqla kifa yət ‐

lənməyib, onların istehsal va sitə lərini də dün ‐

yaya gətirəcəklər. Nəticədə düşmən ölkəsinin

əhalisinə qarşı həqiqi soyqı rım törədiləcəkdir.

Bu zaman gen mühən disliyi qalibləri məğlub ‐

edilməz edəcəkdir.  

Qeyd edilməlidir ki, 2002‐ci ildə ABŞ‐da

nanofəlakətlərinin qarşısının alınması məqsə ‐

dilə xüsusi mərkəz təsis edilmişdir. Bu gün

həmin mərkəz bu sahə üzrə Ümumdünya nə ‐

zarət təşkilatının yaradılması ideyasının təşəb ‐

büskarı kimi çıxış edir. Beləliklə, insana,

ümu 

milikdə bəşəriyyətə təhdid məqsədilə



istifadə edilə biləcək elmi nailiyyətlərə nəzarət

(inzibati, hüquqi, etik) məsələsi bu gün

xüsusilə aktual mövzuya çevrilmişdir. Burada

həm etik, həm də  hüquqi aspektlər bir‐biri ilə

sıx şəkildə uzlaşmışdır. Müasir təbabətdə, gen

mühəndisliyində, insan orqanlarının trans ‐

plan  tasiyasında,  biotexnologiyalarda  baş  verən

misilsiz texnoloji nailiyyətlər elmin bioetika

kimi zəruri sahəsinin formalaşmasına tələbat

və zəmin yaratmışdır. 

Bioetika problemlərinin ilk və geniş müza ‐

kirəsi hələ 1946‐cı ildə Almaniyanın Nürnberq

şəhərində olmuşdur [1]. BMT‐nin İnsan Hü ‐

quq  ları üzrə Ümumi Bəyannaməsini (1948‐ci

il), həmin qurumun iqtisadi, sosial, mədəni,

vətəndaş və siyasi hüquqlar haqqında beynəl ‐

xalq paktları (1966‐cı il), Әsas hüquqlar haq ‐

qında Xartiyanı (2000‐ci il) və ümumi xarakter

daşıyan digər beynəlxalq sənədləri də nəzərə

alaraq, bu problemlərə dair aşağıdakı xüsusi

beynəlxalq aktlar hazırlanmış və qəbul edil ‐

mişdir:  Təbabət  və  biologiyanın  nailiy yətlə ri ‐

nin tətbiqi ilə əlaqədar İnsan hüquqları və

ləya 


qətinin müdafiəsi barədə Konvensiya

(1997‐cı il), İnsan hüquqları və biotəbabət

haqqında Konvensiya (1997‐ci il) və onun əlavə

protokolları, İnsanın genomu, İnsan haqları

haqqında Ümumi Bəyannamə (1997‐ci il),

69

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014



İnsanın genetik məlumatları haqqında Bey nəl ‐

xalq Bəyannamə (2003‐cü il), İnsanın klon ‐

laşdırılması haqqında Bəyannamə (2003‐cü il),

Kənd təsərrüfatı və qida məhsullarının isteh ‐

salı üçün bitkilərin genetik resursları haq ‐

qında Beynəlxalq Müqavilə (2001‐ci il), İndiki

nəsillərin gələcək nəsillər qarşısında məsuliyyəti

haqqında UNESCO‐nun Bəyannaməsi (1997‐ci il),

UNESCO‐nun mədəniyyət müxtəlifliyi barə ‐

sində Ümumi Bəyannaməsi (2001‐ci il) və s.

[5,6,7,14]

Lakin bununla belə, bilavasitə bioetika

üzrə məsələləri tənzimləyən ilk hüquqi akt

yalnız 2005‐ci ilin oktyabr ayının 21‐də qüv ‐

vəyə minmişdir. Həmin vaxt UNESCO‐nun

Baş Konfransının 33‐cü sessiyasında İnsan hü ‐

quqları və bioetika haqqında Ümumi Bəyan ‐

namə qəbul edilmişdir. Sənədin mahiy yətini

əks etdirən müddəalarında (maddə 1) qeyd

edilir ki, bəyannamə təbabət və həyat elmi ilə

bağlı olaraq insana tətbiq edilən texno 

lo 


giyaların sosial, hüquqi və ekoloji aspekt lərini

nəzərə almaqla,  buradakı etik məsə lə lərə toxu ‐

nur.


Bəyannamədə əsas bioetik prinsiplər,  məlu ‐

 mat landırma,  könüllü  razılıq,  şəxsi  həyatın

toxunulmazlığı, informasiyanın qapa lılığı, hər

hansı bir diskriminasiyanın yolve rilməzliyi, o

cümlədən yeni müddəalar, məsə lən, sosial məsu ‐

liyyət prinsipi (maddə 14) geniş əks olun  muş ‐

dur. Sənəd müvafiq prinsipləri açıq la maq la yanaşı,

onların praktikada tətbiqinə isti qamətlən diri ‐

lərək qərarların qəbulunda «peşəkarlığa, düz ‐

gün lüyə, ardıcıllığa və aşkar lığa» çağırır. O, eyni

zamanda elm və texni kanın müxtəlif sahələ ‐

rin dən olan nüma  yəndələrdən ibarət etika

üzrə müstəqil plüra listik komitələrin yaradıl ‐

masını da tövsiyə edir [5].

Göründüyü kimi, son illər bioetika məsə ‐

lələrinin həllində böyük irəliləyiş əldə olun ‐

muş, beynəlxalq statusa malik ciddi sənədlər

qəbul edilmişdir.

Bununla belə, qeyd olunmalıdır ki, yuxa ‐

rıda adları çəkilən hüquq aktları forma və

məzmun etibarilə qarşıya qoyulan məqsədlər

çərçivəsində günün tələblərinə cavab vermir

və bu sahədə hüquq normalarının formalaş ‐

masını tam təmin etmir.  

Məlumdur ki, bu proses öz mahiyyəti etibarı

ilə stoxastik olmaqla yanaşı, riyazi ehtimalın

statistik üsulları da onun tədqiqinə tətbiq

olunmalıdır. Deməli, inkişafda böhran və fəla ‐

kət arasında olan, insan amilini nəzərə alan yeni

hüquqi normaların yaradılmasına və elmi

cəhətdən əsaslandırılmasına böyük ehtiyac ya ‐

ranmışdır. Başqa sözlə desək, elmi‐ictimai pro ‐

sesləri idarə etmək məqsədilə yeni hüquq

normalarının işlənməsi tələb olunur. 

Məntiqi (yəni S‐vari) əyri əsasında təkamül

prosesini modelləşdirən diferensial tənliyinin

həllinə nəzər salaq [4,8,9,10,15,16]:

Burada α və β parametrləri qiymətlən ‐

dirilir, yəni α inkişaf prosesinin sürətinin, β isə

prosesi tormozlaşdıran amilin göstəricisidir.

Bu tənliyin həlli nəticəsində proqram dəsti

işlənmiş və hal‐hazırda ondan istifadə olunur.

Fəlsəfi baxımdan bu, xeyir və şər qüvvələri

nəzərə almaqla prosesin nə dərəcədə təkamül

xarakteri daşıdığını göstərir. 

Məqsəd isə yuxarıda qeyd olunan proses ‐

lərin tənzimlənməsinin hüquqi normalarının

işlənməsində klassik riyazi anlayışlara söykə ‐

nən üsullardan istifadə etməklə, hüquqi nor ‐

malar üçün yeni tətbiqi proqram dəstinin

yaradılmasıdır.

Әvvəlcə statistikaya nəzər salaq. XX əsrdə

elmin son nailiyyətləri əsasında yaradılmış

nüvə silahları və sonralar nano səviyyəsində

yaradılmış texnologiyaların inkişaf tempi,

yəni müəyyən zaman çərçivəsində tezliyi və

amplitudası böhran və fəlakətlərin yaranması

tezliyi ilə müəyyən mütənasibliyə malikdir. 



70

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014

2

d t

d x

 

Avtoreqressiya 1970–1990-cı ill r 



0

0,05


0,1

0,15


0,2

0,25


0

5

10



15

20

 



   

 

k.1 



başlanğıc

proqnoz


Şəkil 1

Avtoreqressiya 1970–1990‐cı illər

Daha doğrusu, elm inkişaf etdikcə baş

verən böhran və fəlakətlər arasında olan kor ‐

relyasiya təhlili əsasında müəyyən edilmişdir

ki, bu əmsal 0,5‐dən böyükdür. Belə vəziyyət

isə əlaqələrin inkişafının xaotiklikdən qayda ‐

laşmağa və xaotikliyə daha yaxın olduğunu

göstərir. Bu isə yenə də proseslərin yeni hü ‐

quqi normaların yaradılmasının tənzimlən ‐

məsi və idarə olunmasını tələb edir. 

Hüquq normaları çərçivəsinin işlənməsi

üçün «qızıl kəsik» prinsipi adlandırılan me ‐

yar dan istifadə olunması təklif olunur. Bunu

ilk dəfə olaraq Leonardo da Vinçi «ilahi mütə ‐

nasiblik» adlandırmışdır. 

Hüquq normalarının vaxtında işlənməsi

prinsipinin dünənini, bu gününü və sabahını

nəzərə almaqla, müstəqil ekspert qiymətlən ‐

dirilməsi ilə inkişafla böhran arasında prose ‐

sin elə bir kəsiyi müəyyən edilməlidir ki,  bu,

ədədi olaraq 1,61 nisbətində olsun. Həmin

ədəd bu səpkidə hüquq normalarının çərçivə ‐

sini müəyyənləşdirir. 

Bu məqsədlə AMEA İnsan Hüquqları İnsti ‐

tutunda müstəqil ekspertlər tərəfindən aparıl ‐

mış tədqiqatlar nəticəsində yeni normaların

işlənməsinin elmi əsası təklif edilmişdir.

Yuxarıda qeyd olunan prinsip üzrə [10]

elmin inkişafını sürətləndirən (α) və onu

«tormozlaşdıran» (hüquqi çərçivəyə salan nor ‐

mativ aktlar nümunəsində) (β) parametrləri

nəzərə alınmaqla, hüquq normalarının yeni

səpkidə işlənməsi üçün məntiqi inkişaf –

təkamül (S‐vari əyri) modeli və «qızıl kəsik»

dən ibarət yeni normativ meyar təklif olunur

və konkret statistik materialda tətbiq olun ‐

muş dur [2, 8, 11, 14]. 

Statistik tədqiqatlar avtoreqressiya və

logis tik (S‐vari) əyrilərini modelləşdirən xüsusi

tətbiqi proqramlar dəsti vasitəsilə kompü terdə

aparılmışdır.

Bioetika sahəsində hüquqi normaların

işlənib beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən qəbul

olunması avtoreqressiya modeli (üsulu) üzrə

əvvəllər 1970–1990‐cı illər arasındakı dövr

(şək. 1), sonra isə 1991–2009‐cu illərdəki dövr

araş dırılmışdır. 

Şəkil 1‐dən göründüyü kimi, 1970–90‐cı

illərdəki dövrdə qəbul olunmuş qanunların

inkişafında müəyyən qayda müşahidə olun ‐

mur, yəni xaotiklik hökm sürür.



Avtoreqressiya 1991–2009‐cu illər

Әksinə, 1991–2009‐cu illər dövründə qəbul

olun muş hüquqi sənədlər nöqteyi‐nəzərindən

həm ilkin (göy xə ), həm də proqnoz əyrilə ‐

rindən görünür ki, onlar daha mütərəqqi və

qaydalaşmağa meyillidirlər.



Avtoreqressiya 1991–2009‐cu illər

Şəkil 3‐də həmin qanunların məntiqi və

yaxud logistik (S‐vari əyri) modeli üzrə təhlili

bir daha sübut edir ki, bioetika sahəsində baş

verən inkişaf məntiqi təkamül xarakterə malik ‐

dir.


Bu qayda universal xarakter daşımaqla bu

və ya digər sahələrin hüquq normalarının

işlənməsində də orijinal elmə əsaslandırılmış

model kimi qəbul oluna bilər.



Eldar ŞAHBAZOV,

professor, hüquq üzrə

fəlsəfə doktoru, 

Aytən MUSTAFAYEVA

71

ELM DÜNYASI

/ Elmi‐kütləvi jurnal / 2 (06) 2014

0

0,01


0,02

0,03


0,04

0,05


0,06

0,07


0,08

0,09


0,1

0

5



10

15

20



 

   

 

0,000


0,010

0,020


0,030

0,040


0,050

0,060


0,070

0,080


0,090

0,100


0

2

4



6

8

10



12

14

16



    

S-   


 

k.3 


başlanğıc

proqnoz


Şəkil 2

başlanğıc

S əyrisi

Şəkil 3


NӘTİCӘ

Bu sahədə aparılmış riyazi tədqiqat üsul ‐

ları bioetik normalar sisteminin yaradılmasına

təkan verməklə, aşağıdakı elmi nəticələrin

alın  masına  imkan  vermişdir. 

1. Bioetik normalar sisteminin yaradıl ma ‐

sında keyfiyyət göstəricilərinin kəmiyyət gös ‐

təricilərinə keçidinin riyazi üsullarla analizi və

sintezi aparılmışdır.

2. Bu sahədə hüquqi normaların işlənməsi

prosesinin inkişaf sürəti α və prosesi tormoz ‐

laşdıran β parametrləri ilə təhlilin təka mül (S‐vari)

modeli ilə aparılması şərh edilmiş.

3. Riyazi avtoreqressiya modellərindən

istifadə etməklə tarixin müəyyən dövrləri

üçün prosesin keçmişini nəzərə almaqla təhlil

və proqnoz verilmişdir.

4. «Qızıl kəsik» modelindən istifadə etməklə

bu prosesin inkişafını sürətləndirən və tor ‐

mozlaşdıran parametrlərin şərhi verilmişdir. 



ӘDӘBİYYAT

1. Barondess J.A.Care of the medical

ethos: reflections on social darwinism, racial

hygiene and the holocaust. Ann Intern Med,

1998, p. 91–98.

2. Акулич И.Л. Математическое прог рам ‐

 мирование в примерах и задачах.  Учебное

пособие для студентов экономи 

ческих

специальностей вузов.  М., Высшая школа,



1986, 320 стр.

3. Белоусова Ю.Б. Этическая экспер тиза

биомедицинских исследований. М., 2006.

4. Гилл Ф., Мюррей У., Райт М. Прак ти ‐

ческая оптимизация. Пер. с англ. М., Мир,

1985,  509 стр.

5. Декларация о политике в области

обеспечения прав пациента в Европе.

h p:// www.medsoc.ru /info/zakon/file/ ‐

decla raciya.doc 

6. Европейская Хартия Прав Паци 

ентов  h p://www.medlaw.kz/service



7. Конвенция о защите прав и дос 

тоинства человека в связи с применением



достижений биологии и медицины: Кон ‐

вен ция о правах человека и биомедицине.

h p://sudmed‐smu.narod.ru/akts/rights/

convright.html 

8. Коршунов Ю.М и др. Математи чес кие

основы кибернетики. Энергоато миздат, 1972.

9. Максимов Ю.А., Филлиповская Е.А.

Алгоритмы решения задач нелинейного

программирования. М., МИФИ, 1982. 

10. Максимов Ю.А. Алгоритмы линейного

и дискретного программирования. М.,

МИФИ, 1980. 

11. Корн Г., Корн Т. Справочник по мате ‐

матике для научных работников и инже ‐

неров.  М., Наука, 1970. — С. 575‐576. 

12. Кузина С. К 2100 году мир изме ‐

нится до неузнаваемости. Чудеса и ужасы

нанотехнологий. Комсомольская  правда, 3

сентября, 2009, с. 16.

13. Седова Н.Н. Основные направление

научных исследований в области меди 

цинского права и биоэтики// Вестник Вол ‐



гоградского Государственного Меди цинс кого

Университета, 2005, №11.

14. Фейгенбаум М. Универсальность в

поведении нелинейных систем // Успехи

физических наук. 1983. Т. 141, № 2. С. 343.

15. Хайтун С.Д. Проблемы количест вен ‐

ного анализа науки. / Под ред. Академика

А.Х. Мирджанзаде. М., Наука, 1989, 280 с.

16. Худайбергенов А.М., Захидова М.З.,

Вихров И.П. Развитие биоэтики в аспекте

защиты прав участников в исследованиях.

h p://www.avuz.uz/2007/12/19/razvitie‐

biojetiki‐v‐aspekte‐zashhity.html


Yüklə 0,85 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   12




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin