Şərh‐xülasə
Beləliklə, yuxarıda təqdim olunmuş məlu ‐
mat lara görə, qlobal istiləşmə probleminə elmi
nöqteyi‐nəzərdən yanaş dıq da sual çıxır:
doğrudanmı, istiləşmə baş verir? Nə qədər
təəccüblü olsa da, bu adi suala bir
mənalı
şəkildə cavab vermək olmur. Şübhəsiz, qlobal
istiləşmənin xeyrinə olan çoxlu sayda sanballı
faktlar mövcuddur, ancaq onların heç biri yüz
faiz inandırıcı deyildir, hər birinin bir
«əmması» vardır. Әn vacib fakt son 150 ildə
temperaturun 0,7
0
C artma sıdır, hansı ki, iqlim
normalarına görə az kəmiy yət deyildir. Bu‐
radaca həmin artımın daimi (davamlı) olmadı ‐
ğını qeyd etmək lazım
dır: yəni göstərilən
müddətdə iki isti ləş mə və sonra soyuma sikli
müşahidə olunmuş, üçüncü istiləşmə 1970‐ci
ildə baş lamış və hələ davam edir. Belə tempera ‐
tur dalğalarının mövcudluğu bizi bir qədər
ehti yatlı olmağa çağırır, ona görə ki, sənaye
tullantılarının həcmi fasiləsiz (daimi) artmış ‐
dır və bunu məşhur «xokkey klyuşkası» (yuxa ‐
rıdakı qra fikə bax), İngiltərədə «sənaye inqi labı»
döv ründə atmosferdə karbon qazının konsen ‐
trasiyasının sıçrayışla artması təsdiq edir.
İqlimin istiləşmənin xeyrinə olan əlamət ‐
lərindən biri buzların əriməsidir. Hazırda ən
çox əriyən dağlardakı buzlaqlardır, ancaq
planetar miqyasda dağ buzlaqlarında buzlar
elə də çox deyildir. Әn sanballı fakt Yer örtüyü
buzlarının səkkiz faizini təşkil edən Qren‐
landiya buzlağının əriməsidir, son yarım əsrdə
onun qalınlığı on dörd metr azalmışdır! Ark‐
tika dəniz buzları da son əsrin axırıncı iyirmi
ilində öz sahəsinin iyirmi faizini itirmişdir.
Antarktidanın şelf buzlaqları da hiss olunacaq
dərəcədə əriyir. Amma vacib odur ki, Antark‐
tida şelf buzları təkcə ərimirlər, belə görünür
ki, hə a artırlar (akademik Dobret
sov).
Hələlik biz bilmirik, o nə qədər intensiv artır,
ancaq mümkündür ki, bu artım bütün yer
kürəsindəki istiləşməni kompensasiya edə
bilər. Beləliklə, yuxarıda sadalanan faktlardan
heç biri birmənalı şəkildə Yerin bu və ya digər
regionunda müşahidə olunan istinin, həqiqə ‐
tən, qlobal və həqiqətən, davamlı olmasını,
lokal və müvəqqəti olmadığını təsdiq etmir.
Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, müasir
iqlimşünaslıqda qlobal istiləşmə probleminə
bir neçə yanaşma vardır və onlardan əksəriy ‐
yəti həlledici rolu karbon qazına, onun texno‐
gen mənşəyinə verirlər. Karbon qazının rolu nun
olmadığını deyib, üstünlüyü günəş və aerozol
nəzəriyyələrinə çevirənlər də vardır. Bəzi nü‐
fuzlu alimlər iqlimin dəyişmə
sinin əsas
səbəbini okean‐atmosfer siste min dəki avto ‐
rəqs lərdə görürlər. Nəhayət, qlobal istiləş mə ‐
nin olmadığına inandırmaq istəyən orijinallar
da vardır və o maraqlıdır ki, onların da ciddi
arqumentləri mövcuddur.
Әn çox diskussiya obyekti olduğundan,
sonda atmosfer qazlarının yaratdığı istilik
effektinə bir də baxaq. Özlüyündə istilik qaz ‐
ları Yer üçün çox böyük müsbət əhəmiyyət
kəsb edir: onsuz Yerin orta temperaturu müs ‐
bət on beş dərəcə yox, mənfi on səkkiz dərəcə
olardı. İstixana effektindən danışanda əsas is‐
tixana qazının karbon qazı deyil, su buxarı
olduğu az yada salınır və ya heç qeyd olun‐
mur. Su buxarının istixana effekti o biri qaz ‐
ların hamısının payından xeyli çoxdur, o
bütün istixana effektinin altmış faizini verir.
Bəzi tədqiqatçılar bu faizi səksənə qaldırır.
Karbon qazı bu prosesdə xeyli geridə qalır və
ikinci yerdə durur. Bu qaz həmişə dövran ‐
dadır: fotosintez prosesində su və yerüstü
bitki örtüyü tərəfindən udulur, bitki qalıqları
çürüdükdə isə atmosferə qayıdır. Və yanacaq
Dostları ilə paylaş: |