T.me/akrommalik www.facebook.com/akrom.malik2020 – Ibrohim, modomiki, qasding Turkiya hijrati ekan, yo‘ldan qolma.
Senga pul beraman. Koringga ishlat.
Аfg‘onga o‘ris kelsa, Qilichbek va
Xolid Mujohidlar izini bosishni istasang, kel!
Men
o‘rnimda turdim -da, taxta to‘siq osha pastga qaradim: bir necha
o‘n otliqlar, o‘rtada otam va juda barvasta odam gaplashib turishgan ekan.
– Omon bo‘l, jigarim! – Yo‘lto‘sar og‘a otamni bag‘riga bosdi.
... Sharq osmoni, avval, kulrang tus oldi. Keyin k
o‘kardi, gezardi,
oqardi va quyosh chiqdi. Biz, allaqachon y
o‘lda edik.
... Y
o‘lto‘sar og‘a vaʼdasiga vafo qildi: Eronga o‘tdik. U yerda ham
bizni boshqa
o‘ziyurar ulov olib ketdi. Eronda juda ko‘p shaharlardan o‘tdik.
Otam aytgandek, baʼzi shaharlarda notinchlikni ko‘rdik. Odamlar ko‘chada
t
o‘planib, baqirishardi. Baʼzi shaharlarda o‘q ovozlari!
Eron ichida
o‘n kun yo‘l bosdik...
Istanbulga hor
g‘in kirib keldik. Keyinchalik onam eslaydiki,
yeguligimiz, naqd pulimiz deyarli qolmagan. Hatto, yuklarimizni y
o‘lda otam
sotib yuborishga majbur b
o‘lgan. Erondan Iroqqa o‘tishga to‘g‘ri kelibdi.
Iroqda mol
–mulkimizni pullashni boshlaganmiz. Onam aytadiki, Istanbulga
kirishda hushimdan ketibman. Yoz emasmi, havo qaynoq. Dengiz yaqinligi
uchun bu issiq harorat odamni lohas etarkan. Otam har tarafga javdirab
yordam izlabdi. K
o‘chadagi har bir odamdan shifoxona so‘rabdi, tabib
izlabdi. Odamlar Ehson hakim degan insonning manziliga y
o‘llashibdi. U
paytlarda Istanbulda ham
o‘ziyurar ulov kam ekan, shunday bo‘lsa -da,
musulmonlar tezda oilamizni Ehson hakimning uyiga yetkazishibdi. Otam
meni k
o‘tarib, tabibning hovlisiga yugurib kiribdi. Ehson hakim shu topda
bemor k
o‘rayotgan ekan.
– Hakim afandim, bolam xasta, bolamga qarang! – debdi otam. Onam
esa r
o‘molining bir uchini tishlab, bir uchi bilan ko‘zini berkitib, sassiz
yi
g‘larmish. Ehson hakim barvasta, soch –soqoli oppoq, yuzi nurli odam