Taramadan dərləmə sözlər

qolluk

qola geyilən şey (nəsnə). qolçak
qoltuq oda	sandığa. bir böyük otağın dip tərəfində olan kiçik oda.
qoltuq otaq	yan otaq, qıraq otaq, sandıxana. qoltuq odasıtarama. əl otağı.
qomaq	qoymaq, bırakmaq, tərk etmək, salı vermək, alıqoymaq.
qon köç	yiyə-içə, qona-köçə, dərə-təpə keçə çəkilip getdilər.
qonağ	qonğak, qonğuq, gözdə bəbəyin oturduğu yer, qon, qona, gözün ağı. pustarama
qonağçı	qonax alan; qonağ alıcı, qonağ eliyən, qonaq qılan, qonağ saxlayan, qonağ qonduran, qonağ edən, qonağlayıcı, qonağ ağırlayan qonağ edinmək: qonağ eləmək; etmək, qonağ edinməktə(etməkdə) çox adlım bir el.
qonaq	yanaşma, uyuntu, dalqavıq, tüfeyli.
qonaq	qonğaq, qonak yer. yoldaşları oxuyub, qonaklıq edin. qonak yerlər: evlər, misfirxanalar.
qonaq	qonan.
qonaq	məqam qonağa kondurma: məqam vermək görkülü qonaq: 1) böyük məqam ) böyük qonağ
qonaqlamaq	ağırlamaq.
qonaqlamaq	yığmaq, qondurmaq, ulaşdırmaq toyuna beş yüz kişi qonakladı
qonalqa	qonaq yeri, yolçuluqda yolda qonulan yer
qonç	ayaqqabı, edik, potun, corabın dabandan yuxarı baldır bölümü. şalvarıvın yenlərini(ətəklərini) başmağın konçünə qoy. oynama ayaqqabların koncları qıssa yada dizəcandır.
qondurmaq	yerləşdirmək, ağırlamaq. qonaqlar qarşılayıb qondurdular.
qonğak	qonağ, gözdə bəbəyin oturduğu yer, qon, qona, gözün ağı. pustarama
qonğaq	qonuk, gözdə bəbəyin oturduğu yer, qon, qona, gözün ağı, pustarama.
qonğtara	qoy, bırak.
qonğur	yanık al, yağızımsı al, qara ilə qızıl arasında , mor rəng, hər bir şeyin tüt qırmızısına qonğur deyirlər. qonğur at quş öküz.
qonmaq	qonaqlamaq, oturmaq, kodmaq, qonaqlamaq. qanat büküp qonmaq
qonmaq-	- qonmaq-köçmək : gah oturub gah köçmək
qonuqmaq	qoymaq, sancmaq okla konukdu
qonulqa	qonağa dərək yemək, qonağa göndərilən yemək
qonuşlanmaq	qonmaq.
qonuşmaq	yaxın olmaq, yaxınlaşmaq qonuşmaq işi, kişinin işi
qoparmaq	ayırmaq, qaldırmaq, aparmaq. gidərmək. tərpətmək. yıxmaq, tayındırmaq, təhrikləmək. tanrım, böyüklərdən uluğu, qocalardan sayını(hörməti), cocuklardan uyancı(utancı) qoparma.
qopmaq	görünmək nə biçimdə oldun öylə biçikdə qopun. yerdən qopalı yerə batalı. yerin yerin qoparlardi, gəlip gözlərindən öpərlərdi. doğduğu qopduğu yer: olub böyüdyü yer. gəlməyib gəlməz, qopmayız qopmaz.
qopmaq	qırılmaq, durmaq, qaçmaq, qalxmaq, ayağlanmaq. qayıtmaq sində qopmaq: qəbirdən durmaq qəbri dolu atəş ola, qiyamətdə qözsüz qopa. atlar yazuyua qopdular. ölürüz gedirüz ayruk(daha) gerü qopmaruz.
qoptuq	vətən.
qopuq	xiruc. yağıların qopuğu.
qopuq	qırıq. qopuq qopuq göz yaşları.
qopuz	rumcada ''laqut'' deyilir : qaz göğüşü: qopuz. qayğı qopuzu aşq qopuzu.
qorxaq	ödək
qorxmaq	ödükmək
qorxmaq	düşünmək, qayımaq (qayğımaq), qayğılanmaq.
qorxu	təhdid.
qorxuluk	böcü, cocukları qorxutmaq üçü nəsnə.
qorxuluq	üyüktarama, oyuk.
qorxunca	qorxulacak, qorxunc
qorxusuz	başaçıq
qorxuta	bun
qorxutmaq	toxunmaq, tə'sir etmək təhdid etmək. uşağa çayı ılıt ver ki qortmasın, toxunmasın
qorkmaq	< qorunğmaq
qorsan	gəmiçi
qorucu	yasavul, çavuş. baxıcı, bəkçi, gözügü, gözətçi, qaracı. yasakçı, yatakçı
qoruq	sakıl, salık, salı, çəki, , pərhiz. qaypı
qorumaq	asramaq, asarmaq sakınmaq, əsirgəmək,
qorutmaqtarama	qorumaq.
qoşul	şərik, qatıl
qoşulmaq	qatılmaq, iştirak etmək.
qoşun	sıra, səf bir qoşun.
qoşun-qoşun	sıra-sıra. quruh-quruh eli qoşun-qoşun qıldılar. çəriləri qoşun-qoşun qılın.
qoşuntu	həmrah xanın qoşuntuları. yolların ən çətini, yola qoşuntusuz çıkanındır.
qotuz	hotuz
qova getmək	qovalamaq, qovalağ
qovucu	qoğucu, casut9, kov gətirən götürən, fitnəçi, münafiq. dosdan dosda yaramaz xəbərlər düzüb əriştirən.
qovuşmaq	qaçmada yarışmaq, bir birini qovmaq
qoyqa	qalıt, irs, olub qalan şeylər
qoymaq	< qoy. koy. kov. kovmaq.
qoymaq	durqutmaq sənin yoxluğunda onu sənin yerinə qoyarıq (durqudarıq).
qoymaq	tökmək. ona bir az su qoyun.
qoymaq	1) tə'sir bırakmaq ) yetmək 1) ilk öz için öğütlə, içinə qoyarsa başqasın öğütlə. ac olana bir tikə çörək yetər, kişi başına özünkü yetər.
qoytul	kuytultarama, qoyuq, oturağ.
qoytulmaq	quylanmaq, bir yerə girib sığınmaq. çadırın kölgəsinə qoytulanmaq.
qoyuq	qoytul, kuytultarama, oturağ.
qoyuq	qoy, qoya, icazə, salı.
qoyulmaq	həmlə etmək. girmək, taxılmaq. saldırmaq.
qoyulmaq	1) axmaq, tökülmək ) qonmaq, qonulmaq ) basmaq, saldırmaq, hucumlamaq. girişmək. bırakılmaq. amansız düşmana qoyun. bu çay hanqi dənizə qoyur. döğüşlər başladı qalalar qoyuldu (basıldı). ölkələrə xəstəliklər qoyub qırdı dağıddı. pişik sıçana qoymağı usludu. qanuna qoyulamaz işləri sağlamaq gərək. qoyan düşmanın batsın.
qoyuluşmaq	birliktə basmaq. qurtlar qoyuluşub, adamcığazı yırtdılar.
qoyun	- qoyun ala qözlü: qoyun qözlü
qoyun	- qoyun çobanı: qoyun əri, qoyun oğlanı
qoyun əri	qoyun çobanı, qoyun oğlanı
qoyun qözlü	qoyun ala qözlü
qoyun	- qoyun oğlanı : qoyun çobanı, qoyun əri
qoza	qızılla gümüşlə sarılmış bəzək düyməsi.
qozağ	qozalaq, ürək biçimində olan nəsnə. qoz kimi, çam meyvəsinə tay.
qoşulmaq	bir birinə əş olmaq.
Qubur	1)< qab. quyur, kovur : içi boş. saqa, ok qabı; çantası ) quyur, kovur : içi: qalanın içinə gizli: qubur yolu. dəhliz.
quca	quca quca görşdülər.
Qulağa	- Qulağa çalınmaq: qula]a dəymək, eşidilmək.
qulax11	< kovlaq, dərə, boğaz avçı girməyən qulaqda geyik çox olur
qulaxçı	casut, casus.
Qulak	çalqının aşığı
Qulaq	- Qulaq çəkmək: dinləmək, vermək
Qulaq	- Qulaq ovmaq: (ovuşdurmaq)qulaq burmaq
Qulaq(+fe'l)	Qulaq( qılmaq, tutmaq, olmaq, tikmək, dik tutmaq, kəsilmək, vermək, vurmaq) dedi qoca yaraklanın gedəlim, buyur nə qullğun varsa edərim. dört yana qulaq ur, ta bir söz dinləyəsən. hər dinməz olur, urur gül kimi qulaq. Qarur olucak damaçık, bacada yat, qulaq ur. qulaq urub dinləyəndə ümmət gözəl. Varsa canın qulaq tut işbu sözə. Yavuz sözə olma qulaq, durma yort, yaramaz işi görür olursan, ört.
Qulluğa	- Qulluğa durmaq: itmətə durmaq. xitmət qılmaq. qulluk quşağın diləklə quşandı
qulluq	1) ibadət ) bakıcı ) növbətçi 4) qılınc, xidmət 5) (< qol) qoc: yardım, qoldaşlıq: əməkdaşlıq.
qulmaş	( qulmaşlık
qulun	tay, dayça yuntu qulunladı
qulun otu	havlıca, kəstanə
qulunlu	balalı, yüklü, hamilə, qunlaçı, qunnaçı, qulunlaçı, gəbə
quma	günü, ortak, nökər birinci arvata ‘altçı’, ikincinə kuma dərlər.
qumaş	kömüş(< kom: komalamaqa yarar.) buxca.
qunlaçı	qunnaçı, qulunlaçı qulunlu, gəbə
qunlaçı	qunnaçı, qulunlaçı qulunlu, gəbə
qur	cür anı istəmə kim değil sana qur(cür).
qur	dizi, sıra, duvar daşlarının hər bir sırasına deyilir. qor. rədif, sıra, rədə, səf. duvarın qoru daşın böyüklügündən, ucalığından asılıdı.
qur	< qurmaq: yapmaq, düzəltmək). zər, qızıl, gümüşlü bər-bəzək adı. qur əyər : süslü qur qurlu qurşak: özənlə, süslü yapılmış qurşak qur qılıc: qurlu qılıc ≠ qara qılıc
qurdağ(diş)	diş qurdalayan, kürdan
qurdaş	(kurdeşni1) qurdçax, dəri xəstəliyi, qabar- qabar çalan xəstəlik, dəlik-deşik qurdaşa düşmək: qurddalanmaq xəstəliyi.
qurdaş	qardaş, bənzər, yakın, oxşaş
qurlağan	qurluqun, qurluğaz, qulqan. dırnak xəstəliklərinin adı dolama, dana burnu. qabarcıq, ətyaran, dırnaq dibində olunan domalaq domba
qurlu	süslü, oyuqlu, bəzəkli.
qurlu	saxtari
quruğuörü	əğərəb