3.
Tarbiya metodlarining tasnifi
Zamonaviy pedagogikada ba’zilari amaliy vazifalarni hal etishga, ba’zilari
faqat nazariy vazifalarni o‘zida aks ettiradigan o‘nlab tarbiya tasniflari mavjud.
Metodlar o‘ziga xos xarakteriga ko‘ra ishontirish, mashq, rag‘batlantirish va
tanbeh berishga bo‘linadi. Mazkur holatda metodning umumiy xarakterli belgisi
uo‘zida yo‘nalganlikni, o‘ziga xoslikni, qo‘llanishga yaroqlilikni aks ettiradi. Bu
tasnifga metodlarning ko‘proq umumlashganligi bilan ajralib turuvchi tarbiyaning
umumiy metodlari mustahkam tutashib ketadi. U o‘zida ishontirsh, faoliyatni tashkil
etish, o‘quvchilarning xulq-atvorini rag‘batlantirish metodlarini qamrab oladi. I.S.
Marenkoning tasnifida tarbiya metodlari guruhlar quyidagicha nomlanadi:
tushuntirshli-reproduktiv, muammoli vaziyatli, o‘rgatish va mashq metodlari,
rag‘batlantirish, to‘sqinlik qiluvchi, boshqarish, o‘zini-o‘zi tarbiyalash.
Tarbiyalanuvchilarga ta’sir etishi natijalariga ko‘ra metodlarni ikki guruhga
bo‘lish mumkin:
1. Axloqiy me’yorlar, motivlarni hosil qilishga, tasavvur, tushuncha, g‘oyalarni
shakllantirishga ta’sir etuvchi.
2. Xulq-atvorning u yoki bu turini aniqlaydigan odatlarni hosil qilishga ta’sir
etuvchi.
Metodlar tarbiyaning maqsad va mazmuniga bogʻliq boʻladi. Tarbiya metodlari
barkamol shaxs fazilatlarini tarkib toptirishga qaratilgan boʻladi. Shuning uchun
tarbiyalanuvchilarning rivojlanganlik darajasini hisobga olish tarbiya metodlaridan
samarali foydalanishning muhim shartlari hisoblanadi.
Oʻquvchilar u yoki bu tarbiyaviy ta’sirga turlicha munosabatda boʻladi. Bu
ularning alohida xususiyatlariga, tarbiyalanganlik darajasiga, tarbiya metodlarining
qay darajada oʻrinli va samarali tanlanganligiga hamda mohirona qoʻllanganiga
bogʻliq. Tarbiya metodlarini toʻgʻri tanlash tarbiya vazifalarini ijobiy hal qilishda
oʻquvchilarning oʻz-oʻzini tarbiyalash faolligini oshirishga yordam beradi. Masalan,
oʻqituvchi birinchi sinf oʻquvchilari bilan ishlash jarayonida oʻquvchilarni ular
uchun yangi boʻlgan mehnat faoliyatini oʻrgatishda oʻquvchilarning xulq-atvor
qoidalarini, ularda kun tartibi aniq boʻlishi muhimligini, ularga oʻquvchilarning
qat’iy tartibga amal qilishi zarurligini tushuntirish metodidan foydalanadi.
Tushuntirish bilan bir qatorda sinfga toʻgʻri kirib kelishga, ularni oʻqituvchi va
oʻquvchilar bilan salomlashishga, tartib-intizomni saqlashga mashq qildirib boradi.
Shuning bilan birgalikda birinchi sinf oʻquvchilarini yuqoridagi jarayonlarga dars
vaqtida odatlantirib boradi. Bu jarayonda ularning amalga oshirgan ijobiy ishlari,
oʻquv ishi natijalari ragʻbatlantirib borishni taqozo etadi. Koʻrinib turibdiki,
oʻqituvchi oʻquvchilar bilan tarbiya jarayonini olib borganda turli xil usul va
metodlarni qoʻllaydi. Tarbiya metodlarining xilma-xilligi ularni turlarga ajratish,
tasnif qilish zarurligini koʻrsatadi. Shuning uchun ularning alohida xususiyatlarini
hisobga olib guruhlarga ajratish mumkin. Tarbiyaviy natijalarga erishishni istagan
har bir oʻqituvchi (tarbiyachi) tarbiya metodlari va ularning mohiyatini puxta
oʻzlashtirib olish maqsadga muvofiqdir.
1-shakl.
Birinchi guruh metodlarining vazifasi oʻquvchining ijtimoiy ongiga hayot,
axloq, mehnat qilish munosabatlari qoida va me’yorlari haqida tushuncha hosil
qilish va bilim berishdan iborat. Tarbiya jarayonida ushbu qoida va me’yorlar
shaxsning e’tiqodi, ishonchi va hayotiy qarashlariga aylanadi. Ushbu guruhga
ma’naviy, axloqiy, estetik, mafkuraviy, huquqiy, jismoniy, ekologik, iqtisodiy va
h.k. mazmundagi suhbatlar hamda namuna koʻrsatish metodlarini kiritish mumkin.
Ikkinchi guruh metodlari yordamida oʻquvchida ma’naviy mazmunga oid
odatlar hosil qiladi. Oʻquvchi xulqida ijtimoiy tarbiyaning mazmuniga muvofiq
ma’naviy odatlar asosida, faoliyat zaminida tarkib topadi.
Faoliyat oʻquvchilarning ijtimoiy munosabat va ijtimoiy xulq-atvor tajribasi
bilan boyituvchi muhim manba boʻlib hisoblanadi. Ikkinchi guruh metodlari orasida
pedagogik talab metodi ahamiyatlidir. Pedagogik talab turli vazifalarni bajarilishi,
ya’ni ijtimoiy xulq-atvor me’yorini ifodalash, u yoki bu faoliyatda qatnashib
bajarilishi zarur boʻlgan aniq bir vazifani amalga oshirish, u yoki bu harakatni olib
borishga undovchi boʻlishi mumkin.
Talablar bevosita yoki bilvosita qoʻyilishi mumkin. Bevosita talablar qat’iy
buyruq yoki koʻrsatma, ishchanlik, yoʻl-yoʻriq beruvchi tavsifdagi koʻrinishda
boʻladi. Bilvosita talablar kechinma, intilish tuygʻusini uygʻotishi koʻzda tutilgan
holda maslahat, iltimos, ta’na qilish, faoliyatiga nisbatan qiziqish uygʻotish tarzida
namoyon boʻladi. Talablar oʻquvchida u yoki bu darajaja ong, asos, maqsad hamda
e’tiqod mavjudligini nazarda tutadi. Ayni vaqtda oʻqituvchi oʻquvchilarga nisbatan
qoʻyiladigan talablarning me’yorida boʻlishiga qat’iy ahamiyat berishi lozim.
Foydali faoliyat va maxsus tashkil qilinadigan vazifalar jarayonida ijobiy xulq-
atvor va xarakterlarga oʻrgatib boriladi.
Oʻrgatish – bu ijtimoiy xulq-atvorni odatiy shakliga aylantirish maqsadida
oʻquvchilar tomonidan rejali va tizimli tarzda tashkil etiladigan turli harakatlar,
tashkil etiladigan amaliy ishlarga undovchi faoliyatdir.
Oʻrgatish oʻquvchilarni tarbiyalash va rivojlantirishning barcha bosqichlarida
samarali vosita sanaladi. Faoliyatda mashqlar mehnat, ijtimoiy faoliyat, jamoa
faoliyati hamda oʻzaro munosabat odatlarini tarbiyalashga qaratilganligidir. Mashq
qilish oʻrgatish bilan yaqin aloqada boʻladi. Agar oʻrgatib borish negizida bolaning
faoliyat jarayonini egallashi yotsa, u holda mashq qilish faoliyati shaxs uchun
alohida ahamiyat kasb etadi. Mashqlantirish oʻrgatib borishga suyangan holda koʻp
bora takrorlashni, mustahkamlashni va takomillashtirib borishni nazorat qiladi, bular
esa bora-bora ijtimoiy xulq-atvorning asosi boʻlib qoladi.
Tarbiyaviy amaliyotda koʻpincha maxsus pedagogik vaziyatlarni yuzaga
keltirish zaruriyati tugʻiladi, bunda mustaqil tanlash uchun imkon boʻladi.
Pedagogik vaziyatlarda oʻquvchilar oʻz fikri va xulq-atvorini qayta oʻzgartirishi
lozim boʻlgan sharoit yaratiladi.
Ikkinchi guruh metodlari orasida musobaqa oʻquvchilar amaliy faoliyatlarini
tashkil qilish metodlari samaradorligini oshirishning zarur va muhim sifati
hisoblanadi. Musobaqa faoliyatining barcha sohalarida oʻquvchilarning faolligi va
ijodkorligini rivojlantirishga, oʻquvchilar jamoasi faoliyatini muayyan maqsadga
yoʻnaltirishga koʻmaklashadi. Musobaqa toʻgʻri tashkil qilinganda jamoa hissi
muvaffaqiyatli
shakllanadi,
intizom
va
oʻquvchilarning
uyushqoqligi
mustahkamlanadi.
Musobaqaning alohida turi boʻyicha, shuningdek, tizimli tarzda ham
uyushtiriladi: chunonchi, eng yaxshi sinf, eng yaxshi guruh, eng yaxshi jamoa, eng
yaxshi maktab va h.k.
Tarbiya jarayonida oʻquvchilarning oʻzlari tashabbus va gʻayrat koʻrsatishi
asosida musobaqani tashkil etishlariga, uning sharti va koʻrsatkichlarini ishlab
chiqishlariga erishish muhimdir. Shuningdek, jamoaning umumiy muvaffaqiyati,
qabul qilingan majburiyatning bajarilishi, musobaqa natijalarini stendlarda aks
etishini ta’minlash toʻgʻrisida gʻamxoʻrlik qilish zarur. Musobaqani rasmiy
axborotlar uchun tashkil etish maqsadga muvofiq emas. Jamoatchilik fikri musobaqa
faoliyatining muhim asosi boʻlib qoladi.
Birinchi va ikkinchi guruh metodlarini oʻzaro bogʻliq holda qoʻllanishi orqali
ong va xulq birligi yuzaga keladi, ammo bu oʻz-oʻzidan vujudga kelmaydi, balki
oʻqituvchining tashkilotchilik mahorati hamda uning oʻquvchi ongi, xulqiga ta’sir
etadigan vositalar xususiyatlari, ahamiyatini koʻra olishiga bogʻliq. Bir soʻz bilan
aytganda bugungi oʻquvchi tarbiya natijasida ertagni komil inson, ya’ni jamiyatning
barkamol a’zosiga aylanadi. Buning uchun uning ongi va tafakkuri rivojlanib, ijobiy
fazilatlarni oʻzida shakllantirib borishi lozim.
Xoʻsh, inson ongi va u borliqni, atrof-muhitni anglashi uchun qanday faoliyat
darajasiga yetishi kerak?
Inson ongi – uning idroki, aql orqali hayotiy va dunyoviy haqiqatni fahmlash
asosida ma’naviy istiqbolli faoliyat darajasidir.
Aql kishining oʻz idroki, qalbi va fikri asosida dunyoviy, hayotiy haqiqatlarni
anglash va ularga oʻz faoliyatida ma’naviy-insoniy nuqtai nazardan amal qilishdir.
Uchinchi
guruh
metodlariga
shunday
metodlar
kiradiki,
bularda
tarbiyalanuvchilardagi ijobiy xulq-atvorni ragʻbatlantirish, salbiy xislatlarni tuzatish
yoki oldini olish, ularning his-tuygʻulari va maqsadlariga bevosita ta’sir koʻrsatishda
foydalaniladi. Ushbu guruhga ragʻbatlantirish va jazo berish kabi metodlar kiradi.
Dostları ilə paylaş: |