TarġXĠ 1941-2002-ci illər yeddġ CĠlddə


§2. MÜSTƏQĠL DÖVLƏT QURUCULUĞUNA MANEƏLƏR



Yüklə 27,32 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə20/168
tarix02.01.2022
ölçüsü27,32 Mb.
#1595
1   ...   16   17   18   19   20   21   22   23   ...   168
§4. ƏDƏBĠYYAT 

 

Azərbaycan  ədəbiyyatı  müharibədən  sonrakı  dövrdə  də  ictimai-siyasi 



həyatla sıx əlaqədə inkişaf edirdi. 

Azərbaycan  Yazıçılar  İttifaqının  bilavasitə  ədəbi  prosesə  fəal  müdaxiləsi 

gücləndi.  Təşkilatın  qurultay  və  plenumlarında,  xüsusi  müşavirələrində  nəsr, 

poeziya  və  dramaturgiyanın  yaradıcılıq  problemlərinə  həsr  olunmuş  müzakirələr 

keçirilirdi. 

Poeziya, xüsusilə siyasi lirika fəal mövqe qazanmışdı. S.Vurğun, S.Rüstəm, 

R.Rza,  M.Rahim,  O.Sarıvəlli,  M.Dilbazi,  Ə.Cəmil,  N.Rəfibəyli  və  başqaları 

müasirlərinin daxili aləmini əks etdirən lirik  və epik əsərlər yazdılar. S.Vurğunun 

"Muğan"  və  "Zəncinin  arzuları",  R.Rzanın  "Lenin",  M.Rahimin  "Leninqrad 

göylərində", S.Rüstəmin "Qafurun qəlbi" kimi poemaları yazıldı. 

Azərbaycan romanının da mövzu dairəsi genişləndi, müasir həyata və tarixi 

keçmişə  həsr  edilmiş  yeni  əsərlər  oxuculara  çatdırıldı.  Müharibə  zamanı 

Sevastopol  şəhəri  müdafiəsinin  iştirakçısı  olan  Ə.Əbülhəsən  qələbədən  sonra 

"Müharibə"  romanının  birinci  hissəsini  çap  etdirdi.  S.Rəhimov  müharibə 

ərəfəsində  başladığı  "Saçlı"  romanını  bitirdi.  M.Hüseynin  "Abşeron", 

M.Süleymanovun  "Yerin  sirri",  Mir  Cəlalın  "Yaşıdlarım",  Ə.Vəliyevin  "Gülşən" 

əsərləri nəşr edildi. 

Xalq  tarixinin  mühüm  səhifələrinə,  azadlıq  uğrunda  mübarizə  mövzusuna 

maraq gücləndi. M.S.Ordubadinin "Dumanlı Təbriz" epopeyasının son hissəsi çap 

olundu,  "Qılınc  və  qələm"  oxuculara  təqdim  edildi.  M.Hüseyn  "Komissar" 

povestini tamamladı, S.Rəhman isə "Nina" romanını yazdı. 

Dramaturgiya  sahəsində  də  müasirliyə  maraq  gücləndi.  İ.Əfəndiyevin 

"Bahar  suları",  İ.Qasımovun  "Xəzər  üzərində  şəfəq"  C.Məcnunbəyovun  "Böyük 

məhəbbət",  S.Rəhmanın  "Aydınlıq"'  Ə.Məmmədxanlının  "Şərqin  səhəri"  əsərləri 

oxucularda böyük maraq oyatdı. 

Müharibədən  sonrakı  ilk  illərdə  Azərbaycan  ədəbiyyatı  əsasən  uğurla 

inkişaf  etmiş,  nəsrdə,  poeziyada  və  dramaturgiyada  əhəmiyyətli  əsərlər 

yaradılmışdı.  Bununla  belə  həmin  illərdə  dəbdə  olan  konfliktsizlik  "nəzəriyyəsi" 

sənətin inkişafına, onun həyatla əlaqəsinin möhkəmlənməsinə ciddi əngəl törətmiş, 



133 

 

bir  sıra  istedadlı  sənətkarları  ziddiyyətlərin  mahiyyətinə  nüfuz  etməkdən, 



nöqsanları üzə çıxarmaq təşəbbüslərindən uzaqlaşdırmışdı. 

1947-ci  ildə böyük  Azərbaycan  şairi  Nizami  Gəncəvinin  anadan  olmasının 

800  illiyi  İttifaqın  mədəni  mərkəzlərində  təntənə  ilə  qeyd  olundu.  Yubiley 

münasibətilə  1946-cı  ildə  Gəncədə  böyük  şairin  məqbərə-abidəsi  açıldı.  SSRİ 

Yazıçılar  İttifaqı  ilə  Azərbaycan  Yazıçılar  İttifaqının  dahi  şairin  yubileyinə  həsr 

edilmiş təntənəli plenumu keçirildi.

48

 

1956-cı ildə S.Vurğunun anadan  olmasının 50 illiyi  yüksək ehtiramla qeyd 



olundu.  Azorbaycan  SSR  Ali  Soveti  Rəyasət  Heyətinin  Fərmanı  ilə  birinci  olaraq 

S.Vurğuna "Xalq şairi" adı verildi. 

50-ci  illərdə  respublikamızın  mədəni  həyatında  mühüm  hadisələrdən  biri 

böyük  Azərbaycan  şairi  Məhəmməd  Füzulinin  vəfatının  400  illiyinin  (1958-ci  il) 

qeyd  edilməsi  oldu.  Bakıda  şairin  yubiley  tədbirlərində  bütün  respublikaların 

nümayəndələri,  həmçinin  İran,  Türkiyə,  Əfqanıstan,  İraq  və  başqa  ölkələrdən 

gəlmiş  xarici  qonaqlar  iştirak  etdilər.  Dekabrın  9-da  Moskvada,  İttifaqlar  Evində 

şairə  həsr  olunmuş  gecə  keçirildi.  Füzulinin  400  illiyi  Sovet  İttifaqında  xalqların 

klassik  mədəni  irsinin  məhəbbətlə  qorunmasının  və  təbliğ  edilməsinin  parlaq 

nümayişinə çevrildi. 

1968-ci  ildə  Molla  Ponah  Vaqifin  250  illik  yubileyi  geniş  qeyd  olundu. 

1962-ci  ildən  başlayaraq  hər  ilin  may  ayında  M.Ə.Sabir  poeziyası  günləri 

keçirilməsi ənənəsi yarandı. 

50-ci  illərdə  zəngin  həyat  materialına  və  sənətin  tarixi  təcrübəsinə   

arxalanan  yazıçılar  yeni  ədəbi  nailiyyətlər  qazandılar.  S.Vurğunun  "Aygün" 

poemasında əməyin qüdrəti və şəxsiyyətin fərdi duyğuları bədii təhlil predmetinə 

çevrilir. 

Bu  illərdə  epik  təsvirlərə  xüsusi  maraq  göstərən  Azərbaycan  nəsri 

S.Rəhmanın  "Böyük  günlər",  M.Cəlalın  "Yolumuz  hayanadır",  Ə.  Sadığın 

"Mingəçevir",  Ə.Vəliyevin  "Çiçəkli",  M.Hüseynin  "Səhər",  İ.Qasımov  və 

H.Seyidbəylinin "Uzaq sahillərdə", S Rəhimovun "Ağbulaq dağlarında" romanları 

ilə  zənginləşdi.  Əlbəttə,  bu  əsərlərdə  müəllifləri  məşğul  edən  problemlər  eyni 

dərəcədə  ictimai  əhəmiyyətə  malik  olmadığı  kimi,  onların  bir  qismi  sənətkarlıq 

baxımından da zəif idi. 

Stalinin vəfatından sonra cəmiyyətdə baş vermiş ictimai prosesləri dərindən 

öyrənib, onları yüksək qiymətləndirən bir çox yazıçılar yeni, aktual əsərlərlə çıxış 

etdilər. M.İbrahimovun "Böyük dayaq", İ.Şıxlının "Ayrılan yollar", İ.Hüseynovun 

"Yanar  ürək",  B.Bayramovun  "Yarpaqlar",  İ.Əfəndiyevin  "Söyüdlü  arx", 

Ə.Əbülhəsənin  "Tamaşa  qarının  nəvələri",  H.Seyidbəylinin  "Telefonçu  qız" 

əsərlərində,  şairlərin  poema  və  silsilə  şeirlərində,  habelə  Ə.Məmmədxanlının 

"Şirvan  gözəli" komediyasında  yadda  qalan bədii obrazlar yaradıldı.  Bu əsərlərin 



134 

 

əksəriyyətində  nöqsanlara,  cəmiyyətin  inkişafına  maneə  olan  əngəllərə,  məişətdə 



və  psixologiyada  özünü  göstərən  əyintilərə,  meşşanlığa  qarşı  kəskin  tənqidi 

münasibət vardı. 

Azərbaycan  dramaturgiyası  müasirliyə  dönüşü  daha  da  gücləndirməklə, 

bədii  kamillik  kəsb  etdi.  Ə.Məmmədxanlının  "Od  içində",  İ.Əfəndiyevin 

"Atayevlər  ailəsi",  R.Rzanın  "Qardaşlar",  İ.Qasımov  və  H.Seyidbəylinin  "Dəniz 

cəsurları sevir", İ.Səfərlinin "Göz həkimi" əsərlərində bir sıra bitkin ədəbi surətlər 

yaradıldı.  Əldə  edilmiş  müvəffəqiyyətlərə  baxmayaraq,  dramaturgiya  yaradıcılığı 

pyeslərin məzmununa, həm də bədii formasına görə açıq-aydın geri qalırdı. 

Müharibədən  sonra  SSRİ  və  dünya  xalqları  ədəbiyyatlarının  ən  gözəl 

nümunələrinin  Azərbaycan  dilinə  tərcüməsi  dövlət  əhəmiyyəti  kəsb  edən  mədəni 

tədbirlərdən  idi.  Klassik  və  müasir  Azərbaycan  sənətkarlarının  ədəbi  irsinin  rus 

dilinə tərcüməsi də genişləndi. 50-ci illərdən başlayaraq, qarşılıqlı tərcümə dövlət 

əhəmiyyətinə 

malik 


vüsət 

aldı. 


Azərbaycan 

oxucuları 

A.Radişşev, 

N.S.Dobrolyubov, İ.A.Qonçarov, V.Latsis, İ.Çavçavadze, A.İ.Gertsen, M.Saltıkov-

Şedrin, K.Fedin, A.Tvardovski, A.Tolstoy, O.Balzak, C.London, D.Fenimor-Kuper 

və başqa sənətkarların əsərlərini öz dillərində oxumaq imkanı qazandılar. 

60-cı  illərdə  "Yeni  nəsr"  ədəbi  məktəbi  meydana  gəldi.  Bu  məktəb  yeni 

estetik  və  siyasi  qayəsi,  əxlaqi  problematikası  ilə  fərqlənirdi.  Onun  qəhrəmanları 

əvvəlki  stereotip  qəhrəmanlara  oxşamayan,  mühitində  yad  görünən  "qəribə 

adamlar"  idi.  Cəmiyyətdəki  dərin  barışmaz  ziddiyyətləri,  insan  hüquqlarının 

tapdalanmasını,  qanunsuzluğun  baş  alıb  getməsini,  bəşəri  və  milli  dəyərlərin 

deformasiyasını, saxtakarlığı və başqa eybəcərlikləri  mövcud idarəçilik sisteminin 

labüd  nəticəsi  kimi  təqdim  edən  əsərlər  yaranmışdı.  Cəmiyyətdə,  ailədə,  nəsillər 

arasında  olan  ziddiyyətlərin  müxtəlif  aşkarlıq  formaları  və  əsas  səbəbləri 

S.Rəhmanın  "Yalan",  İ.Hüseynovun  "Yanar  ürək",  "Doğma  və  yad  adamlar", 

Anarın  "Molla  Nəsrəddin-66",  Elçinin  "Ağ  dəvə",  "Sos"  əsərlərində,    Ə.Əylisli,  

S.Əhmədov,  Rüstəm  və  Maqsud  İbrahimbəyovların  roman  və  povestlərində 

məharətlə açıqlanırdı. 

Getdikcə  açıq-aşkar  dərinləşən  ictimai-sosial  ədalətsizliyin  tənqidi  üçün 

yaradıcı  ziyalılar  rəmzlərdən,  alleqoriyalardan,  eyhamlardan,  başqa  xalqların  və 

tarixi  dövrlərin  mövzularından  geniş  istifadə  edirdilər.  Rəsul  Rzanın  rənglər 

silsiləsi bu baxımdan çox səciyyəvi idi. Xəlil Rza təqiblərə məruz qalsa da, sözünü 

cəsarətlə və açıq deyirdi. 

Xalqın zəngin qaynaqları olan mənəvi aləmi öz poetik əksini Rəsul Rzanın, 

Osman Sarıvəllinin, Bəxtiyar Vahabzadənin, Mirvarid Dilbazinin, Əhməd Cəmilin, 

Nəbi  Xəzrinin,  Hüseyn  Arifin,  Əliağa  Kürçaylı,  İslam  Səfərli,  Qasım 

Qasımzadənin  və  başqalarının  əsərlərində  ustalıqla  tapmışdı.  Vahidin  qəzəlləri 

geniş yayılmışdı. 




135 

 

Milli  şüurun  oyanmasında  Cənub  mövzusunda  əsərlərin  xüsusi  əhəmiyyəti 



vardı. Süleyman Rüstəmin Cənub mövzusunda yazdığı silsilə şeirlər böyük poetik 

və siyasi təsir gücünə malik idi. 

M.İbrahimovun  "Gələcək  gün",  "Pərvanə",  P.Makulunun  "Səttarxan" 

romanları maraqla qarşılanmışdı. Balaş Azəroğlunun, Əli Tudənin, Söhrab Tahirin, 

Mədinə  Gülgünün,  Həkimə  Büllurinin  əsərlərində  parçalanmış  vətən,  ayrılıq, 

həsrət mövzuları əsas yer tuturdu. 

Xaricdə  yaşayan  azərbaycanlı  yazıçıların  yaradıcılığı  da  Azərbaycan 

ədəbiyyatının  zənginləşməsinə  töhfə  idi.  Ümbülbanu  Mirzə  (Banin)  1945-ci  ildə 

Parisdə çap olunmuş "Qafqaz günləri" romanı ilə istedadlı yazıçı kimi tanınmışdı. 

Onun  sonrakı  illərdə  nəşr  olunmuş  "Paris  günləri",  "Sonra",  "Yad  Fransa",  "Son 

ümidin harayı" və s. əsərləri də maraqla qarşılanmışdı. 

 


Yüklə 27,32 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   16   17   18   19   20   21   22   23   ...   168




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2025
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin