Tədris planı üzrə fənnin auditoriya saatı: 150 İxtisas: Məktəbəqədər təlim və tərbiyə Təhsil ILI: 2021/22

Ekoloji tərbiyənin erkən yaşlardan tərbiyə edilməsi.

Ekologiya" yunan sözü olub, yurd (məkan) haqda təlim de­mək­dir. Ekoloji tərbiyə ahəngdar şəxsiyyət tərbiyəsinin mühüm tər­kib hissəsidir. O, gənc nəsli ekoloji biliklərlə silahlandırmağa, eko­loji mədəniyyəti formalaşdırmağa yönələn tədbirlər sistemidir.
Ekoloji tərbiyənin əsasını təbiətə sevgi, onun mühafizəsi işi təşkil edir. İnsan təbiətin bir üzvüdür. Təbiət öz sərvətləri ilə insanı bəs­ləyir, yaşadır, fiziki və mənəvi qüvvələrini inkişaf etdirir, ona hə­yat verir. Lakin bəzən insan öz yaşamaq mənbəyini - təbiəti, eko­loji mühiti korlayır; udduğu havanı, içdiyi suyu, məhsulunu yediyi torpağı zəhərləyir. Bu yolla insanlıq öz-özünü məhvə aparır, özü üçün dəhşətli fəlakətlər, xəstəliklər yaradır.
Bunun qarşısını almaq üçün kiçik yaşlardan uşaqları təbiətə qayğılı münasibət ruhunda tərbiyə etmək, ekoloji şüuru və mədə­niy­yəti formalaşdırmaq lazımdır. Hər bir insan - şəxsiyyət və vətəndaş kimi öz yurdunun, bəşər övladı kimi isə dünyanın ekoloji vəziyyəti və tarazlığı üçün məsuliyyət hiss etməli, onun pozulması hallarına barışmazlıq göstərməlidir. Bu, dünyanın hər bir sakininin insanlıq borcudur.

Ekoloji tərbiyədə aşağıdakı vəzifələr həyata keçirilir:

- böyüyən nəsildə ekoloji şüur formalaşdırmaq;

- uşaq və gənclərdə doğma təbiətə, ətraf mühitə məhəbbət və qayğılı münasibət, onun korlanmasına qarşı barışmazlıq hiss­ləri aşılamaq;

- təbiəti mühafizə üzrə zəruri bacarıq və vərdişlər for­ma­laş­dırmaq, gənc nəsli fəal ekoloji fəaliyyətə hazırlamaq;

- məktəblilərin şüurunda və fəaliyyətində təbii ehtiyatlara, maddi sərvətlərə qənaətcil yanaşmaq münasibəti tərbiyələn­dirmək;

- təsərrüfat-iqtisadi vəzifələri vicdanla yerinə yetirməyə alışdırmaq;

- gənc nəsli təbiətin mühafizə işinə cəlb etmək.
Ekoloji tərbiyəni təkmilləşdirmək cəhdləri əvvəlcə ailədən, sonra isə ibtidai məktəbdən başlanılmalıdır. Bu cəhdlərin təməli daha çox özünü ibtidai sinif məktəblərində büruzə verir. Kiçik yaşlı məktəblilərdə ekoloji tərbiyəni formalaşdırmazdan əvvəl ilk öncə onun komponentlərini müəyyən etmək lazımdır. Ekoloji tərbiyənin komponentlərinə ekoloji şüur, ekoloji bilik, ekoloji təhsil, ekoloji təfəkkür, ekoloji dünyagörüşü, ekoloji fəaliyyət və ekoloji dav­ranış aiddir. Ən mühüm komponentlərdən biri də ekoloji bilikdir. Kiçik yaşlı məktəblilərdə ekoloji tərbiyəni formalaşdır­mazdan öncə onları ekoloji biliklərlə silahlandırmaq lazımdır. Həmin əldə edilən ekoloji bilikləri daha yaxşı mənimsəmələri üçün ekoloji bilik və məlumatları şüurlu surətdə dərk etməlidirlər. Belə ki, ekoloji bilik bizi əhatə edən canlı təbiətin strukturu haqqında olan biliklərdir. Geniş mənada ekoloji biliklər bizi əhatə edən canlı və cansız təbiə­tin mahiyyəti və dinamikası haqqında elmi məlumatın inteqrasiya olunmuş formasıdır ki,burada Yerin canlı qatının işi və onun biosferinin tamlığı da əhatə olunur.
Kiçik yaşlı məktəblilərə ekoloji biliklərin aşılanması çox mühüm bir prosesdir. Ekoloji biliklərin dərindən mənimsəyən şagird­lər özlərini əhatə edən təbiətdə baş verən hadisələri təhlil et­mək bacarığına, təbiətin ayrı-ayrı komponentləri arasındakı səbəb-nəti­cə əlaqələrini müəyyən etmək qabiliyyətinə malik olurlar.
Ekoloji bilikləri kiçik yaşlı məktəblilərə aşılamaq üçün təlim-tərbiyə proqramında ekoloji mövzulara xüsusi yer verilməlidir. On­lar ətraf mühit anlayışı ilə əlaqədar yaşa müvafiq olaraq biliklər qa­zan­mağa müvəffəq olduqdan sonra təbiətə qayğılı münasibət bəs­ləməli olacaqlar. Ətraf mühitdən asılı olaraq hər bir canlının həyat tərzi tənzimlənir. Ətraf aləm haqqında sadə informasiyaya malik olan uşaq bilməlidir ki, o, daim ətraf mühitdən asılı olur və onun orqanizminin dəyişməsində, formalaşmasında əsas rol oynayır.
Ekoloji tərbiyə işində müxtəlif yollardan, forma və metod­lar­dan istifadə edilir. Erkən yaşlardan uşaqlarda təbiət hadisələrinə düz­gün baxışlar yaratmaq, onlara təbiəti, canlıları sevdirmək, uşaq qəlbində xeyirxahlıq hissləri oyatmaq lazımdır. Kiçik yaşlardan bu­na diqqət yetirilməzsə, uşaqda təbiətə, heyvan və quşlara qarşı la­qeyd­lik, hətta qəddarlıq, rəhmsizlik hissləri baş qaldıra bilər. Tə­bi­ə­tə qarşı qəddarlıq təbiət gözəlliklərinə laqeydlik­dən, ətraf aləmə qey­ri-həssas münasibətdən, bir sözlə, uşaq qəlbində xeyirxahlıq hisslərinin kütləşməsindən başlanır.
Ailədə və uşaq bağçasında aparılan ekoloji tərbiyə işləri məktəbdə daha da inkişaf etdirilir və sistemli şəkil alır. Təlim pro­sesi ekoloji tərbiyənin çox mühüm yoludur. Ayrı-ayrı fənlərin tədri­sində ekoloji təhsil və tərbiyə üçün böyük imkanlar vardır. İbtidai siniflərdə şagirdlər təbiətşünaslıq və ətraf aləmlə tanışlıq dərslərində təbiət və onun mühafizəsi haqqında ilkin təsəvvürlərə yiyələnir, onlarda təbiətə məhəbbət, onu qorumağın vacibliyi fikri aşılanır.
Orta və yuxarı siniflərdə ekoloji təhsil və tərbiyə işləri geniş­lən­dirilir. Kimya dərslərində torpağın münbitliyini saxlamaq üçün kim­yəvi gübrələrdən istifadə edilməsi, sənaye və məişət tullan­tı­larının emalı, ekoloji cəhətdən təmiz ərzaq məhsullarının istehsalı və s. barədə təsəvvürlər aşılanır. Bunlar isə şagirdlərin ekoloji təfəkkürünün inkişafına güclü təsir göstərir. Ekologiya və təbiəti mühafizə sahəsində digər fənlərdə - biologiya, zoologiya, botanika, coğrafiya dərslərində daha ətraflı biliklər verilir və onların tətbiqi aspektləri nəzərdən keçirilir.
Ekoloji tərbiyə sahəsində dərslərdə aparılan iş sinifdənxaric və məktəbdənkənar tədbirlər yolu ilə daha da dərinləşdirilir. Yerli şəraitdən asılı olaraq təbiəti mühafizə işinin müxtəlif formalarından istifadə olunur: məktəb meşəçiliyi, gənc təbiətçi dərnək və klubları, məktəb qoruqları, meyvə bağları, şagird istehsalat briqadaları, eko­logiya üzrə olimpiada və viktorinalar, məktəb ekologiya cəmiy­yəti, ekologiya ayları, ekologiya reydləri və s. belə maraqlı forma­lar­dan­dır. Məktəblərdə və yaşayış yerlərində yaşıllıq iməcilik­lərinin keçi­ril­məsi, mavi və yaşıl keşikçi dəstələrinin yaradılması, ilk çiçək bay­ramlarının, meşə və quş günlərinin, təbiət dostları və gənc bağ­banların müsabiqələrinin təşkili kimi tədbirləri məktəblərdə ənənə şəklinə salmaq lazımdır.

11.