Tibet'li bir rahip olarak bilinen ünlü Lobsang Rampa'­

tim. Cübbemin etrafı ma  sarındım  ve  bırakmadığım şuurlulu­
ğumu  kaybettim.  Ne  koşuşturan  ayakların  "sus-sus"  sesleri, 
ne  de deniz kabuğu ya da gümüş ziller rüyalarımı yarıda kes­
ti . 
Birinin  ısrarl ı  tekmelemeleriyle uyandığım zaman  sabah 
oldukça  i lerlemişti.  Kızarm ış gözlerle dev gibi  bir görevlinin 
yüzüne,  yukarıya doğru  dikkatle baktı m. 
"Uyan! Uyan! Kut­
sal Hançer adına, sen tembel bir köpeksin!" 
Beni  tekrar tek­
meledi. sertçe.  Onun  ayaklarını  tutmaya,  sarı lmaya  çal ıştım. 
"Efendi Abbot (Başrahip)! Efendi Abbot! Seni görmek istiyor, 
seni tohumu bozuk aptal.' " 
Bana attığı pek çoğu  için bir tekme 
savurarak  cübbemi  bağladım  ve  aceleyle  çıktım. 
"Yiyecek 
yok,  kahvaltı yok!" 
Kendi  kend ime  mırı ldandım, 
"niçin her­
kes  beni tam da yiyecek zamanı  istiyor? " 
Sonsuz  koridorlar 
boyunca  yarışarak,  köşeleri  dönerek,  neredeyse  zayıflıktan 
sal lanan  birkaç yaş l ı  keşişe  kalp krizi  geç irttim.  Fakat Abbot 
Efendinin odasına randevu  saatinde  vardım.  Koşarak dizleri­
min  üzerine çöktüm ve başım la, saygıyla selamladım. 
1 5  

"ANTİKLERİN  MAGARASI,, 
Efendi  Abbot  benim  kayd ımı  okuyordu  ve  bir kere  ace­
leyle  bastırılmış  bir  kıkırdama  sesi  duydum. 
"Ah.' "  
dedi, 
"yağlanmış zeminin azizliğine  uğrayıp  uçurumlardan  aşağı 
düşen  ve buradaki başka  herhangi  birinden  daha fazla kar­
gaşaya sebep olan yabani genç  adam. " 
Ara  verdi  ve  sertçe 
bana  baktı; 
"Ama iyi çaltştın, olağanüstü iyi, " 
dedi. 
"Meta.fi­
zik yeteneklerin böyle üst bir düzeyde ve akademik çahşman­
da belli bir yere geldiğin için seni özellikle ve /eker /eker öğ­
retmesi için Lama Mingyar Dondup'a  vereceğim.  Onun  kut­
sallığının özel yönetimiyle,  sana görülmemiş bir fırsat veril­
di.  Şimdi,  Rehberin Lamaya  haber ver. " 
B ir  el  sallamasıyla 
beni gönderen Efendi Abbot, tekrar kağıtlarına döndü. Ortaya 
çıkmamış  olan  sayısız  "günahlar"  için  rahatlayarak  ace leyle 
ç ı ktım.  Rehberim  Lama  Mingyar  Dondup  beni  bekl iyordu. 
B ana d ikkatle  bakarak, 
"Orucunu bozdun mu? " 
dedi .  
"Hayır, 
efendim " 
dedim. 
"Saygıdeğer Efendi Abbot beni isıediğinde 
hala  uyuyordum -açım! " 
Bana güldü  ve 
"Ah! Solgun bir gö­
rünüşün olduğu  için  hasta  olmandan  endişelendim.  Hemen 
defol,  kahvaltını yap  ve sonra  buraya  dön. " 
I srar  etmeme 
gerek  yoktu.  Açtım  ve  bu  durumu  sevmedim.  Biraz  bilsey­
dim ...  o  zaman  önceden  bilinmiş  olurdu ! ..  O  aç  kalmalar .. .  
hayatımın U?'.Un  yılları  boyunca  beni  takip etti. 
İy i  bir kahvaltıyla tazelend im. Fakat daha çetin  bir göre­
vin düşüncesiyle  ruhum da yola geldi.  Lama  M ingyar  Don­
dup'un  yanına  döndüm.  Ben  girerken  ayağa  kalktı ; 
"Gel.' " 
dedi. 
"Poıala'da bir ha.fta geçireceğiz. 
" Yolu göstererek  salo­
nun d ışına i lerled i .  Dışarıda  bir  seyis-keşiş,  iki  atla  bekl iyor­
du. Üm itsizce bana tahsis ed i len atı  kontrol ettim.  Hatta daha 
kasvetle,  benim  onu  düşündüğümden  daha az  düşünerek dik 
dik bana baktı. Kötü tal ihin  yak ı n  ol ması  hissiyle ata  tırman­
dıın  ve  sürdüm. Atlar korku lacak :yaratıklard ı :  güvensiz.  huy­
suz ve frensiz. At sürmey i, lıi raL.  pratik yaparak al ıştım. 
1 6  

"BÖLÜM  BİR" 
Chakpori'nin  dağ  patikasından  aşağıya  doğru  at  sürdük. 
Pargo  Kal ing'i  sağım ıza  alarak,  Mani  Lakhang yolunu geçe­
rek çok geçmeden  Shö Kasabasına gird ik. Orada rehberim kı­
sa bir mola verd i .  Sonra Potala'nın sarp  basamaklarından yu­
karı zorlukla  i lerledik.  Bir atı  basamaklardan  yukarı  sürmek 
hoş olmayan  bir  deneyimdir.  Asıl  ilgim  düşmek deği ldi.  Ke­
şişler,  lamalar ve ziyaretçiler .. .  on ların aralıksız bir kalabal ığı 
manzarayı hayran l ıkla seyretmek  için biraz mola vererek var­
m ı ş  bul unan d iğerleri,  Dalay  Lama'nın kendisiyle sadece gö­
rüşmüş  olma  düşüncesiyle  basamakları  zahmetle  çıkıyor  ve 
in iyorlardı. Basamakların üst ucunda, tepesinde durduk. M in­
net  duyarak,  fakat  kabaca  atı mdan  aşağı  kaydı m.  O,  zavallı 
arkadaşım  bir  bıkkınlık  kişnemesi  saldı  ve  gerisin  geriye 
döndü! 
Bil im ler  odasının  yakınında,  Lama  M ingyar  Dondup'a 
ayrılmış daim i  odaların  olduğu  Potala'n ın  yüksek  sev iyeleri­
ne  kadar merdiven leri  tırmanmaya  devam  ettik.  Dünya  üze­
rindeki  ülkelerden  i lginç  aletler  bu  odadaydı.  Ama  hepsinin 
en  i lginci en uzak geçmişten  gelenlerd i .  Böy lece sonunda ye­
rim ize vardık ve şimdi odam  olan yerde  bir süre oturdum. 
Dalay  Lama'dan  sadece  bir  kat  aşağıda  Potala'n ın  daha 
yükseklerinde,  penceremden  vad ideki  Lhasa  üzerine  bakabi­
l iyordum.  Çok  öte lerde  parlayan  altın  çatısıyla  büyük  Ka­
tedrali  (Jo  Kang)  görebi liyordum.  Ring  Yolu  ya  da  Linkor, 
Lhasa  Şehrini  tam  bir  tur  ederek  be lli  bir  mesafe  buradan 
uzuyordu.  Okült  öğrenimin  dünyadaki  en  büyük  makam ına 
secdeler  sunmak  için  gelen  dindar  hacılar  ona  akın  ettiler. 
Lama  Mingyar  Dondup  gibi  harika  bir  Rehbere  sahip  ol­
duğum için şansıma hayret ettim. Onsuz,  neredeyse dünyan ın 
zirvesinde  olmak  yerine.  karan lık  bir  öğrenci  koğuşunda 
yaşayan alalade bir chela (mürit) olabil irdim. Aniden, 
o 
kadar 
ani  ki.  şaşkınl ığın  bir cik  sesini  sal ıverdim.  Güç lü  kol lar  be-
17 

"ANTİKLERİN  MAGARASI ,, 
niınki leri  kavradı  ve  beni  havaya  kaldırdı.  Kal ın  bir  ses, 
"Hey.' Hep seni J>oıola'da yükseğe çıkaran ve Hindistan'dan 
gelen nahoş lallaki şekerlemelerle besleyen Rehberini mi dü­
şünüyorsun'!" 
Kahkahaları  i le  itirazlarım ı   susturdu  ve  onun, 
ben im rehberim  hakkında  ne  düşündüğümü  bi lmesi, zihnimi 
çok karıştırd ı !  
Sonunda, 
"Biz dostuz,  birbirimizi geçmiş yaşamımızdan 
�·ok  �vi  tanırız. " 
ded i .  
"Geçmiş yaşamın bütün  bilgisine  sa­
hipsin ve sadece hatırlatılmaya ihtiyacın var. Şimdi çalışmak 
zorundayız. odama gel. " 
Cübbemi düzelttim ve havaya kaldı­
rıldığım zaman düşen kasem i geri koydum, sonra Rehberimin 
odasına  koştum.  Oturmamı  işaret  etti  ve  yerleştiğim  zaman; 
"Dün  akşamki görüşmemiz  üzerine,  hayatın anlamı  üzerine 
düşünüp taşındın mı? "  
ded i .  Cevaplarken  biraz  korkuyla  ba­
şıın ı   kaldırdım: 
"Efendim,  uyumak zorundaydım.  Sonra Ab­
bot f:/endi beni görmek istedi.  Sonra siz  beni görmek istedi­
niz.  Sonra yemep;imi yemek zorundaydım  ve sonra yine beni 
görmek istediniz. Bugün hiçbir şey düşünecek zamanım olma­
dı.' "  
dedim. 
"Yiyeceğin etkisini sonra tartışacağız. ilk önce bı­
rakalım hayat devam etsin " 
derken,  yüzünde  bir gülümseme 
vard ı .   Durdu  ve  biraz  garip  bir  d i l le  yazı lmış  bir  kitap  için 
uzand ı .  Şimdi onun İ ngil izce d i l i  olduğunu bil iyorum. 
Sayfalarını  çev irerek  sonunda aradığı  şeyi  buldu.  K itabı 
bana  vererek bir  resim  açtı. 
"Bunun ne olduğunu biliyor mu­
sun? .
. 
diye  sordu. Resme baktım  ve o  kadar aleladeydi  ki,  al­
tındaki  tuhaf kel imelere  baktım.  Bana  hiçbir  şey  anlatmadı .  
Ki tabı geri  vererek  sitemle; 
"Onu okuyamadığım1 biliyorsun, 
saygıde,�er Lama! " 
dedim. 
"Fakat resmi tanımla.vahi/irsin? "  
diye  üsteledi. 
"Elbette, evet sadece bir doğa ruhu.  buradaki­
/erinden  bir farkı yok. " 
Gittikçe  daha  fazla  şaşırtıl ıyordum. 
On un  hakkında  olan  biten  neyd i? Lama kitabı  tekrar açtı ve 
"Deni::lerin karşısında çok uzaktaki bir ülkede doğa ruhlarını 
1 8  

"BÖLÜM  BİR" 
görme genel yeteneği kaybolmuş bulunmaktadır. Eğer bir kişi 
böyle bir Ruh görürse,  bir şaka durumu zanneder.  Görenler, 
'gördükleri şeylerden' gerçekten suçlanırlar.  Batılı  insanlar 
parçalara ayrılamayan ya da elle tutulmayan ya da bir kafese 
konulamayan şeylere  inanmazlar.  Batıda  bir doğa  ruhu,  bir 
peri olarak isimlendirilir ve peri hikayelerine inanılmaz. " 
Bu 
beni çok eğlendird i .  Ben ruh ları  her zaman görebi l irim ve on­
ları kesinlikle doğal olarak kabul ederim .  Onu çevreleyen  sisi 
dağıtmak  için, başımı salladım. 
Lama M ingyar Dondup konuştu: 
"Dün akşam söylediğim 
gibi,  bütün  hayat-hızla  titreşerek  bir  elektrik yükü  üreten 
maddeden ibarettir.  Maddenin hayatı elektriktir.  Müzikte ol­
duğu gibi değişik oktavlar  vardır.  Belli bir oktavda  titreşen 
sokaktak,i normal insanı hayal edin.  Sonra bir doğa ruhu ve 
bir hayalet daha yüksek bir oktavda titreşecektir.  Çünkü nor­
mal insan sadece  bir oktavı yaşar,  düşünür ve  inanır.  Diğer 
oktav/arın insanları onun için görünmezdir! "  
Onun  üzerinde 
düşünerek cübbemle oynadım; bu bende  bir his uyandırmadı .  
Ben  hayaletleri  v e   doğa  ruhlarını  görebil irdim.  Bu  yüzden 
herhangi  biri  de  onları  görebilme l iydi.  Lama  düşüncelerimi 
okuyarak: 
"İnsanların  aurasını görürsün.  Diğer  insanların 
ç·oj{u yapamaz.  Doğa ruhlarını ve hayaletleri görürsün.  Di­
ğer  insanlarrn  çoğu  yapamaz.  Çok genç  çocukların  hepsi 
böyle şeyleri görebilir; çünkü gençler daha çok kabul edici­
dirler. Sonra çocuk büyüdükçe, hayatrn sıkrntılarıyla algıları 
kabalaşır.  Batıda ruh oyun arkadaşlarıyla bir oyun oynamış 
olduklarını  ailelerine  anlatan  çocuklar,  yalan  söyledikleri 
için cezalandırılırdı ya da "canlı hayalleri" için gülünür/erdi. 
( 'ocuk böyle davranışlara gücenir ve bir süre sonra hepsinin 
hayal olduğunu kendini inand1r1r! Siz, özel terbiyenizden ye­
tişlirilmenizden dolayı hayaletleri ve doğa ruhlarını görürsü­
nüz ve daima göreceksiniz. Bunun yanında insan aurasını da-
1 9  

"ANTİKLERİN  MAGARASI" 
ima göreceksiniz. " 
"O zaman,  çiçeklere  bakan doğa ruhları bile  bizim  için 
aynı mıdır? " 
d iye  sordum. 
"Evet " 
diyerek  cevapladı .  
"Titre­
şimleri daha hızlı ve madde parçacıkları daha dağınık-seyrek 
olanlar hariç,  bizim için aynıdır.  Elinizi bir güneş ışınından 
geçirebilirken  onun elinizden  geçmemesinin  sebebi  budur. " 
"Bir hayalete hiç dokunabildiniz mi?  Tutmayı biliyor mu.m­
nuz" 
diye  sordum. 
"Evet,  tuttum!" 
diyerek  cevaplad ı. 
"Eğer 
bir kişi,  diğer  bir  kişinin  titreşim  seviyesine yükselirse,  bu 
olabilir.  Onu sana anlatacağım. " 
Rehberim  gümüş  ziline  dokundu.  Tibet'in  çok  tan ınmış 
bir Lama  manastırının  yüksek,  Baş  Lamasından  bir  hediye. 
B izi  çok  iyi  tanıyan  hizmetl i-keşiş-tsampa  değil,  Hi ndistan 
bitki lerinden çay getirdi. Ve Dalay Lama'n ın, özell ikle ben im 
gibi  zaval l ı   bir mürit için  yüksek  dağlar  aşırı larak  getirtm i
Ş 
olduğu  bu  tatlı  keklerden  yerken  çok  zevk  aldı m .   Kutsal  O­
lanın  sık  sık söylediği  gibi; 
"ödül,  çalışmadaki özel çabalar 
içindir. " 
Lama  M ingyar  Dondup  hem  fiziksel,  hem  de  astral 
dünyayı  gezmişti.  Onun  çok 
az 
bir  zayıfl ığı,  H indistan  çayı 
tiryakisi  olmasıydı.  Kalpten  desteklediğim  bir zayıflık!  Yere 
rahatça  yayı ldık,  kekimi  bitirir  bitirmez,  Rehberim  ve  arka­
daşı  konuştu: 
"Çok yıllar önce, genç bir adamken, Potala'da, buradaki 
bir köşede koşuşturdum -tam da senin yaptığın gibi Lobsang! 
Servis için geç kalmıştım ve yolumu kapatan iriyarı bir Abbot 
(Baş  Lama) görünce  korktum.  O da  acele ediyordu.'  Ondan 
sakınmaya zaman yoktu.  Ona doğrudan çarptığım zaman öz­
rümü sadece prova yapar gibi yaptım. Benim kadar korkmuş­
tu.  Bununla birlikte  koşmaya devam  etmek için  çok şaşkın­
dm1.  Ve böylece, geç kalmış olmadım. 
" Acele eden, ağırbaşl ı  
Lama  M i ngyar  Dondup'un  düşüncesine  güldü m !   Bana  gü­
lümsed i  ve devam etti : 
20 

"BÖLÜM  BİR,, 
"Onun hakkında düşünmek için bütün bir gece geçti.  "Ni­
çin  bir  hayalete  dokunamayayım ? "  diye  düşündüm.  Onun 
hakkında  daha  çok  düşünmek,  daha fazla  kararlı  olmam 
onlardan  birine  dokunmamı  sağlayacaktı.  Planımı  dikkatle 
uygulamaya koydum  ve böyle konular hakkındaki bütün eski 
El Yazılarım okudum.  Dağların yükseklerinde  bir mağarada 
yaşayan, çok bilgili bir insana da danıştım. Bana çok şey an­
lattı. Beni doğru yola sevk etti ve ben de sana aymsım anla­
tacağım.  Çünkü o, doğrudan bir hayalete dokunma temasına 
götürür. " 
Kendine  biraz  daha "çay  döktü  ve  devam  etmeden  önce 
bir süre yudumlad ı .  
"Hayat sana söylediğim gibi, küçük dün­
yaların  küçük  güneşlerin  etrafında  döndüğü  parçacıkların 
bir kütlesinden ibarettir.  Hareket,  bir madde  daha iyi bir te­
rim istediği için "elektrik" olarak isimlendireceğiz.  Eğer has­
sas beslenirsek,  titreşimimizin seviyesini artırabiliriz.  Kaçık 
mezhep fikirlerinin hiçbirini içermeyen hassas bir diyet,  bir 
kişinin  sağlığım  arttrtr,  bir  kişinin  temel titreşim  seviyesini 
arttrtr.  Böylece,  hayaletin titreşim seviyesine yaklaşmış olu­
ruz. " 
Durdu ve taze bir tütsü çubuğunu yaktı. Memnunluk ve­
rici,  kor  gibi  parlayan  sondan  hoşnut  kaldı.  Di kkatini  tekrar 
bana yöneltti. 
"Tütsünün tek amacı,  içinde yakılan alanın ve o alan içe­
risinde  olanların titreşim seviyesini artırmak içindir.  Hepsi, 
belli bir titreşim  için  tasarlanmış,  doğru  tütsüyü kullanarak 
bazı sonuçlar elde edehiliriz.  Bir hafla kendime sıkl bir diyet 
uyguladım; titreşimimi ya da '.'frekansımı" artıran bir diyet. O 
hafia süresince de odamda uygun tütsüyü devamlı yaktım. Bu 
süre sonunda neredeyse kendimin  'dışında' oldum.  Yürümek­
ten çok, havada süzüldüğümü hissettim. Astralformumufizik­
selin içerisinde tutmakta zorlandığımı hissettim. " 
Bana  baktı 
ve 
"Böyle  kıslfli  bir tf(veti  takdir  eımeyebilirdin! "  
derken 
21 

"ANTİKLERİN  MAGARASI" 
gülümsedi. 
"Hayır. doyurucu bir öğün yemekten çok herhan­
gi iyi bir hayalete dokunacaktım.' " 
diye düşündüm. 
"H{!/İanın sonunda " 
dedi  Rehberim  Lama, 
"iç  tapınağa 
indi.m ve bir hayaletin gelip bana dokunması için yalvarırken 
daha fazla tütsü yaktım. Aniden omuzumda,  arkadaşça bir e­
lin  sıcakltğını  hissettim.  Meditasyonumu  kimin  rahatsız  et­
tiğini görmek için  dönerken,  'ölümü' bir yıldan fazla olmuş 
bir ruh  tarafından  dokunulmuş  olduğumu gördüğümde,  ne­
redeyse  cübbemin  dışına  doğru fırladım. " 
Lama  M ingyar 
Dondup  sertçe  durdu,  sonra  uzak-geçmiş  tecrübesini  düşü­
nürken  kahkaha attı. 
"Lobsang! " 
d iye sonunda bağırdı; 
''yaşlı,  'ölü' lama bana 
güldü  ve  astrale girip her zaman yapabileceğim şeyler  için, 
niçin  hu  kadar zahmete  katlandığımı sordu! Böyle  açık  bir 
çözümü  kaçırmış  olduğum  için  düşünce ölçüsünün ötesinde 
utandırılmış olduğumu hissettiğimi itiraf ettim.  Çok iyi anla­
dığın gibi, şimdi hayaletlerle ve  (doğa ruhları) ile konuşmak 
için  astrale giriyoruz. "  "Elbette telepatik olarak konuştun, " 
diye  belirttim 
"ve telepati için herhangi bir açıklama bilmiy­
orum.  Yapıyorum, fakat onu nasll yapıyorum? "  
"Bana son derece zor sorular sordun, Lobsang! " 
diyerek 
Rehberim  güldü. 
"En hasit şeyler,  açıklaması en zor olanlar­
dır.  Nefes alma sürecini nasıl açıklayabilirsin? Bana anlatır 
mısın? Onu sen yapıyorsun,  herkes yapıyor, fakat bir kişi sü­
reci nasıl  açıklayabilir? "  
Başım ı   asık  suratla  sal ladım.  H er 
zaman sorular sorduğumu bil iyordum. Fakat bir şeyler öğren­
menin  tek  yoluydu.  Diğer  müritlerin  çoğu,  yiyecekleriyle  il­
gi lend ikleri  kadar  ilgi lenm iyorlardı  ve tatm in olmak  için çok 
fazla çal ı şm ıyorlard ı. Bilmek  isted iğimden hep daha fazlasını 
isted im. 
"Beyin " 
ded i  Lama, 
"ıHarkoni  denen 
adamın mesajları 
okyanusların  hir 
ıarc!findan  öhür  larafina 
göndermek  için 
22 

"BÖLÜM  BİR,, 
kullandığı alet gibi, bir telsiz ayarı gibidir. Bir insan varlığını 
oluşturan  elektrik yükleri  ve parçaC1k  koleksiyonu,  ona  ne 
yapmasını söyleyen beynin elektriksel ya da telsiz aletine sa­
hiptir. 
Bir kişi, bir organını hareket ettirmeyi düşündüğü zaman, 
elektrik akımları,  istenen  hareketi  sağlayan  kasları  hemen 
harekete geçirmek için sinirler boyunca hızla giderler.  Aynı 
şekilde, bir kişi düşündüğü zaman, elektriksel ya da telsiz dal­
gaları beyinden yayılır.  Gerçekten onlar telsiz spektrumunun 
daha yüksek bir bölümünden gelirler. Bazı aletler ışmımları­
yayımları tespit edebilir ve hatta Batılı doktorların deyimle­
riyle,  'alfa,  beta,  delta  ve  gama' çizgileri  içerisinde  onları 
kaydedebilir. " 
Başımı  yavaşça  salladım.  Tıbbi  Lamalardan 
böyle şeyleri yeni duyuyordum. 
"Şimdi, " 
diyerek devam  etti  Rehberim; 
"hassas insanlar, 
bu yayınları da sezebilir ve onları anlayabilir.  Düşüncelerini 
okuyorum ve sen de denediğin zaman,  benimkini okuyabilir­
sin.  İki  insan,  birbirleriyle ne kadar uyum,  sempati içerisin­
deyse, düşünce olan bu beyin dalgalarım okumak o kadar ko­
laydır. Böylece telepati alırız. İkizler,  birbirlerine oldukça sık 
telepatiktirler.  Tek yumurta ikizleri,  beyinleri birbirinin kop­
yası olanlar,  birbirlerine o  kadar  çok  telepatiktir ki,  bir dü­
şüncenin hangisinden kaynaklandığını tespit etmek gerçekten 
çok zordur. " 
"Saygıdeğer Efendim " 
dedim; 
"bildiğiniz gibi,  çoğu  be­
yinleri okuyabilirim.  Bu,  ne  için? Bu özel kabiliyete rağmen 
çok daha fazlası  var mı? "  "Sana  Lobsang" 
diye  cevapladı 
Rehberim; 
"özellikle  hediye  edildi  ve  özel olarak  eğitildin. 
Daha  başında  bulunduğun  hayatında  zor  bir göreve  sahip 
olduğun için bizim yönetimimizle her yöntemle güçlerin art­
mış oluyor. " 
Ağırbaşlı  bir  hareketle  başını  sal ladı; 
"zor  bir 
görev  gerçekten.  Eski  günlerde  Lobsang,  insanlik  hayvan 
23 

"ANTİKLERİN  MAGARASI ,, 
dünyasıyla  telepatik olarak iletişim  kurabiliyordu.  Gelecek 
günlerde  insanlık,  savaşların akılsızlığını anladıktan sonra, 
güç yeniden elde edilecek. Bir kez daha insanlar ve hayvan­
lar, biri diğerine hiçbir zarar vermek istemeden birlikte barış 
içerisinde yürüyecekler. " 
Altım ızda  bir  gonk  gümbürdedi  ve  tekrar  gümbürdedi .  
Oradan  trompetlerin  sesi  geldi  v e   Lama  M ingyar  Dondup: 
"Acele  etmeliyiz  Lobsang,  Tapmak Ayini başlamak üzere  ve 
Kutsal  Olan orada olacak" 
diyerek,  ayağa  fırladı .  A lelacele 
ayağa  kalktım.  Cübbemi  düzelttim  ve  Rehberimin  peşinden 
koşturdum; koridorlardan aşağılara ve neredeyse gözden kay­
bolarak. 
24 

BÖLÜM  İKİ 
Büyük Tapınak, yaşayan bir şey  olarak görünüyordu.  Be­
nim yüksek çatı lardaki avantaj l ı  noktamdan aşağıya bakab i l ir 
ve  uçsuz bucaksız bir yeri  görebil irdim. Günün  erken  saatle­
rinde  Rehberim  Lama  M ingyar  Dondı.ıp  ve  ben, özel  bir gö­
rev  için  bu yere  seyahat ettik.  Ş imdi  Lama  yüksek  bir  mevki 
i le  görüşmek  için  odaya  kapanmıştı  ve ben gezmek  için  ser­
best-çatıyı  destekleyen  güçlü  kalasların  arasında,  bir  keşişe 
ait  gözetleme  sütununu  buldum.  Çatının  yürüyüş  yolunda, 
sinsi  sinsi  dolaşarak  kapıyı  keşfettim  ve  cesaretle  iterek  aç­
tım.  Öfkeli bağırman ın, selamlayan eylem in gürültüsü yoktu. 
İçeriye şöyle bir göz attım. Yer boştu.  Bu nedenle içeri girdim 
ve  kendimi  Tapınak  duvarının  kayası  iç ine  inşa  edi lmiş  bir 
hücreye benzeyen, küçük bir taş odada buldum. Arkamda,  iki 
tarafında taş  duvarlar olan küçük bir ahşap kapı  ve önümde, 
belki  bir metre yüksekl iğinde bir kaya çıkıntısı vard ı .  
Sessizce  öne  doğru  i lerledim  ve  sadece  başı m  taş  ç ı kın­
tısı  üzerinde  olsun  diye  çömeldim.  Kendimi,  çok  aşağıdaki 
belirsiz.bulanı k  tapınak zemin ini gözetleyen, aşağıdaki zaval-
1 
ı  ölümlüleri  gözetleyen,  göklerdeki  bir Tanrı  gibi  hissettim. 
Tapınağın  dışında  mor akşam  karan lığı,  geceye  yol  veriyor-
25 

"ANTİKLERİN  MAGARASI ,, 
du. Batan Güneş'in son  ışı kları, karla kaplı zirvelerin arkasın­
da,  en  yüksek  bölgelerden  uçuşan  karı n  aralıksız  köpükleri 
arasından.  ışığın yanar-döner sağanağını göndererek batacak­
tı. 
Tapınağın  karanl ığının  görevi,  yağ  kandi l lerinin  yüzler­
cesinle  ve yerleştirildikleri yerlerde yoğun laşarak  devralındı. 
I şığın altın noktacıkları  gibi  parlayan  kandi l ler,  şimdi çevre­
lerine  durgun  bir parlaklık yaydı .  Y ı ldızlar başımın  üzerinde 
olmak  yerine,  ayaklarımın  altında  gibi  göründüler.  Acay ip 
gölgeler, heybetl i  sütunların bir başından öbür başı na sessizce 
uzandı.  Gölgeler  şimdi,  ince  ve  uzam ıştı.  Şimdi  kısa  ve  bo­
dur,  fakat daima garip  ve acayip ışığın geçişiyle bu dünyadan 
olmayanın,  olağan  görünüşü  ve  tanı mların  ötesinde  olağan­
üstü olanı  i lginç kılarak. 
Aşağıya gözümü dikerek, sank i  bir yarım-dünya  içindey­
miş gibi  h issederek,  ne gördüğümü  ve ne düşled iğimi bilme­
den  dikkatle  baktım. Zemin ve benim aramda, tabaka tabaka 
yükselen  mav i  tütsü  dumanı  bulutları,  bulutların  arasından 
yeryüzüne bakan  bir Tanrının bir bakış açısından  bile fazlası­
nı  bana  hatırlatarak  havada süzüldüler.  Yavaşça yükselen tüt­
sü  bulutları,  genç  ve  dindar  müritlerin  astığı  buhurdanlıklar­
dan  koyu  girdaplar yaparak  döndü.  Sessiz  ad ımlarla  ve  sabit 
bakışlarla  aşağı  yukarı  dolaştılar.  Onlar,  tekrar  ve  tekrar  dö­
nerken,  milyonlarca  ışık noktacık ları  altın  buhurdan l ıklardan 
yansıdı  ve  göz  kamaştıran  ışık  ışınları  öne  gitti ler.  Benim 
yüksek  koriumumdan  aşağıyı  görebilirdim. Zamanında  nere­
deyse  alevlerle  kabaran  ve  d ışarıda  çabucak  sönen  kıvılcım­
lar.  kırmızı  sağanaklar gönderen  esinti lerle körüklenmiş gibi. 
kırmızı-kor  tütsüleri  görebi l irdim.  Taze  hayat  verm iş  tütsü