Fiqh (arab. –umum bilish, diniy qonunlarni bilish, huquq ilmi) musulmon
huquqi sifatida shariatning tarkibiy qismini tashkil etadi.
Faqih (arab. – donishmand, din bo’yicha mutahassis, huquq sohasida
maslahatchi va kazuist, ya’ni mohir yurist) qonunshunos–ilohiyotchi demakdir.
31
Qiyos (arab. – taqqoslash) Qur’on va sunnada berilmagan biror huquqiy masala
ulardagi shunga o’xshash masala bo’yicha berilgan ko’rsatmaga taqqoslash yo’li
bilan sharh etilgan.
Mujtahidlar (arab. – intiluvchi, harakat qiluvchi) ijtihod huquqiga ega bo’lgan,
ya’ni mustaqil hukm chiqara oladigan shaxslardir. Sunniylarda mazhablarning
asoschilari, shialikda yuqori martabali ruhoniylar va diniy huquqshunoslar
mujtahidlar deb ataladi.
Ijmo’ (arab. – birdamlik, yakdillik bilan qabul qilingan qaror, diniy jamoaning
Yagona fikri) Qur’on va hadislarda aniq ko’rsatma berilmagan huquqiy masalalarni
hal etishda faqih va mujtahidlarni to’planib, Yagona fikrga kelgan xolda xukm
chiqarishi – fatvo berishi.
32
Shariat mazhablari (arab. – oqim, yo’l, ta’limot) – islomdagi diniy huquq
sistemalari va yo’nalishlari. Shariatning shakllanishi jarayonida huquqshunoslik –
fiqh sohasida juda ko’p mazhablar yuzaga kelgan. Mazhablar umuman ortodoksal
diniy huquq doirasidan chiqmagan xolda, shariat masalalarida engilroq yoki
qattiqroq hukm chiqarishlari bilan bir-biridan farq qiladi. Sunniylikdagi to’rtt
mazhab ham teng hisoblanib, yirik islom universitetlarida to’rt mazhab bo’yicha
alohida dars o’qitiladi. Mazhablarni yana diniy-huquqshunoslik tartib usuli, ya’ni
shariat usuli, islom manbalarida esa “mazhab al-sunna”, mazhab muhlislarini “ahli
sunna” deb ataladi.
Islom tarixida huquq sohasidagi chigal, murakkab voqea va hodisalar, diniy
marosimlar, oilaviy va ijtimoiy hayotni biron qolipga solib, nazoratga olish
maqsadida
shariat
muayyan
tavsiyalar
belgilagan.
Dastlabki
davrlarda
musulmonlarning xatta-harakatini shariat ikkiga – taqiqlangan va taqiqlanmagan.
Ijozat berilgan yoki ijozat berilmagan harakatlarga bo’lgan. Bular halol va harom
tushunchalari bilan ifodalangan. Keyinchalik shariat qonunlarining takomillashuvi
jarayonida bu tushunchalar murakkablashib, barcha xatti-harakatlar shariat nuqtai
nazaridan quyidagi turkumga bo’lingan:
1.
Farz (arab. – majburiyat) bevosita Qur’onda qayd etilgan, har bir musulmon
bajarishi majbur, shart bo’lgan qat’iy talab, tartib-qoidalardir.
31
Петрушевский И.П. Ислам в Иране в VII-XV вв. Курс лекций. ЛГУ. 1966. – С. 132.
32
Ислом. Справочник. Т., 1986. 128-бет.