-
oğuq güllə
:
saçma.
(
-
saçma sapan ov tüfəyi kağal. kaval.
).
oquqara
oxuqara:
yazı pozu
.
oquqlu
alim.
bilgin.
oquqluq
-
ulu oxuqluq
: bilikənd. üniversitə. danişqah.
oqul
(
oğul
.
ovul
.
oul
.
ool)
.
1
.
qopıl
.
uşaq
.
1
.
oğlan
.
ərkək
cocuğu
.
qız yada ərkək cocuğu
.
oğlad.
1
. bala. yenqi.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
216
yeni. kiçik. biçə. beçə.
-
oğul
arı: beçə arı
.
yeni yetişən arı
.
-
oğul
otu
: badrənc
(bitgi)
.
1
. buta. -
butam
mənim:
o
ğlum
mənim
.
1
.
uğul
.
oğul
.
cocuq. uşaq. gənc.
-
ata
oğlu
ataç
doğar
.
-
{
kirim tatarları qonaqlığda,bir yeməkdən sonar
.
qonaqçıya üz
tutup diyərlər:
-
allahım
aşdır
daşdır
\\
omurğanq
may bulsun
\\
toğurğanq
ool bulsun\\ cav
qaytarğan
ir bulsun
: tanrı var
dövlətin çoxatsın
\\
onqurğan
(
situn fəqəratın
)
yağlı sulu olsun
\\
doğduğun oğul olsun
\\
yağı
(
düşman
)
qaytaran ər olssun
. -
carlığın
oolu
bulancığına
,
bəyinq
qulu bul:
yoxsulun oğlu
olmaqdansa, bəyin qulu ol
.
-
oğul oğula
:
quşaqdan quşağa
.
nəsil bə nəsil
.
beldən belə
.
bel bel
.
-
oğul otu: yarpız
.
-
el
oğlu: yabançı
.
yabanı
.
yad
.
-
qəhbə oğul: kələkçi
.
kələksi
.
mətsiz
.
-
qul
oğlu: ocaqçı
.
qonazad
.
xanəzad
.
-
oğul
oğlu
: torun
.
nəbirə
.
-
oğuldan
oğula: atadan oğula
.
bətnən bə'di bətnən
.
-
oğul balı: körpə arının yetirdiyi ağ bal
.
-
ölməz
oğlu: ağır
.
mətin
.
sağlam
.
-
süt oğul: süt oğlu
.
birində süt əmmiş uşaq
.
rəzi'
.
-
ər
oğlu
ər: kişidən kişi
.
-
ögey oğul: ügey oğul: əməksiz
.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
oqul
1
.
oğul
.
qul. quli.
1
.
okul. oxul
. -
ilk okul
: aşıl. yanaq.
çıxma. dəbista
n.
-
para verib mal alın
,
oğul verib qız alın
.
(oğul: bəsili,
ərdəmli oğlan
).
-
para verdik mal aldıq
,
oğul verdik qız
aldıq
.
-
anaokul: anaoxu
: beçəev. biçəev. biçəv. biçöy. kudəkisdan.
yuvacıq. cocuq yuva.
-
ilk okul başı
,
müdürü
:
başöğrətmən.
-
ilki
n (doğan) ərkək oğul: paşa. beçə
< >
beşə.
-
kişi oğlu
:
adəmi. adəmizad.
-
qardaş oğlu
:
yeğən.
-
qardaşoğlu: yeğən.
-
oğul
oğlu: torun. nəvə.
-
torun tosun
: cocuq torunlar. nəvə
nəticələr.
-
dildən söz gələr
,
beldən oğul
gələr
,
əldən iş gələr
.
-
el o
ğlu
: 1
. yabançı.
1
. kəsəoğlu
.
darqaşayırd.
-
edinmiş
oğul
:
edikoğul. oğulluq. ögey, ügey, üvey oğul.
-
yurd
oğulları
:
yurtdaşlar. vətədaşlar.
-
ər oğlu: kişi oğlu.
-
arvad eldən, oğul beldən.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
218
-
bacoğlu
:
yeğən.
-
ərkək oğul: oğuş. oğuc.
oqulca
1
.
oğulc
uq .
biricik oğul
.
biricik oğlad
.
1
.
ən kiçik oğul.
oqulcıq
oğulcıq
.
oğulcıq
. olıc. əziz bala. ərkək cocuqlara səvqi
bildirmək üçün söylənən söz.
oqulcuq
oğulcuq
.
yoğursu
.
qırt
. xam.
olmamış. pişməmiş.
oqulcuq
uğulcuq
. yatın.
balalıq.
oğulduruq.
balay
atıq. balayatqı.
uşaqlıq
1
. analıq
1
. tuxumluq.
ana rahmi.
oqulitmək
oğulitmək
.
törətmək
.
böyütmək
.
oqulqan
oğul xan
. bilgi xan.
oqulqanmiş
oqulqaymiş
.
oğlu olmayan.
oqulqaymiş
oqulqanmiş
.
oğlu olmayan.
oqulluq
oğulluq
.
1
. bəsləmə. kiçik qulluqçu qız.
1
. edikoğul.
edinmiş oğul. ögey, ügey, üvey oğul.
oqulluq
oğulluq
.
1
.
qarabaş
.
ügey uşaq.
1
.oğlut. oğlatlıq. ovlatlıq.
1
.
yufqa. oğulluğa alınmış. tutunçu oğul. evlatlığa alınmış
cocuq.
oqulmaq
oğulmaq
.
1
.
dağınmaq. döğülmək. ufalanmaq.
ufanmaq. -
bu
əkmək durduğu yerdə ufanır
.
1
.
oğranmaq.
avranmaq. çaqnaşmaq. təsadüm edmək.
1
.
uşalmaq.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
uşanmaq. ovalmaq. ufalmaq.
1
.
yorulmaq. əldən
düşmək. hissidən hərəkətdən düşmək. alızlamaq.
acizləmək.
1
.
yenmək. bölərmək
.
alçaq davranmaq.
əsgiklənmək. tənəzzül edmək.
oqulmaq
oğulmaq
. qırılmaq. sınmaq.
oqulmaq
oxulmaq
.
oxunmaq
.
uqulmaq
.
1
.
üzə, yuxarı çıxmaq.
bilinmək. bəllənmək. bəldəlmək. anlaşılmaq. şinilmək.
-
sözün içi oxundu.
1
.
oğulmaq
. uşalmaq. üşəlmək.
ufalanmaq. ovşamaq. əzilmək.
soxulmaq. -
duz soxuldu
.
1
.
dirək uzatmaq. uzatılmış olan düz dirək.
oqulmuş
oğulmuş
. çanğ. çalğ. çalınmış. ovgili. oğgili. döğülmüş.
avardılan.
oqultu
oxultu
.
də'vətnamə
.
toya çağrış
.
oqultuq
oğulduq
.
oğulluq
.
tuxumluq.
oğulcuq
.
oqulturuq
oğulduruq
.
1
. xavyar.
1
.
balıq yumurtası.
1
.
pürçük
.
yumurtalıq
.
oqulu
oğulu
. -
irili oğulu: böyüklü kiçikli. ufalı təfəli.
oqulu
oxulu
.
də'vətli
.
oqulu
oxulu.
xeyir dua verilmiş.
oqulub
-
oğulub, əzilərək
yeyilən yemək
:
çalla.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
220
oquluduruq
oğuluduruq
.
yumurtalıq. döl yataq.
oquma
oxuma
.
1
.mütaliə.
-
oxumaq
: mütaliə
edmək
.
1
.oxuş.
təhsil. öğrənim.
1
.ötüş. təğənni.
oquma
oxuma
.
oxuş
.
1
. çözələmə. gözələmə. gözləmə. işləmə.
içləmə. incələmə. araştırma. mutaliə. tətəbbö'. tədqiq.
etüd.
1
. təlavət. qəraət.
1
. tərənnüm. təğənni.
-
oxumağa
ilginc,
dəğər: oxunaqlı.
oxunur
.
-
oxuya
bilmək: savadlı olmaq. ağla qarayı seçmək.
oqumaq
oxumaq
.
1
. gözələmək
<>
çözələmək. gözləmək.
gözləmləmək.
gözəmək. göz göz edib, çözmək, açmaq.
incələmək. araştırmaq. mutaliə, tətəbbö', tədqiq, etüd
edm
ək.
1
. söyləmək. demək. ifa' edmək.
1
. ötmək.
çanqıldamaq. çanqlamaq. çanqamaq. çanaqlamaq.
yanqıldamaq. yanğılamaq. yanqamaq.
-
meydan oxumaq:
boy demək
:
alnını qarışlamaq.
-
başdan sona oxumaq
.
devirmək: bir kitabı oxuyub çıxmaq,
qutarmaq: devirmək.
-
bağışlıq oxumaq: həlallıq, əğd oxumaq.
-
kitabı, iki gündə üç kərə
devirdi
, çıxdı.
-
özünə oxumaq: çox ziyan edmək.
HƏSƏN BƏY HADİ
TƏBRİZ
WWW.TURUZ.COM
-
bildiyini oxumaq
: istədiyinidə dirənmək.
-
könlün oxumaq: iyi tanımaq.
oqumaq
oxumaq
.
1
.
sayamaq. sayramaq.
sərimək
.
1
.
adlamaq.
1
.
çağırmaq.
1
.
göndərmək. demək.
-
alqış
oxuyan
dillər
.
-
alqış
oxu: salavat oxu
.
1
.
üfürmək. cadalamaq.
1
.
tütmək.
ötmək. püləmək.
1
.
köktəmək. kökləmək. sıramaq.
sərimək. yırlamaq. ötmək. çalmaq. ötmək. ütmək.
nərsənin səsin ucatmaq.
1
.
yumşatmaq.
1
.
atqamaq.
atmaq. adlamaq. çağırmaq.
1
.
sayramaq. söyləmək.
1
.
uqmaq
. anlamaq. -
hammı öz işin
oxusa
, çətinlik qalxar
.
1
.
oxumaq
.
uqumaq
. üzə, yuxarı çıxarmaq. bildirmək.
bəllətmək. bəldirmək. anlatmaq. sindirmək. sinitmək.
1
.
irdəmək. mahnı, nərsə havalandırmaq, səsləndirmək.
1
.
çağırmaq.
-
kim məni
oxudu
: çağırdı
.
1
. anlamaq.
içərmək
.
düşünmək
. sayramaq.
ötmək
.
sayraq quşlar
:
ötücü
quşlar
.
şarkı
.
aydım
.
çağırmaq
.
təhsil almaq
.
1
.
tə'lim
görmək
.
1
.anırmaq.
-
eşək sozub oquydu: eşək uzun uzun anğırırdı
.
oqumaqan
arif .
eğitimsiz ama kəndini yetişdirmiş
.
olqunlaşmış.
oqumuş
oxumuş
. yetin. bilgin. bilən. alim. kamil. kəmallı.
ARIN
Türkcə Etimoloji Sözlük
WWW.TURUZ.NET
222
oqun
1
.
oğun
. avqın. ovqun. oyqun. güh. duvar altında su
axımı üçün açılan su yolu. avın. bölüm.
-
oğun
oğun: avın
avın: bölüm bölüm.
1
.
oxun
. oxuyan. oxucu. ötücü. ötən.
-
oxun quş
:
ötən quş.
oqun
oğun
.
oğan
.
1
.
tanrı. nazir.
1
.
bir işdə, ölkədə görüş
yiyəsi. sahib nəzər.
oquna
1
.
oğunaq
.
kəpək. körpə
. -
un
örö
:
un körpəsi
.
1
.
oqunaq:
oqundaqqa
.
"
daxi
.
belə
.
kimi
.
elə
" anlamında
gücləndirmə sözü.
1
.
elə
.
-
görən kimi oxuna tanıdım
.
-
olsaqat oquna
: həmən
.
derhal
.
-
bu saqatdan oquna barabız: həmən simdi gediriz
.
-
erlay oquna
: həmən
.
çabucaq
.
-
görgənləy oquna tanıdım: görür görməz tanıdım
.
-
ol qəqinçi oquna tındırdım: daha o gəlmədən dincəltdim,
həll etdim
.
oqunaqlı
oxunaqlı
.
1
. oxunur. açıq analayışlı.
1
. oxumağa ilginc,
dəğər.
oqunaqsız
-
qarışıq oxunaqsız
:
qarqacıq
burqacıq
.
oqunaqsız
Dostları ilə paylaş: |