Boltiqbo‘yi xalqlaridan faqat litvaliklar 1240-yili kuchli davlat -
Buyuk Litva knyazligini tuzadilar. Litvaliklar nemis ritsarlariga qattiq
qarshilik ko‘rsatib, faqat g‘arbiy litvaliklar (jemaytlar) XIII asrdan
nemislarning Tevton ordeni ritsarlari tomonidan bosib olinadi.
Litva va Polsha nemis ritsarlariga qarshi muvaffaqiyatli kurash-
ish maqsadida 1385-yili Krev uniyasini tuzib,
Litva knyazi Yagaylo
ayni paytda Polsha qiroli ham bo‘lgan. Gryunvald jangida (1410)
Polsha-Litva qo‘shinlari nemis ritsarlari qo‘shinini yengadi. Natijada
Litva va Polsha o‘z mustaqilligini saqlab qoladi. Litvada 1387-yildan
katolitsizm rasman qabul qilina boshlanadi. Polsha va Litva 1569-yili
Lyublin uniyasini imzolab, Rech Pospolitaya davlatini tuzadi. XVII
asrda Boltiqbo‘yi yerlari uchun Daniya, Shvetsiya, Rossiya orasida qa-
tor urushlar bo‘lib, Estoniya shvetsiyaliklar hukmiga o‘tadi.
Shvetsiya
dvoryanlari ham egallagan hududlarda yirik yerlar egasiga aylanadilar.
Boltiqbo‘yi hududlarida ms aholisi XVII-XVIII asrlardan kela
boshlab, ular aksari Rossiyada diniy tayziqqa uchragan staroobryad-
lar bo‘lgan. Ruslar Litvaning shimoli-sharqida, Latviyaning sharqiy
qismida, Rigada, Chud ko‘lining g‘arbiy sohilida joylashgan. XVIII-
XIXasrboshlaridadeyarlibarchaJanubiy-SharqiyBoltiqbo‘yiRossiya
tomonidan egallanadi. Hududda ruslashtirish siyosati 1863-1864-yil-
lardan Litvadagi qo’zg‘o!on bostirilganidan keyin boshlandi. Lotin
yozuvi 1865-yili taqiqlanib, faqat 1904-yil bu taqiq bekor qilinadi.
Ruslashtirish siyosati Latviya va Estoniyada ham bo‘lgan.
Latviya va Estoniyada XIX asr o‘rtalaridan
sanoat taraqqiyoti
yuksalib, ularda ishlash uchun ruslar, ukrainlar, belaruslar ko‘chib
kela boshlaydilar. Aholi etnik tarkibining o'zgarishiga Birinchi jahon
urushi, undan keyingi Fuqarolar urushi (1918—1920) katta ta’sir etadi.
Rossiya 1920-yildan Boltiqbo‘yi davlatlarining mustaqilligini tan
oladi. Lekin Germaniya bilan tuzilgan shartnomaga ko‘ra 1940-yil-
ning avgustida Litva, Latviya va Estoniyaga sovet qo‘shinlari kiri-
tilib, ulami Sovet daviatiga qo‘shib olinadi.
Litva, Latviya va Estoniya 1991-yil
avgustida mustaqillikka
erishib, Yevropa hamjamiyati hamda NATO harbiy bloki a ’zosiga
aylanadilar.
320
Mahalliy xalqlar o‘zaro madaniy jihatdan yaqin bo‘lsa-da, ular-
ning barchasi qardosh tillarda so‘zlashmaydiIar. Litvaliklar va latish
lar hind-yevropa til oilasining boltiq guruhi ga kiradi. Estonlar, ularga
qardosh kamsonli livlar atigi 100 kishidan ko‘proqni tashkil qiladi,
ulardan faqat yarmi liv tilini ona tili deb biladi. Livlar qo‘shni madaniy
jihatdan yaqin latishlar bilan aralashib ketgan.
Ruslar Latviyada 33 %, Estoniyada 29 %, Litvada 8% aholini tash
kil qiladi. Subetnik guruhlardan setular, latgallar moddiy va ma’naviy
madaniyatlari bo‘yicha qator o‘ziga xos xususiyatlarga ega.
Antropologik belgilari bo'yicha litvaliklar, latishlar va estonlar
katta yevropeoid irqining shimoliy tipiga kiradi. Badan rangining o‘ta
oqligi,
malla soch, baland bo‘y, moviyrang yoki qo‘ng‘ir ko‘z, kalla
va yuzining kattaligi bilan xususiyatlanadi. Ayni paytda aholining ay-
rim guruhlarida o‘ziga xos xususiyatlar ham uchraydi.
Aholi diniy tasawurlari bo‘yicha ham bir xil emas. Litvaliklar
aksari katoliklardir. E’tiqodli latishlarning ko‘pchiligi lyuteran, lekin
Sharqiy Latviyada qisman katoliklar ham yetarlicha bor, estonlar -
lyuteran va qisman pravoslavlardir. Litvada din hamisha katta o‘rin
tutsa, latish va estonlar diniy mutaassiblikda ajralib turganlar. Hozirgi
paytda Latviya va Estoniyada Yevropada
eng katta foiz ateistlar va
dinga e’tiqod qilmaydiganlar yashaydi.
Dostları ilə paylaş: