choxani uyda to‘qilgan
jun gazlamadan tikib, qizil, ko‘k, nimqizil
rangli jiyaklar bilan hoshiyalaganlar.
Ayollar choxasi yelka tomonida bir bo‘lak jun matoga qadalgan
tangalar va munchoqlar bilan bezalgan. Ayollar quloqlariga juda
tcatla sirg‘a taqishgan. Xevsur ayollarining bosh kiyimlari,
uni ki-
'yishlari ham o‘ziga xos. Uning asosini satiuri deb nomlangan jun
yoki zig‘irpoyadan gazlama, aylanasiga kashta va munchoqlar bilan
bezalgan. Uning ustidan qora jun kashtalangan ro‘molni shunday
bog‘lashganki, uning oxiri o ‘ng quloq ortida osilib turgan.
Erkaklar kiyimlari majmuasida bizning kunlarimizda cherkes
yengil kamzuli, chakmon yengsiz yupqa kigizdan, boshlik, telpak,
oyoqlarida yumshoq yoki qattiq qo‘njli etiklar mavjud. Albatta, bu
an’anaviy kiyim bugungi
kunda folklor ansambllarida, bayramlarda
milliy kiyim tarzida kiyiladi.
Zamonaviy kiyimlar umumyevropanikidan deyarli farq qilmaydi.
Ayrim an’anaviy kiyimlar elementlari uzoq tog‘li hududlarda saqlan
gan, xolos. Gruzinlaming barcha an’anaviy kiyimlarini bugun faqat
har yili o ‘tkaziladigan Tbilosobo - shaharga asos solingan sanani
bayram qilganlarida kuzatish mumkin.
Taomlari.
Moddiy madaniyatning boshqa sohalariga qaragan-
da taomlar milliy va xalq an’analarini yaxshi saqlagan. Kavkazoldi
xalqlarida XIX asr oxiri - XX asr boshlarida taomlari asosini o‘simlik
oziqlari, non va un o‘mini bosuvchi don mahsulotlaridan bo‘tqalar
tashkil qilgan. Xususan, abxazlarda tuz solmasdan pishirilgan quyuq
bo‘tqa — abista bo‘lib, unga qo‘shimcha lobiodan, go‘shtdan,
achchiq
qaylalar tortilgan. Armanlarda bug‘doyni chala yanchib, undan kashil
deb nomlangan marosim taomi tayyorlangan. Ko‘pgina Kavkaz xalqlari
an’anaviy taomlari qatorida sulidan tayyorlangan bo‘tqa bo‘lgan. Lekin
asosiy oziq mahsuloti non - lavash bo‘lib, uni maxsus tandirlarda pishi-
radilar. Arman lavashi eniga 50 sm, uzunligi 1 metr, qalinligi bir necha
millimetr bo‘ladi. Lavashning bittasi dasturxon o‘mini bosib, uni likop-
cha o‘mida ishlatish ham mumkin. Lavashni qo‘l bilan to‘g‘rab, qay-
lani suyuq-quyuq taomlami yeyishda qo‘llash mumkin. Odatda, uning
ustiga pishloq, ko‘kat va sariyog‘ qo‘yib o‘rab yeyishadi.
103
Bu xilda taom yeyish arman, janubiy ozarbayjonlar, eronliklarga
xosdir. Gruzinlar tandir noni - shoti ko‘rinishi bo‘yicha uzunroq, oy
shaklida boiadi.
Armanistonning shimolida, Gruziyaning qator ra-
yonlarida nonni pechkalarda pishirganlar.
Kavkaz nonlarida xamir achitiladi. Hamirturush solinmagan non-
lami maxsus marosimlar uchun pishiradilar. Tandirda nonni orasiga bi-
ror narsa qo‘shib ham (ozarbayjonchada - gutab, armanchada - kotan)
yashiriladi. Gruziyaning g‘arbida va tog4 qismida tvorog yoki pishloq-
ni nonning orasiga qo‘yib pishirib uni xachapuri (puri - non, xacha -
tvorog) deb atashadi. Kavkazoldi xalqlari pishloqning bir necha turini
tayyorlashadi. Mehmonga, eng avvalo, pishloq, asal va vino (Gruziya,
Armaniston, Abxaziya) qo‘yishadi. Sababi an’anaga ko‘ra mehmonga
go‘shtli taomlarni uning huzurida qilishadi. Bu paytda mehmon ochlik
sezmasligi uchun dasturxonga qo‘yilgan oziqlardan tamaddi qilib oladi.
Qovurilgan go‘sht, kabob - ozarbayjonchada, gruzinchada - mi-
vadi, arman tilida - xarovits hozirga
qadar Kavkazda mehmonga
qo‘yiladigan va marosim taomi hisoblanadi. Qaynatilgan go‘shtni,
go‘shtli taomlarni ziravorlar, achchiq qaylalar bilan yeyish ham umu
miy taomga aylanadi. Mehmonlarga qaynatilgan go‘shtni tortilganda
an’anaga ko‘ra uning qaysi qismlari e’zozli b o isa oqsoqollarga yoki
ijtimoiy toifasiga, yoshiga qarab tortish odati saqlanmoqda. Qaynat-
maning suvidan turli taomlar, sho‘rvalar qilinadi.
Dostları ilə paylaş: